Wiem, że nasza przyjaźń przetrwa wszelkie próby, ponieważ ludzie niejednokrotnie próbowali nas skłócić, wymyślali różne rzeczy, które podobno o sobie mówiłyśmy. My jednak z zawziętością cały czas odpierałyśmy ataki innych na tę drugą. Mówimy sobie o wszystkim i znamy się nawzajem znacznie lepiej niż każda zna siebie. Kocham moją Przyjaciółkę- jest NAJLEPSZA na świecie.

Wiem, że nasza przyjaźń przetrwa wszelkie próby, ponieważ ludzie niejednokrotnie próbowali nas skłócić, wymyślali różne rzeczy, które podobno o sobie mówiłyśmy. My jednak z zawziętością cały czas odpierałyśmy ataki innych na tę drugą. Mówimy sobie o wszystkim i znamy się nawzajem znacznie lepiej niż każda zna siebie. Kocham moją Przyjaciółkę- jest NAJLEPSZA na świecie.

Wiem, że nasza przyjaźń przetrwa wszelkie próby, ponieważ ludzie niejednokrotnie próbowali nas skłócić, wymyślali różne rzeczy, które podobno o sobie mówiłyśmy. My jednak z zawziętością cały czas odpierałyśmy ataki innych na tę drugą. Mówimy sobie o wszystkim i znamy się nawzajem znacznie lepiej niż każda zna siebie. Kocham moją Przyjaciółkę- jest NAJLEPSZA na świecie.

Wiem, że nasza przyjaźń przetrwa wszelkie próby, ponieważ ludzie niejednokrotnie próbowali nas skłócić, wymyślali różne rzeczy, które podobno o sobie mówiłyśmy. My jednak z zawziętością cały czas odpierałyśmy ataki innych na tę drugą. Mówimy sobie o wszystkim i znamy się nawzajem znacznie lepiej niż każda zna siebie. Kocham moją Przyjaciółkę- jest NAJLEPSZA na świecie.

Moją najlepszą przyjaciółką jest bez wątpienia moja babcia.
1. Gdy byłam dzieckiem poświęcała swój czas i zdrowie, by uszyć ubranka dla moich lalek, choć przecież prościej byłoby je po prostu kupić.
2. Teraz, choć ma już problemy ze wzrokiem i bolą ją plecy, nadal siedzi wieczorami nad maszyną do szycia i szyje mi zupełnie niepowtarzalne, dziwaczne z punktu widzenia przeciętnego człowieka, długie gotyckie spódnice.
3. Zawsze bez słowa skargi przygotowuje mi takie danie, na które właśnie mam ochotę, nawet jeśli zdążyła już przedtem ugotować coś innego.
4. Specjalnie dla mnie sadzi w ogródku warzywnym groch, który uwielbiam od dziecka.
5. Kupuje mi w lumpeksach niepowtarzalne ubrania i akcesoria, o których zawsze marzyłam, a których nigdzie w sklepach nie mogłam znaleźć.
6. Jest gotowa poświęcić własne spódnice, byleby tylko doszyć do moich brakującą falbanę.
7. To jej powierzam zawsze wszystkie moje sekrety, nawet te najskrytsze.
8. To z nią mogę o wszystkim porozmawiać.
9. To ona kupiła mi pierwsze książki fantasy!

Moją najlepszą przyjaciółką jest bez wątpienia moja babcia.
1. Gdy byłam dzieckiem poświęcała swój czas i zdrowie, by uszyć ubranka dla moich lalek, choć przecież prościej byłoby je po prostu kupić.
2. Teraz, choć ma już problemy ze wzrokiem i bolą ją plecy, nadal siedzi wieczorami nad maszyną do szycia i szyje mi zupełnie niepowtarzalne, dziwaczne z punktu widzenia...

