Witam czy ktoś otrzymał już nagrodę?

Witam czy ktoś otrzymał już nagrodę?

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Joanna
Anula
sautte
moonlight
Fantasy_World

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Joanna
Anula
sautte
moonlight
Fantasy_World

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

A dlaczego konkurs jeszcze trwa, miał być do 18, tak? Chyba że redakcja sobie zapomniała :-) Dziwne.

A dlaczego konkurs jeszcze trwa, miał być do 18, tak? Chyba że redakcja sobie zapomniała :-) Dziwne.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

- Czy On się już domyślił? Nie, chyba nie, ale jest blisko.. Czuję Jego ukradkowe spojrzenia. Spokojnie. Nie panikuj. On nie może Go znaleźć. Co robić?! Myśl! Mam tylko jedną szansę... On jutro o brzasku znowu pójdzie do lasu, aby szukać... Powiem sąsiadce, aby skierowała Go w to przeklęte miejsce...
Wyruszamy. On idzie przodem, a ja kilka metrów za nim, klucząc między drzewami. Wieje halny, co znacznie ułatwi mi zadanie. Nawet niebiosa są po mojej stronie. On raz po raz odwraca głowę z niepokojem. Wchodzimy coraz głębiej w mroczny beskidzki las. Kończy się zasięg komórki i zaczyna szwankować nawigacja. Jesteśmy już blisko... Słyszę szum leśnego strumyka i niedługo stajemy na rozstaju dróg. Rozwidleń jest cztery, a pośrodku stoi opalona od pioruna sosna z zawieszoną na niej kapliczką z figurką Jezusa. Przechodząc tędy zawsze słyszę słowa dziadka: „Pomódl się tutaj w intencji nienarodzonych i zabitych dzieci. Wtedy złe duchy nie zwiodą Cię na manowce”. Znam historię: matka utopiła tutaj swoje dziecko, które do dzisiaj płacze w zakamarkach lasu. On waha się przez chwilę przed sosną, ale wkrótce szybko odchodzi jedną z dróg. W oddali słyszę cichy płacz małego dziecka… Zimny dreszcz przebiega mi po ciele. Odmawiam modlitwę za Dziecko i moją Miłość spoczywającą niedaleko w leśnym grobie. Oddycham z ulgą i ruszam w stronę wsi.
Dwa dni później spacerujący po lesie grzybiarz odnajduje wycieńczonego i przerażonego mężczyznę, majaczącego coś o płaczącym dziecku i zakrwawionym młodym chłopaku…

- Czy On się już domyślił? Nie, chyba nie, ale jest blisko.. Czuję Jego ukradkowe spojrzenia. Spokojnie. Nie panikuj. On nie może Go znaleźć. Co robić?! Myśl! Mam tylko jedną szansę... On jutro o brzasku znowu pójdzie do lasu, aby szukać... Powiem sąsiadce, aby skierowała Go w to przeklęte miejsce...
Wyruszamy. On idzie przodem, a ja kilka metrów za nim, klucząc między...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Myślę, że podrzucałabym książki.
Nie byle jakie. Odnoszące się do poszczególnych osób.
Śledziłabym je bardzo dokładnie, podrzuciła podsłuch i monitoring w ich okolicy. A później? Zostawiała co rano przed drzwiami czarną kopertę z podniszczoną, poplamioną czymś ciemnoczerwonym książką w środku. Im straszniejszy tytuł, im większa częstotliwość słów "strach", "śmierć", "niebezpieczeństwo" czy zawarte w tytule proste przesłania jak "wynoś się", tym lepiej. Ale nie tylko. Ofiara ubrała się dziś na niebiesko? "Dziewczyna w błękitnej sukience". Synek ma na imię Mikołaj? "Nieznane przygody Mikołajka". Pan szukał czegoś w Internecie na temat Elona Muska? Proszę, oto jego biografia. A może pękł panu zegarek? "Zegary idą do nieba".
A po pewnym czasie, w kopercie pojawiałyby się spreparowane zdjęcia, które zrobiłabym ofiarom. Ale przerobione w Photoshopie. Jak? Ano tak, że wyglądałoby, jakby zginęli tragiczną śmiercią albo popełnili samobójstwo. Nie, pani wczoraj nie siedziała w parku dokarmiając gołębie. Przecież na zdjęciu nie ma ręki, tylko strzępy, z których wylewa się krew.

