Gdybym wiedziała, że zostało mi tylko kilka godzin życia powiedziałabym wszystko to, czego nie miałam odwagi powiedzieć wcześniej. Wyznałabym wszystkie swoje grzechy. Powiedziałabym "kocham", "przepraszam", "to ja..."

Gdybym wiedziała, że zostało mi tylko kilka godzin życia powiedziałabym wszystko to, czego nie miałam odwagi powiedzieć wcześniej. Wyznałabym wszystkie swoje grzechy. Powiedziałabym "kocham", "przepraszam", "to ja..."

schować 500+;)

schować 500+;)

Zawsze, gdy na coś czekam i bardzo się denerwuję...maluję paznokcie. Robię to tak rzadko, że jest to dla mnie zajęcie bardzo absorbujące, wymagające stu a nawet dwustu procentowego skupienia i zaangażowania wszystkich komórek myślowych. Jeśli oczekiwanie miałoby potrwać dłużej - nie ma problemu. Pewnie i tak nie byłabym zadowolona z efektu więc zmyłabym lakier i zaczęła nakładać jeszcze raz. A potem jeszcze raz i kolejny. Ostatecznie jak wiele razy wcześniej i tak wyszłabym z nieumalowanymi paznokciami za to "pachnąca" acetonem. Istnieje szansa, że przedstawiciel wymiaru sprawiedliwości nie jest tak uodporniony na woń zmywacza do paznokci albo padnie z wrażenia popaćkanych pazurków.

Zawsze, gdy na coś czekam i bardzo się denerwuję...maluję paznokcie. Robię to tak rzadko, że jest to dla mnie zajęcie bardzo absorbujące, wymagające stu a nawet dwustu procentowego skupienia i zaangażowania wszystkich komórek myślowych. Jeśli oczekiwanie miałoby potrwać dłużej - nie ma problemu. Pewnie i tak nie byłabym zadowolona z efektu więc zmyłabym lakier i zaczęła...

w swoje ostatnie godziny odwiedziłabym wszystkich, których kocham (nie jest ich dużo i mieszkają blisko więc nie byłoby z tym problemu) i powiedziałabym im jak bardzo ich kocham.

w swoje ostatnie godziny odwiedziłabym wszystkich, których kocham (nie jest ich dużo i mieszkają blisko więc nie byłoby z tym problemu) i powiedziałabym im jak bardzo ich kocham.

Wyjechałabym z dala od zgiełku związanego z monotonią dnia codziennego, najlepiej nad morze, położyłabym się na kocu na plaży, spojrzała wysoko w niebo i pomyślała CO JA NAJLEPSZEGO ZROBIŁAM?! Obiecałabym sobie ze przyznam się do tego ze to moja wina i stanę z problemem twarzą w twarz, przyrzekając ze wiecej błedu nie popełnię.

Wyjechałabym z dala od zgiełku związanego z monotonią dnia codziennego, najlepiej nad morze, położyłabym się na kocu na plaży, spojrzała wysoko w niebo i pomyślała CO JA NAJLEPSZEGO ZROBIŁAM?! Obiecałabym sobie ze przyznam się do tego ze to moja wina i stanę z problemem twarzą w twarz, przyrzekając ze wiecej błedu nie popełnię.

Człowiek jest tylko człowiekiem i każdy ma coś takiego jak instynkt samozachowawczy.Ostatnie godziny spędzam na rachunku sumienia i analizie jakiej wagi było wykroczenie i jak w żałobie przejdę przez wszystkie etapy:
Zaprzeczenie-przecież nie zrobiłam nic złego,nie zabiłam,nie spowodowałam katastrofy...
Gniew-A cóż to większych przestępców nie ma na świecie,że mnie się przyczepili.Za złotówkę dożywocie ,a za morderstwo wyrok w zawieszeniu...
Targowanie-A jak się przyznam sama...może mi darują???
Depresja- Po co mi to było??Jaką mam korzyść??Jaki wstyd.. Poniżenie.Co rodzina i znajomi powiedzą...
Akceptacja - A...będzie co ma być,może wyolbrzymiam.Przecież mogą to uznać za niską szkodliwość i wszystko rozejdzie się po kościach.Ludzie pogadają i przestaną,a kara...No cóż ,zasłużyłam przecież....

Człowiek jest tylko człowiekiem i każdy ma coś takiego jak instynkt samozachowawczy.Ostatnie godziny spędzam na rachunku sumienia i analizie jakiej wagi było wykroczenie i jak w żałobie przejdę przez wszystkie etapy:
Zaprzeczenie-przecież nie zrobiłam nic złego,nie zabiłam,nie spowodowałam katastrofy...
Gniew-A cóż to większych przestępców nie ma na świecie,że mnie się...

Przeklinałbym w duchu i nerwowo machał nogą pod stołem. Już, jako dziecko znajdywałem w tym ukojenie. Nałogowo obgryzam paznokcie. Tym razem nie robiłbym sobie zbędnych wyrzutów. Kiedy napięcie sięgnęłoby zenitu zacząłbym rysować figury. ich lustrzane odbicia i prototypy maszyn, które od lat zalegają w zakamarkach mojej głowy. Szkicowałbym pola szachowe z figurami gotowymi by zadać ostateczny cios Królowi. Wtedy nic już nie ma znaczenia. Czas nie płynie, sprawiedliwość nie ma znaczenia, ludzie to tylko odległe głosy. Tak zaginam czasoprzestrzeń, znieczulam się na świat, jestem nie do pokiereszowania. Nie mam wyrzutów sumienia i poczucia winy. Wszystko znika, znika strach.

Przeklinałbym w duchu i nerwowo machał nogą pod stołem. Już, jako dziecko znajdywałem w tym ukojenie. Nałogowo obgryzam paznokcie. Tym razem nie robiłbym sobie zbędnych wyrzutów. Kiedy napięcie sięgnęłoby zenitu zacząłbym rysować figury. ich lustrzane odbicia i prototypy maszyn, które od lat zalegają w zakamarkach mojej głowy. Szkicowałbym pola szachowe z figurami gotowymi...

Na ulozeniu kostki rubika na czas.

Na ulozeniu kostki rubika na czas.

Jest taka dobra książka Davida Benioffa, i równie dobry film na jej podstawie z Edwardem Nortonem. „25. godzina”. Główny bohater Monty, narkotykowy dealer, zostaje skazany na karę więzienia. Poznajemy go równo dobę przed zgłoszeniem się na odsiadkę. Te ostatnie 24 godziny na wolności Monty chce spędzić z przyjaciółmi, ojcem, dziewczyną, chce rozliczyć się z własnych uczynków. Zjada więc ostatni posiłek z ojcem, rozmawia z nim szczerze, potem idzie na imprezę z kumplami i dziewczyną, spaceruje z psem, siada na ławce, kontempluje swoje życie itp. I kiedy zbliża się kres tej doby, nadchodzi tytułowa 25. godzina. Godzina pożegnania z wolnością, a może godzina wolności poza granicami miasta, poza granicami prawa, godzina ucieczki? Kto czytał lub oglądał, ten wie. Lub sądzi, że wie, bo historia ma tzw. zakończenie otwarte. Myślę, że postąpiłabym tak jak Monty.

Jest taka dobra książka Davida Benioffa, i równie dobry film na jej podstawie z Edwardem Nortonem. „25. godzina”. Główny bohater Monty, narkotykowy dealer, zostaje skazany na karę więzienia. Poznajemy go równo dobę przed zgłoszeniem się na odsiadkę. Te ostatnie 24 godziny na wolności Monty chce spędzić z przyjaciółmi, ojcem, dziewczyną, chce rozliczyć się z własnych...

Och nie, to dzisiaj, czuję to. On mnie widział tam, w parku i na pewno komuś o tym powiedział. Przyjdzie po mnie i zostanę ukarana. Dlaaaczego? Dlaczego to zrobiłam, nie chciałam, to był impuls. Zobaczyłam plastikową butelkę na ścieżce i kopnęłam ją. Nie widziałam tego gołębia, musiał nagle przystanąć przede mną i dostał … butelką w sam brzuszek. Przewrócił się na bok i się nie ruszał. Rozejrzałam się i zaczęłam uciekać. Wiem, że powinnam mu pomóc, sprawdzić, czy żyje, zawieźć do weterynarza, ale spanikowałam, nie wiedziałam, co robię. Teraz jest już za późno. Przyjdzie po mnie, zabierze do ciemnej, wilgotnej, brudnej, śmierdzącej celi, gdzie spędzę długie miesiące albo i lata. Dobrze, muszę się przygotować, spisać testament lub coś w tym rodzaju oraz listę spraw.
Testament:
Następujące rzeczy oddaję
1. Wszystkie moje rzeczy osobiste - siostrze
2. Biżuteria, kosmetyki, perfumy – przyjaciółce Hani
3. Ubrania – siostrze i Hani, resztę - biednym
4. Sprzęt elektroniczny – rodzicom
5. Bibeloty i obrazy – babci
To tyle, więcej rzeczy nie mam. Dobrze, dalej lista spraw
1. Hania – oddaj moje książki do biblioteki, odbierz CD od Piotra
2. Siostra – zadzwoń do babci, pojutrze ma urodziny
3. Tata, mama – zrezygnujcie z mojego karnetu na basen
To wszystko, zresztą chyba pozwolą mi zadzwonić? Później coś jeszcze mi się pewnie przypomni.
Dobrze, spakowana jestem: bielizna, ubranie na zmianę, przybory toaletowe. Teraz już tylko zostaje mi siedzieć i czekać na przeznaczenie.

Och nie, to dzisiaj, czuję to. On mnie widział tam, w parku i na pewno komuś o tym powiedział. Przyjdzie po mnie i zostanę ukarana. Dlaaaczego? Dlaczego to zrobiłam, nie chciałam, to był impuls. Zobaczyłam plastikową butelkę na ścieżce i kopnęłam ją. Nie widziałam tego gołębia, musiał nagle przystanąć przede mną i dostał … butelką w sam brzuszek. Przewrócił się na bok i się...