Kasia - moja najlepsza przyjaciółka. Poznałyśmy się w piaskownicy, jak miałyśmy 5 lat. Mieszkałyśmy w tym samym bloku, ja na 4 a Ona na 7 piętrze. Często się odwiedzałyśmy i razem bawiliśmy. Przez całe życie, nigdy razem nie chodziliśmy do tej samej szkoły. Różne przedszkola, szkoły podstawowe, gimnazja, szkoły średnie i wreszcie studia. Dlatego nasza przyjaźń trwa już tyle czasu, bo nigdy się sobą nie znudziłyśmy. Razem tylko chodziliśmy w niedzielę do kościoła. Moje "szkolne" przyjaciółki często były zazdrosne i to, że mam "podwórkową" przyjaciółkę. Wiele osób chciało nas skrócić, ale im na nie pozwoliłyśmy. Żaden mężczyzna nigdy nie był ważniejszy niż nasza przyjaźń. Kasia wielokrotnie udowodniła mi, że mogę na nią liczyć. Odbierała moje telefony, gdy dzwoniłam w środku nocy. Odwiedzała, gdy byłam w szpitalu. Pomagała szukać pracy, gdy byłam bezrobotna. Rok temu była świadkową na moim ślubie. Przez ponad 20 lat przyjaźni zrobiła dla mnie niezliczoną ilość rzeczy i ani razu się na niej nie zawiodłam.

Za jedną rzecz jestem szczególnie wdzięczna mojej przyjaciółce. W sierpniu 2002 roku Kasia namówiła mnie na wyjazd do Krakowa. Wtedy bowiem miała miejsce VIII i ostatnia (ale tego, że ostatnia, to nie wiedziałyśmy) podróż apostolska teraz już Świętego Jana Pawła II do Polski. Dzięki upartości mojej przyjaciółki zobaczyłam na żywo naszego polskiego papieża. Nie zdawałam sobie sprawy, jak niesamowite to będzie dla mnie doświadczenie. Nigdy jej tego nie zapomnę.

Kasia - moja najlepsza przyjaciółka. Poznałyśmy się w piaskownicy, jak miałyśmy 5 lat. Mieszkałyśmy w tym samym bloku, ja na 4 a Ona na 7 piętrze. Często się odwiedzałyśmy i razem bawiliśmy. Przez całe życie, nigdy razem nie chodziliśmy do tej samej szkoły. Różne przedszkola, szkoły podstawowe, gimnazja, szkoły średnie i wreszcie studia. Dlatego nasza przyjaźń trwa już tyle...

Powiedzenie stare jak świat: „prawdziwych przyjaciół poznasz w biedzie” sprawdza się najlepiej w moim życiu. Pewnego dnia przeżyłam wielką stratę i tylko jedna osoba, była w stanie rzucić wszystko i przybyć mi na pomoc. Wspierała mnie dobrym słowem i doskonale rozumiała mój ból, dzięki niej udało mi się w miarę szybko stanąć na nogi. Dotąd utrzymujemy bardzo dobry kontakt i chętnie wspieramy się nawzajem. Dla każdego najlepszy przyjaciel będzie nieco różnił się, gdy każdy z nas potrzebuje innego rodzaju wsparcia lub kopniaka.

Powiedzenie stare jak świat: „prawdziwych przyjaciół poznasz w biedzie” sprawdza się najlepiej w moim życiu. Pewnego dnia przeżyłam wielką stratę i tylko jedna osoba, była w stanie rzucić wszystko i przybyć mi na pomoc. Wspierała mnie dobrym słowem i doskonale rozumiała mój ból, dzięki niej udało mi się w miarę szybko stanąć na nogi. Dotąd utrzymujemy bardzo dobry kontakt i...

Z Denisem znam się już kilkanaście lat. Poznaliśmy się ostatniego dnia wakacji na treningu jednej z lokalnych drużyn piłkarskich, a następnego dnia okazało się, że będziemy chodzić razem do klasy. Skazani na dobrą znajomość. Nie wiem, czy to jest typowa męska przyjaźń. Nie wiem, czy któryś z nas pojechałby za drugim o trzeciej w nocy do lasu, gdy ten zadzwoni mówiąc, że potrzebuje pomocy. A nie! To już miało miejsce! Pamiętam to bardzo wyraźnie. To było kilka lat temu, jechałem samochodem na wakacje – oczywiście na skróty – i zabrakło mi paliwa. Tak, zapomniałem zatankować! Zadzwoniłem więc do Denisa, przyjechał po dwóch godzinach, gdy wokół już wszystko budziło się do życia, a słońce wschodziło nad horyzont. Wyszedł z auta i z rozpędu uderzył mnie w twarz i wykrzykiwał wiele wulgaryzmów. To była naprawdę długa wiązanka! Nie reagowałem łaciną na łacinę, boksem na karate. Skończył swój potok słów i ciosów, po czym zaczął misję ratunkową i skutecznie odholował mnie do domu. W momencie, gdy zacząłem dziękować i przepraszać, on dosłownie spakował mnie do swojego auta i zawiózł mnie w Bieszczady, czyli tam gdzie się wybierałem. Po tamtym zdarzeniu wiedziałem, że to osoba, której nigdy nie mogę zawieść. Po kilku latach wreszcie będę mógł się odwdzięczyć – Denis poprosił mnie żebym został świadkiem na jego ślubie. Za trzy miesiące nastąpi moment w którym mój przyjaciel będzie żonaty, a ja zrobię wszystko, by ten dzień był najlepszym w jego dotychczasowym życiu.