Myślę, że podrzucałabym książki.
Nie byle jakie. Odnoszące się do poszczególnych osób.
Śledziłabym je bardzo dokładnie, podrzuciła podsłuch i monitoring w ich okolicy. A później? Zostawiała co rano przed drzwiami czarną kopertę z podniszczoną, poplamioną czymś ciemnoczerwonym książką w środku. Im straszniejszy tytuł, im większa częstotliwość słów "strach",...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie wierzę, ta wścibska dziennikarka nadal tu jest… Nasz Złocin to nie miejsce na jakieś jej śledztwa! Wypytuje ludzi, zagląda, gdzie nie trzeba, węszy… Ostatnio znalazła tą mogiłę za murem cmentarza, na niepoświęconej ziemi. Jeżeli by się dowiedziała kto, i dlaczego tam leży, zaraz by nam tu kogoś sprowadziła na kark. A co się stało w naszym Złocinie, to u nas zostanie! Co najgorsze, niczym nie mogę jej wystraszyć. Z tego co wiem wysiłki innych też spaliły na panewce. Podrzucanie martwych zwierząt, listów z pogróżkami, wybijanie szyb w wynajętych pokojach, mazanie po samochodzie, wydaje się, jakby ta dziennikarka miała to wszystko gdzieś. Obrała sobie za cel odkryć, co ukrywamy, i uparcie do tego dąży. Ostatnio przeszedłem samego siebie w moich staraniach! Podrzuciłem jej list, w którym otwarcie groziłem morderstwem, i to z użyciem siekiery! Następnej nocy podkradłem się pod jej kolejną wynajętą chałupę i dotąd rąbałem drzwi siekierą, aż rozpadły się w drzazgi. Nie spełniłem jednak groźby do końca, po zniszczeniu wejścia uciekłem, chciałem ją tylko wystraszyć. Nie jestem mordercą… Ten chłopak przy cmentarzu to nie moja robota. Jednak jeśli ta kobieta nie przestanie się wtrącać, mieszkańcy Złocina już niedługo będą musieli dodać nowy grób przy murze cmentarnym!

Nie wierzę, ta wścibska dziennikarka nadal tu jest… Nasz Złocin to nie miejsce na jakieś jej śledztwa! Wypytuje ludzi, zagląda, gdzie nie trzeba, węszy… Ostatnio znalazła tą mogiłę za murem cmentarza, na niepoświęconej ziemi. Jeżeli by się dowiedziała kto, i dlaczego tam leży, zaraz by nam tu kogoś sprowadziła na kark. A co się stało w naszym Złocinie, to u nas zostanie! Co...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Śledziłabym obcych,żeby wiedzieć gdzie chodzą z kim się spotykają i co mogą już wiedzieć. Mając te informacje pora na kolejny krok. Gdzie oni tam ja,natrętna do bólu. W kawiarni oblanie gorącą kawą,albo upuszczenie ciastka z kremem na ramię intruza. Na ulicy potrącanie,delikatne zaczepki. W parku wścibskie pytania,opowiadanie o tym jakie to bujdy ludzie opowiadają o jakiejś niby wielkiej tajemnicy. Wiedząc gdzie intruzi mieszkają,pukanie do drzwi i w nogi. Pukanie do okien, hałas w nocy,wycie,jęki,skrobanie. Poprostu byłaby to taktyka pt wykończę Was psychicznie.

