Dla mnie każda książka jest oderwaniem się od codzienności ;)

Dla mnie każda książka jest oderwaniem się od codzienności ;)

Pierwszy raz na książkę C. R. Zafona: „Cień wiatru”, natknęłam się w 2013 roku, tydzień przed rozpoczęciem egzaminów maturalnych. Każdy w tym czasie mówił tylko o tym, jak mało czasu pozostało i jak dużo materiału należy powtórzyć. Ja natomiast marzyłam wyłącznie o ucieczce. Taką formą ucieczki było właśnie poświęcenie kilku godzin na przeczytanie książki Zafona. Była dla mnie wybawieniem, każde słowo wchłaniałam niczym uzależniony od słów nałogowiec. W momencie, gdy przeczytałam ostatnie zdanie, wiedziałam na pewno jedno: nie ważne, ile przeszkód spotkam na swojej drodze życia, nie ważne czy zdam matury dobrze, czy znakomicie i czy właściwie dobiorę studia, albowiem zawsze mam czas, by zacząć od nowa. Najważniejsze, by moje życie nie było pozbawione sensu, bym robiła to, co kocham. Wszystko inne się nie liczy.
Od tamtej pory, za każdym razem kiedy znajduję się w „życiowym dołku”, gdy nie wierzę we własne możliwości, zazdroszczę innym ludziom ich własnych dokonań, bogactwa, podróży po całym świecie, ja sama udaję się w swoją własną, uciekam tak jak wtedy trzy lata temu. Wcielam się w głównego bohatera i żyję przez krótki okres jego życiem, wspólnie z nim uczę się i zdobywam doświadczenia. I choć po dniu z Zafonem muszę wrócić do rzeczywistości, do obowiązków, studiów, pracy, ten czas pozwala mi z jednej strony odciąć się od XXI wieku, z drugiej zaś przypomina mi, co w życiu jest najważniejsze.

Pierwszy raz na książkę C. R. Zafona: „Cień wiatru”, natknęłam się w 2013 roku, tydzień przed rozpoczęciem egzaminów maturalnych. Każdy w tym czasie mówił tylko o tym, jak mało czasu pozostało i jak dużo materiału należy powtórzyć. Ja natomiast marzyłam wyłącznie o ucieczce. Taką formą ucieczki było właśnie poświęcenie kilku godzin na przeczytanie książki Zafona. Była dla...

Raczej dla każdego miłośnika książek stanowią one pewną formę ucieczki. Nie tylko od tych, które dotkliwie nas doświadczają, ale również od zwykłych, błahych dylematów i trosk dnia codziennego. Ze mną nie jest inaczej, w nie najłatwiejszych, by odgonić chociaż cień trosk i zmartwień lubię sięgnąć po słusznie wynoszoną na piedestał literatury światowej opowieść o <b> "Małym księciu" </b>. Działa na mnie bardzo odprężająco, skłania do refleksji i zastanowienia się nad tym co naprawdę w życiu ważne. Opowiadana z perspektywy tytułowego bohatera pokazuje piękno i prostotę dziecięcego świata, który mimo iż nie pozbawiony problemów powinien stanowić dla nas przykład jak zdystansować się do niektórych "dorosłych" spraw...

Raczej dla każdego miłośnika książek stanowią one pewną formę ucieczki. Nie tylko od tych, które dotkliwie nas doświadczają, ale również od zwykłych, błahych dylematów i trosk dnia codziennego. Ze mną nie jest inaczej, w nie najłatwiejszych, by odgonić chociaż cień trosk i zmartwień lubię sięgnąć po słusznie wynoszoną na piedestał literatury światowej opowieść o <b>...

Jedna, by na duchu podnieść, jedna, by wesprzeć w trudnych chwilach,
jedna, by pokazać światełko w tunelu i do niego prowadzić
w krainie, w której na chwilę zaległy cienie.
„Władca Pierścieni” – lek przeciwbólowy, przeciwdepresyjny, wydawany bez recepty. Skład: 6 ksiąg historii o Pierścieniu Władzy, ponad 1000 stron fantasy. Przed użyciem skonsultuj się z bibliotekarzem albo księgarzem. Można stosować z innymi lekami, zwłaszcza zawierających w składzie fantasy. Działa szybciej niż Ibuprom Fast i lepiej niż Tramal. Nie istnieje możliwość przedawkowania. Możliwe działania uboczne: uczucie niedosytu, niewyspanie spowodowane czytaniem, podkrążone oczy, bujanie w obłokach, ciągłe rozmowy na temat Śródziemia. Lek może wywołać uzależnienie, zwłaszcza wśród pacjentów zakochanych w fantastyce. Dawkowanie: codziennie, dla poprawy nastroju wystarczy kilka stron, jednakże dla uzyskania najlepszych efektów zalecane jest stosowanie w każdej wolnej chwili. W przypadku pominięcia dawki zalecane jest zastosowanie podwójnej dawki. Lek przeznaczony jest do długotrwałego stosowania. Przechowywanie: w miejscu widocznym i dostępnym, zawsze pod ręką. Termin ważności: do końca świata.

Jedna, by na duchu podnieść, jedna, by wesprzeć w trudnych chwilach,
jedna, by pokazać światełko w tunelu i do niego prowadzić
w krainie, w której na chwilę zaległy cienie.
„Władca Pierścieni” – lek przeciwbólowy, przeciwdepresyjny, wydawany bez recepty. Skład: 6 ksiąg historii o Pierścieniu Władzy, ponad 1000 stron fantasy. Przed użyciem skonsultuj się z bibliotekarzem...

Jak mam już wszystkiego dość, jest mi smutno albo jestem zła wsiadam na miotłę i lecę do Hogwartu - To jest mój sposób na ucieczkę od rzeczywistości.
Cykl o Harrym Potterze zawsze wywołuje u mnie tą samą fascynację, jak wtedy gdy po raz pierwszy sięgnęłam po HP i Kamień filozoficzny. Perfekcyjnie wykreowany świat całkowicie mnie pochłania.
Jednak dalej nie mogę przeboleć że w wieku 11 lat nie odwiedziła mnie sowa z informacją o przyjęciu do Szkoły Magii i Czarodziejstwa. Ale kto wie? Może jeszcze się doczekam swojego listu ! 

Jak mam już wszystkiego dość, jest mi smutno albo jestem zła wsiadam na miotłę i lecę do Hogwartu - To jest mój sposób na ucieczkę od rzeczywistości.
Cykl o Harrym Potterze zawsze wywołuje u mnie tą samą fascynację, jak wtedy gdy po raz pierwszy sięgnęłam po HP i Kamień filozoficzny. Perfekcyjnie wykreowany świat całkowicie mnie pochłania.
Jednak dalej nie mogę przeboleć...

Myślę, że książki często stają się dla ludzi ucieczką. Przed własnym życiem, przed problemami, przed smutkiem. Ja nie mam jednej jedynej książki, w którą uciekam zawsze jak mi źle. Często natomiast wracam do Małego Księcia oraz do Oskara i pani Róży. Te dwie książki w jakiś szczególny sposób oczyszczają mnie i przywracają mi wewnętrzną równowagę, którą utraciłam w ziemskim świecie.

Myślę, że książki często stają się dla ludzi ucieczką. Przed własnym życiem, przed problemami, przed smutkiem. Ja nie mam jednej jedynej książki, w którą uciekam zawsze jak mi źle. Często natomiast wracam do Małego Księcia oraz do Oskara i pani Róży. Te dwie książki w jakiś szczególny sposób oczyszczają mnie i przywracają mi wewnętrzną równowagę, którą utraciłam w ziemskim...

Każda książka, każda powieść jest swego rodzaju ucieczką. Wszystko co czytam pochłania mnie bez reszty odrywając od szarej, czasem nie przyjaznej rzeczywistości. Jeśli jednak miałabym wybrać jedną z nich mój wybór zawsze będzie jeden - Ania z Zielonego Wzgórza. Chociaż już minęło sporo lat odkąd przeczytałam ją po raz pierwszy i chociaż dorosłe współczesne życie dalekie jest od tego opisanego w tych powieściach, to zawsze w jakiś sposób utożsamiam się z bohaterką. Jej dziecięca, niewinna wyobraźnia przenosi w świat marzeń i pięknych barw przynosząc spokój i ucieczkę od codziennych trosk. Świat dziecka jest niezmiernie fascynujący a ten opisany w tej powieści wręcz uzależnia. Małe troski i radości a przede wszystkim pełna głowa pomysłów Ani nie pozwalają się skupić na niczym innym, niż tylko na kolejnych zdaniach i stronach książki. Tak jak wspomniałam minęło już wiele lat odkąd uzależniłam się od tej książki, ale nadal gdy tylko zamknę oczy mogę się przenieść w ten cudowny, kolorowy świat.

Każda książka, każda powieść jest swego rodzaju ucieczką. Wszystko co czytam pochłania mnie bez reszty odrywając od szarej, czasem nie przyjaznej rzeczywistości. Jeśli jednak miałabym wybrać jedną z nich mój wybór zawsze będzie jeden - Ania z Zielonego Wzgórza. Chociaż już minęło sporo lat odkąd przeczytałam ją po raz pierwszy i chociaż dorosłe współczesne życie dalekie...

Uroki[bookLink]302255|Uroki[/bookLink]

Uroki[bookLink]302255|Uroki[/bookLink]

 [bookCover]302255|Uroki[/bookCover]