Z Denisem znam się już kilkanaście lat. Poznaliśmy się ostatniego dnia wakacji na treningu jednej z lokalnych drużyn piłkarskich, a następnego dnia okazało się, że będziemy chodzić razem do klasy. Skazani na dobrą znajomość. Nie wiem, czy to jest typowa męska przyjaźń. Nie wiem, czy któryś z nas pojechałby za drugim o trzeciej w nocy do lasu, gdy ten zadzwoni mówiąc, że...

Moim najlepszym przyjacielem jest mój pies. Morda niezbyt inteligentna, ale cwany jak cholera. Patrzy na mnie tymi swoimi smutnymi oczami, a mnie aż serce się kraje, więc lecę czym prędzej do kuchni i znów mi się kraje... co najlepsze w lodówce.

Moim najlepszym przyjacielem jest mój pies. Morda niezbyt inteligentna, ale cwany jak cholera. Patrzy na mnie tymi swoimi smutnymi oczami, a mnie aż serce się kraje, więc lecę czym prędzej do kuchni i znów mi się kraje... co najlepsze w lodówce.

Mój najlepszy przyjaciel
Kto jest moim najlepszym przyjacielem? Przyjaciół mam wielu, ale tym najprawdziwszym i najlepszym przyjacielem jest Ona - Moja Mama. Z nią mogę o wszystkim porozmawiać, czasami się kłócimy, później przepraszamy. Tak bywa, wiadomo. Mama zawsze powtarza, że gdyby zawsze było kolorowo to byśmy o sobie wszyscy pozapominali. Czasami kłótnia oznacza to, że komuś na nas zależy, że nie jest mu obojętne co w życiu wybiorę. I tak jest z nami. Mamie nie zawsze podobają się moje decyzje. To prawda, nie są najlepsze i ciesze się, że mam kogoś kto potrafi spojrzeć na wszystko z innej perspektywy niż moja. Przyjaźń z mamą to nie tylko zakupy, latanie po kosmetyczkach czy inne bajery. To coś więcej. To relacja która dodaje nam sił by żyć. Możemy się wspierać zawsze i wszędzie. Mimo, że teraz dzielą nas kilometry nic nie stoi mam na drodze, aby pielęgnować to uczucie.

Mój najlepszy przyjaciel
Kto jest moim najlepszym przyjacielem? Przyjaciół mam wielu, ale tym najprawdziwszym i najlepszym przyjacielem jest Ona - Moja Mama. Z nią mogę o wszystkim porozmawiać, czasami się kłócimy, później przepraszamy. Tak bywa, wiadomo. Mama zawsze powtarza, że gdyby zawsze było kolorowo to byśmy o sobie wszyscy pozapominali. Czasami kłótnia oznacza to,...

Nawet nie wiem czy uda mi się zmieścić w ograniczeniu słów!!
Cóż, mam dwie prawdziwe przyjaciółki których bym nie zamieniła. Każda jest inna, więc każda jakoś w swoim rodzaju mi pomaga. Jedna jest szalona, druga spokojna.
Po czym poznać że obie tak naprawdę są moimi best friends? Po czasie.
Obydwie znam 14 lat, jedną mam w mojej rodzinnej miejscowości druga za to już dawno tu nie mieszka a mimo to nadal mamy kontakt! I to nie taki byle jaki. Piszemy codziennie. Wiem że zawsze mi pomogą, wiem że jesli bedę chciała uciec to mnie przygarną do domu. Wiedzą o mnie wszystko! Dosłownie. Najlepsze jest jak wyjeżdżam do przyjaciółki (tej z daleka) nie musi nawet mi mówić o czym myśli ja już wiem! Zawsze przy tym się śmiejemy. Życzę wszystkim takiej przyjaźni jaką ja mam i to aż podwójnie! Bo człowiek bez przyjaciół to jak człowiek bez duszy. Umiera powoli aż zabraknie mu powodu dla którego żyć. A przyjaciele? Wiem, że na moich zawsze mogę liczyć i bez względu na to czy to będzie wywożenie zwłok do lasu czy też po prostu posiedzenie razem i obżeranie się słodyczami. One zawsze są i zawsze będą ! Kocham je <3 Czy można lepiej wyrazić słowo przyjaźń? Wątpie. To po prostu moje "prawdziwe" siostry bez których nie wyobrażam sobie życia!
Każda zmieniła mnie z biegiem czasu, i od każdej wyciągnęłam jakieś wnioski. To dzięki nim umiem patrzeć na świat kolorowo, to dzięki nim śmieje się codziennie. Wiadomo że czasem w czymś się nie zgadzamy, ale bez tego było by nudno!
Kiedy tak pisze o nich, myślę ile my już razem przeżyłyśmy.W końcu 14 lat to prawie całe moje życie ! A mam niecałe 19lat. Więc śmiało mogę powiedzieć że wygrałam. Wygrałam w życiu i mogę ze spokojnym sumieniem powiedzieć że to czego ludzie szukają całe życie, znalazłam juz dawno i nie ma takiej rzeczy o których po prostu byśmy o sobie nie wiedziały!
KOCHAM KOCHAm KOCHAM MAXXXX
Jedyne słowa jakie mi przychodzą to : Dziękuje że ze mną wytrzymujecie ! <3

Nawet nie wiem czy uda mi się zmieścić w ograniczeniu słów!!
Cóż, mam dwie prawdziwe przyjaciółki których bym nie zamieniła. Każda jest inna, więc każda jakoś w swoim rodzaju mi pomaga. Jedna jest szalona, druga spokojna.
Po czym poznać że obie tak naprawdę są moimi best friends? Po czasie.
Obydwie znam 14 lat, jedną mam w mojej rodzinnej miejscowości druga za to już dawno...

W tym tkwi cała kwintesencja, całe piękno przyjaźni, nie wiemy, czy wytrzyma każdą próbę. To dlatego podejmujemy ryzyko, bo gdybyśmy dostali zapewnienie, że za każdym razem nasz przyjaciel zaakceptuje cokolwiek mu powiemy, w ogóle nie trudzilibyśmy się, żeby o tym mówić.
Ktoś kiedyś zaczepił mnie i moją przyjaciółkę na ulicy i zapytał, czy jesteśmy bliźniaczkami. Coś chyba w tym jest, bo chociaż nie wyglądamy tak samo, to mamy podobne zainteresowania. Słuchamy tej samej muzyki, czytamy te same książki, obie zakochane jesteśmy w deskorolkach.
Mimo to jestem zdania, że dużo nas różni. Przede wszystkim poglądy na różne rzeczy (prawie nigdy w 100% się nie zgadzamy). Ja jestem bardziej otwarta, szczera do bólu, nigdy nie owijam w bawełnę i jak już coś muszę zrobić, to zrobię. Ona jest nieśmiała, zbyt nieśmiała. Jest też młodsza. Tylko o kilka miesięcy, ale to sprawia, że mam poczucie, że muszę się nią opiekować (syndrom starszej siostry). Czuję się źle, kiedy dowiaduję się, że ktoś źle się do niej odezwał a mnie nie było tam, żeby ją obronić.
Jest bardzo wrażliwa, co często mnie irytuje, ale po raz kolejny włącza się u mnie syndrom starszej siostry.
Kiedy myślę o sytuacji, w której mnie zawiodła, nie mogę sobie nic przypomnieć. Przetrzymywała wszystkie moje humorki, kłóciła się ze mną kiedy potrzebowałam kłótni, śmiała się z moich żartów i pokazywała publicznie (a to dopiero wyzwanie!).
Czy jesteśmy bliźniaczkami? Nie. Myślę, że jesteśmy bliźniaczymi duszami.

W tym tkwi cała kwintesencja, całe piękno przyjaźni, nie wiemy, czy wytrzyma każdą próbę. To dlatego podejmujemy ryzyko, bo gdybyśmy dostali zapewnienie, że za każdym razem nasz przyjaciel zaakceptuje cokolwiek mu powiemy, w ogóle nie trudzilibyśmy się, żeby o tym mówić.
Ktoś kiedyś zaczepił mnie i moją przyjaciółkę na ulicy i zapytał, czy jesteśmy bliźniaczkami. Coś chyba...