Śledziłabym obcych,żeby wiedzieć gdzie chodzą z kim się spotykają i co mogą już wiedzieć. Mając te informacje pora na kolejny krok. Gdzie oni tam ja,natrętna do bólu. W kawiarni oblanie gorącą kawą,albo upuszczenie ciastka z kremem na ramię intruza. Na ulicy potrącanie,delikatne zaczepki. W parku wścibskie pytania,opowiadanie o tym jakie to bujdy ludzie opowiadają o jakiejś...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Miasto X. od lat skrywało mroczną tajemnicę. Mieszkańcy poznawali ją z pokolenia na pokolenie, jednak nie mogli jej nikomu zdradzić, bo w ten sposób mogliby narazić się na zemstę zza światów. Mimo zachowania szczególnych środków ostrożności, nierozgarnięta Kasia po upojnej nocy z przygodnym facetem, w chwili przypływu miłości opowiedziała mu mroczną historię X. Okazał się on być dziennikarzem brukowca, więc już następnego dnia do X. zjechała cała gromada żądnych sensacji osób. Kaśka się załamała: przez nią całe miasto jest narażone na niebezpieczeństwo!

– Mamo, co ja zrobiłam, nie wiem jak to wszystko odkręcić, pomóż mi!

– Trzeba było myśleć, a nie pchać się do łóżka pierwszemu lepszemu pismakowi – matka nie szczędziła jej złośliwości. – Ale cóż, mleko się wylało, teraz musimy tak posprzątać, aby nikt się nie dowiedział prawdy! Zrobimy tak… (szepnęła Kaśce na ucho mroczny plan).

Rano dziennikarze po krótkim śnie w pobliskim hotelu postanowili dalej węszyć. Łudzili się, że uda im się zdobyć nieco informacji od mieszkańców i sprawdzić, czy historia jest prawdziwa. Jednak gdy zobaczyli swoje auta ociekające krwią, a niej napis „WON” musieli poważnie się zastanowić na tym, co robią. Decyzję o odwrocie pomogły im podjąć gałki oczne, które znaleźli na siedzeniach …

– Wiesz, chyba musimy stąd spadać, najwyraźniej nie jesteśmy mile widziani – rzekł reporter do kolegi, z obrzydzeniem wyciągając gałki. Wydawało mu się, że oko czujnie się im przygląda.

Tajemnica pozostała tajemnicą.

Miasto X. od lat skrywało mroczną tajemnicę. Mieszkańcy poznawali ją z pokolenia na pokolenie, jednak nie mogli jej nikomu zdradzić, bo w ten sposób mogliby narazić się na zemstę zza światów. Mimo zachowania szczególnych środków ostrożności, nierozgarnięta Kasia po upojnej nocy z przygodnym facetem, w chwili przypływu miłości opowiedziała mu mroczną historię X. Okazał się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

- Zasada jest jedna: nic o nas bez nas. Nie może być tak, że ktoś tu sobie przyjeżdża, rozpycha się łokciami i myśli, że świat do niego należy. Może i świat tak, ale na pewno nie nasz – powiedział zachrypniętym głosem Pierwszy.
- Pijesz do tych pseudo poszukiwaczy swoich niby-korzeni? – wtrącił Drugi.
- No a do kogo? – zirytował się Trzeci. – Chodzą, pytają się, pokazują stare zdjęcia… Niektórym z Naszych czasami rozplątuje się język, choć póki co tylko potwierdzają, że Człowiek Z Fotografii kiedyś tu mieszkał.
- Póki co – powtórzył Pierwszy. – Obawiam się, że jeszcze trochę tego ogólnowiejskiego spoufalania i przyjezdni dowiedzą się prawdy o Wydarzeniu. Musimy temu zaradzić.
- Nie oni pierwsi, a i pewnie też nie ostatni – dodał Trzeci. – Panowie, pora wdrożyć nasze stare metody. Drugi, pamiętasz jeszcze coś?
- Tego się nigdy nie zapomina – uśmiechnął się mężczyzna. – Opcja nr 1: najmniej brutalna, rzadko przynosi efekt. Wpuszczamy im łomot, a za tydzień to powtarzamy. Ty, Pierwszy, jesteś mózgiem, to wymyślisz nam jakieś alibi.
- No problemo – oznajmił Pierwszy.
- Opcja nr 2 – kontynuował Drugi. – Dajemy im wyraźnie znać, oczywiście incognito, że nie są tu mile widziani. Trzeci, pozbieraj puste butelki, spuścimy trochę benzyny z twojego samochodu, a i jakieś szmaty się znajdą. Ogień to już żaden problem, prawda?
- No a jak! – krzyknął podnieconym głosem Trzeci.
- I nasza ulubiona, opcja nr 3. Działa stuprocentowo. Skończą jak Człowiek Z Fotografii.
Wszyscy zamilkli w skupieniu.

- Zasada jest jedna: nic o nas bez nas. Nie może być tak, że ktoś tu sobie przyjeżdża, rozpycha się łokciami i myśli, że świat do niego należy. Może i świat tak, ale na pewno nie nasz – powiedział zachrypniętym głosem Pierwszy.
- Pijesz do tych pseudo poszukiwaczy swoich niby-korzeni? – wtrącił Drugi.
- No a do kogo? – zirytował się Trzeci. – Chodzą, pytają się, pokazują...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Należy zacząć od miejscowych. Wystraszyć ich tak bardzo by bali się nawet pomyśleć o danym wydarzeniu, a co dopiero wspomnieć. Kilka zabójstw nieproszonych gości, klątwy, nawiedzanie w domu i śmierć tych którzy choć trochę zbliżyli się do odkrycia tajemnicy sprzed lat,. Sprawić by zaczęli bać się własnego cienia, by myśleli że cały czas są obserwowani i nigdy nie czuli się pewni. Przez jakiś czas śledzić przypadkowych ludzi, a gdy ktoś wspomni należy go zabić. Ale nie tak od razu. Wcześniej należy go przestraszyć, by zaczął wierzyć w klątwę, by inni tez zaczęli w nią wierzyć. Każdą ofiarę zabijać tak samo i pozostawiać znak rozpoznawczy by wszyscy wiedzieli, że to za sprawą klątwy. Gdy mieszkańcy będą tak zastraszeni by choć pomyśleć o rozwiązaniu tajemnicy można zająć się przyjezdnymi. Najlepszym sposobem jest poszczucie na nich miejscowych, lub okaleczanie gdy śpią, czy zostawione lalki z ich podobiznami z oderwaną głową. Za każdym razem gdy jakiś przyjezdny choć spyta o morderstwa sprzed lat miejscowi przerażą się i sami zajmą się przybyszem. Pozbędą się go tak by nikt więcej o nim nie usłyszał. A to wszystko za sprawą klątwy, przez którą stają się obłąkani. Oczywiście klątwa nie będzie prawdziwa ale oni będą w nią wierzyć. W strachu o siebie czy rodzinę nie pozwolą się nikomu zbliżyć prawdy. Bo jeśli w przeciągu 24 godzin przejezdny nie zniknie z tego świata, karę ponosi rodzina osoby która rozmawiała z nią ostatnia. Tym sposobem można łatwo manipulować miejscowymi by zrobili wszystko co zapragniemy, a co najważniejsze nikt nie odważy się nawet zbliżyć do wioski szaleńców i tajemnica będzie bezpieczna.

Należy zacząć od miejscowych. Wystraszyć ich tak bardzo by bali się nawet pomyśleć o danym wydarzeniu, a co dopiero wspomnieć. Kilka zabójstw nieproszonych gości, klątwy, nawiedzanie w domu i śmierć tych którzy choć trochę zbliżyli się do odkrycia tajemnicy sprzed lat,. Sprawić by zaczęli bać się własnego cienia, by myśleli że cały czas są obserwowani i nigdy nie czuli się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej