"Kajtuś Czarodziej" Janusza Korczaka.
Książka, która już od pierwszych słów zmusza do myślenia.
W jak wielu dziwnych układach tkwimy, jak przeróżne sami sobie narzucamy normy, czego wymaga od nas otoczenie, w którym żyjemy? To wszystko autor pokazuje na prostych przykładach i za każdym razem ukazuje, jak bardzo wiele tracimy, jeśli zapominamy, co jest dla nas naprawdę ważne.
Codzienne sytuacje, zachowania, dążenia, czy marzenia autor opisuje w sposób obnażający głupotę, uprzedzenia, bezmyślność, ale jednocześnie w dyskretny sposób zaznacza konsekwencje naszych działań i cenę jaką czasami musimy zapłacić. Ale robi to z najwyższą kulturą, nikogo nie obrażając, zostawiając czytelnikowi miejsce na przemyślenia i analizę, co zrobiłby w danej sytuacji.
W każdej opisanej przygodzie Korczak stara się jasno zaprezentować dokąd prowadzą powielane schematy myślowe, nawyki, przyzwyczajenia i przede wszystkim ocenianie kogoś po pozorach. Przytacza przykłady z życia codziennego, ale również podkreśla jak ogromną siłę posiadamy w sobie i jak wielką moc ma wiara w marzenia, dążenie do celu.
Młodym szczególnie, ale tak naprawdę poleciłabym tę książkę każdemu. Bo ta książka "przewietrza" mózg, wprowadza nowe myśli, otwiera.

"Kajtuś Czarodziej" Janusza Korczaka.
Książka, która już od pierwszych słów zmusza do myślenia.
W jak wielu dziwnych układach tkwimy, jak przeróżne sami sobie narzucamy normy, czego wymaga od nas otoczenie, w którym żyjemy? To wszystko autor pokazuje na prostych przykładach i za każdym razem ukazuje, jak bardzo wiele tracimy, jeśli zapominamy, co jest dla nas naprawdę...

Bardzo fajną i przyjemną lekturą są "dzieci z Bullerbyn" w prawdzie w erze smartfonów, tabletów ciężko będzie poznać im prawdziwe "podwórkowe" życie, jednak ta książka całkiem nieźle obrazuje to, "co by było gdyby". Kolejną książką którą wybrałabym byłby to "Czarny Diament" wiem że to książka o koniu, jednak uznaję że dobrze uczy szacunku, pokory i zrozumienia dla zwierząt, w końcu tak wiele ląduje ich w schroniskach albo jedzie do rzeźni. Ostatnią książką jaką poleciłabym młodym byłaby to "Chłopcy z placu broni". Trochę Historii i zrozumienia wojny, każdemu młodemu człowiekowi na pewno dobrze zrobi, może zrozumieją co to przyjaźń i dojdą do wniosku że "Hejt" na innych to głupia zabawa.

Bardzo fajną i przyjemną lekturą są "dzieci z Bullerbyn" w prawdzie w erze smartfonów, tabletów ciężko będzie poznać im prawdziwe "podwórkowe" życie, jednak ta książka całkiem nieźle obrazuje to, "co by było gdyby". Kolejną książką którą wybrałabym byłby to "Czarny Diament" wiem że to książka o koniu, jednak uznaję że dobrze uczy szacunku, pokory i zrozumienia dla zwierząt,...

CAŁKOWITE POSŁUSZEŃSTWO?
Świat, w którym miłość jest chorobą powodującą szaleństwo, a w najgorszych przypadkach śmierć. Każdy obywatel ślepo ufający władzom. Wierzący, że jedynym ratunkiem jest zabieg w wieku 18 lat i parowane małżeństwa. To właśnie rzeczywistość, w której żyje Lena. Bohaterka "Delirium", czyli książki, która potrafi zmienić czytelnika i wyzwolić jego umysł. Główna bohaterka na początku wierzy, że miłość jest straszliwą chorobą. Utwierdza ją fakt, że jej własna matka źle skończyła. Ale stopniowo zachodzą w niej zmiany, a to za sprawą pewnego Odmieńca. To on sprawia, że Lena otwiera oczy i wyłamuje się ze szytwnych ram narzuconych przez rząd. Dzięki niemu zaczyna myśleć inaczej i kochać. Wybiera własną drogę. A czytelnik? Uczy się razem z nią.

ZBURZCIE MURY!
To właśnie się dzieje. Opadają wszystkie bariery. Te fizyczne i mentalne. W ostatniej części losów Leny autorka używa pięknych słów. Nawołuje do otworzenia się na świat. Do działania i co najważniejsze - samodzielnego myślenia. Sama należę do młodych ludzi i wiele wyniosłam z tej lektury, a w pamięci wyryłam to: "Zburzcie mury.
W przeciwnym razie będziecie żyć ostrożnie, w lęku, będziecie budować barykady przeciwko nieznanemu, odmawiać modlitwy, by odegnać ciemność, i szeptać wersy pełne trwogi. W przeciwnym razie nigdy nie poznacie piekła. Ale nie poznacie też nieba. Nie dowiecie się, co to znaczy oddychać pełną piersią, ani nie zaznacie radości latania”.

CAŁKOWITE POSŁUSZEŃSTWO?
Świat, w którym miłość jest chorobą powodującą szaleństwo, a w najgorszych przypadkach śmierć. Każdy obywatel ślepo ufający władzom. Wierzący, że jedynym ratunkiem jest zabieg w wieku 18 lat i parowane małżeństwa. To właśnie rzeczywistość, w której żyje Lena. Bohaterka "Delirium", czyli książki, która potrafi zmienić czytelnika i wyzwolić jego...

Ciągłe obcowanie z literaturą może zdecydowanie ułatwić wiele aspektów związanych z życiem, pokonaniem narzuconych doktryn i ideologii, zwłaszcza w dzisiejszym świecie, w którym młody człowiek nie musi już niczego czytać i zapamiętywać, ma od tego technologię, która mu to ułatwia. Ale to jest złudne i mylne pojęcie. Moim zdaniem najlepszą książką dla młodych ludzi, aby nauczyli się samodzielnego myślenia, to taka, która po pierwsze pasuje do obecnych czasów: język, sposób myślenia, widzenie i słyszenie rzeczywistości w swojej wyobraźni oraz emocje. Właśnie emocje, to najczęściej ostatnia rzecz, która porusza człowieka podczas lektury, a potem jest bodźcem do działania. Mamy bohatera i skoro on mógł, to i my też. Taką książką jest według mnie cała seria przygód o Harrym Potterze. W tych książkach można znaleźć wiele rozwiązań. A przede wszystkim uczy i pokazuje, że nie wszystko co dobre, jest w internecie. Czytanie nie tylko przełamuje bariery, niszczy systemy. Czytanie uczy myślenia samodzielnego i logiki.

Ciągłe obcowanie z literaturą może zdecydowanie ułatwić wiele aspektów związanych z życiem, pokonaniem narzuconych doktryn i ideologii, zwłaszcza w dzisiejszym świecie, w którym młody człowiek nie musi już niczego czytać i zapamiętywać, ma od tego technologię, która mu to ułatwia. Ale to jest złudne i mylne pojęcie. Moim zdaniem najlepszą książką dla młodych ludzi, aby...

Sądzę, że do samodzielnego myślenia, szczególnie młodych ludzi, zachęci utwór "Stowarzyszenie umarłych poetów". Temat, który został poruszony w tej powieści oraz same jego umiejscowienie jest przez nas najlepiej rozumiane, ponieważ każdy z nas przeżył coś podobnego choć raz. Nauczyciele coraz częściej nie rozumieją młodego pokolenia i zamiast ich zainteresować, "odpychają" ich. A John Keating robił coś na pozór magicznego, co jednak jest rzeczą zwykłą - poruszył uczniów. Nie chciał, aby czuli się oni skrępowani na jego lekcjach, ani żeby postępowali według schematów. Pokazał im, że jeśli tylko chcą, sami mogą o sobie decydować, a z pewnością o tym jak odbierają życie. I choć finał wydaje się być tragiczny, to według mnie jest on doskonałym zwieńczeniem przekazu skierowanego do odbiorcy - nikt poza nami nie ma prawa, a na pewno nie ma mocy, by decydować za nas; nasze życie, nasze myśli, nasze wybory.

Sądzę, że do samodzielnego myślenia, szczególnie młodych ludzi, zachęci utwór "Stowarzyszenie umarłych poetów". Temat, który został poruszony w tej powieści oraz same jego umiejscowienie jest przez nas najlepiej rozumiane, ponieważ każdy z nas przeżył coś podobnego choć raz. Nauczyciele coraz częściej nie rozumieją młodego pokolenia i zamiast ich zainteresować,...

Nie ma jednej takiej książki, za to jest jedna autorka. No dobra, ujmijmy to tak - wszystkie książki Agathy Christie.
Czytelnik mimo woli uczy się samodzielnie myśleć wchodząc w te historie, samodzielnie stara się rozwiązać zagadki i...ta dam.. samodzielnie myśli.

Nie ma jednej takiej książki, za to jest jedna autorka. No dobra, ujmijmy to tak - wszystkie książki Agathy Christie.
Czytelnik mimo woli uczy się samodzielnie myśleć wchodząc w te historie, samodzielnie stara się rozwiązać zagadki i...ta dam.. samodzielnie myśli.

Według mnie najlepszą książką, która nauczy młodych ludzi samodzielnego myślenia jest ,,Bądź swoją siłą przez 365 dni w roku" autorstwa Demi Lovato. Demi była osobą, która wiele przeżyła, a jej nadgarstki zdobią drobne pamiątki. Demi nikt nie nauczył jak żyć. Upadła na samo dno. Była pod ziemią, gdzie nie docierał ani jeden błysk światła. Nikt nie słyszał jej krzyku. Jeden krok dzielił ją od samobójstwa, a miliony od światła. Nikt jej nie pokazał jak się podnieść, wstać i żyć. Sama to odkryła i wie, że nie jest łatwo zrozumieć nieskończoną ilość sekund, oddech i bicie serca, które oznaczają życie. Jej nikt nie pomógł, ale ona uczy innych, co to znaczy żyć. Jedna lekcja na każdy dzień w roku. 365 okazji, aby się podnieść i żyć nie tylko oddychając, ale autentycznie żyjąc. Każdej lekcji towarzyszy praca domowa. Zupełnie jak w szkole,bo ta książka jest szkołą życia, myślenia, nauczycielki, która doskonale zna się na swoim przedmiocie. Po przeczytaniu wie się jak powinno się samodzielnie myśleć. A samodzielne myślenie oznacza: wybieranie szczęścia, którego każdy pragnie, nie oglądanie się na innych i nie podejmujemy decyzji, tylko dlatego, że innym się to nie spodoba. Samodzielna myślenie oznacza brak zadawania sobie pytań: Jak to zrobiłby ona? Czy to mu się spodoba? Czy nie zostanę wyśmiana? To właśnie te pytania sprawiają, że pozwalamy innym decydować o naszym życiu i o naszym szczęściu - nie myślimy samodzielnie. Podświadomie myślimy jako ktoś inny, ktoś kim nie jesteśmy.

Według mnie najlepszą książką, która nauczy młodych ludzi samodzielnego myślenia jest ,,Bądź swoją siłą przez 365 dni w roku" autorstwa Demi Lovato. Demi była osobą, która wiele przeżyła, a jej nadgarstki zdobią drobne pamiątki. Demi nikt nie nauczył jak żyć. Upadła na samo dno. Była pod ziemią, gdzie nie docierał ani jeden błysk światła. Nikt nie słyszał jej krzyku. Jeden...

Ciężko jest wskazać jedną książkę, ponieważ ja uważam, że czytanie ogólnie rozwija myślenie. I według mnie, powinno się je zaszczepiać już u małych dzieciaków. Warto nie tylko czytać dzieciom bajki/opowiastki przeznaczone dla nich, ale także spróbować nawiązać rozmowę na temat usłyszanej historii – by poznać zdanie dziecka na dany temat a także prawidłowość jego reakcji na dany problem. Sama tak robię w pracy i mam szczerą nadzieję, że przynosi to jakiś skutek.
Co zaś do starszych pociech, zaliczających się już do kategorii młodzieży. Świetnie zdaję sobie sprawę, ze w dobie Internetu, twitterów, facebooków i innych wynalazków, większość z nich zachęcić do przeczytania książki graniczy z cudem. Warto jednak podsuwać im książki i mieć nadzieję, że rozwinie się w nich chęć czytania, bo właściwie każda (no, prawie każda) książka na swój sposób rozwija myślenie. A chyba jest to marzenie każdego rodzica, żeby wychować dzieci, które są zdolne do własnego zdania, oczytane, mające ukształtowany swój własny światopogląd, potrafiące logicznie myśleć i wypowiadać się. A tego na pewno nie nauczą się na facebookach i twitterach…

Ciężko jest wskazać jedną książkę, ponieważ ja uważam, że czytanie ogólnie rozwija myślenie. I według mnie, powinno się je zaszczepiać już u małych dzieciaków. Warto nie tylko czytać dzieciom bajki/opowiastki przeznaczone dla nich, ale także spróbować nawiązać rozmowę na temat usłyszanej historii – by poznać zdanie dziecka na dany temat a także prawidłowość jego reakcji na...

Według mnie, najlepszą książką, która nauczy młodych ludzi samodzielnego myślenia, jest „Pamiętnik narkomanki” autorstwa Barbary Rosiek. Sama przeczytałam ją będąc jeszcze w gimnazjum i mogę powiedzieć, że żadna inna książka tak na mnie nie wpłynęła. „Pamiętnik narkomanki” ukierunkował już na zawsze mój sposób myślenia. Autorka na przykładzie własnych przeżyć pokazuje, że w życiu możemy liczyć tylko na samych siebie, że nie możemy polegać nawet na naszych najbliższych, ponieważ jeśli dobrze się uczymy i nie sprawiamy problemów wychowawczych, nie są oni w stanie zauważyć naszych problemów. Nawet jeśli je sobie w końcu uświadomią, są bezradni, bo tylko my sami wiemy, co „siedzi w naszej głowie”. Książka pokazuje także, jak bardzo może zmienić nasze życie jeden zły wybór, nieodpowiednie towarzystwo, niewiedza i naiwna ciekawość. Jednakże nawet wówczas, gdy już wydawałoby się, że stoczyliśmy się na dno i nic nie jest w stanie tego zmienić, nasza chęć życia i silna wola mogą nas wyrwać nawet z najbardziej beznadziejnej sytuacji. Samodzielne myślenie, znalezienie sobie celów i marzeń, do których będziemy dążyć i których nikt nie jest w stanie nam narzucić - właśnie to powinno być najważniejsze dla młodego człowieka. W uświadomieniu sobie tej ważnej prawdy pomoże mu z pewnością „Pamiętnik narkomanki”.

Według mnie, najlepszą książką, która nauczy młodych ludzi samodzielnego myślenia, jest „Pamiętnik narkomanki” autorstwa Barbary Rosiek. Sama przeczytałam ją będąc jeszcze w gimnazjum i mogę powiedzieć, że żadna inna książka tak na mnie nie wpłynęła. „Pamiętnik narkomanki” ukierunkował już na zawsze mój sposób myślenia. Autorka na przykładzie własnych przeżyć pokazuje, że w...

Pierwsza książka, a dokładnie seria, która przychodzi mi do głowy to „Harry Potter” autorstwa J.K. Rowling. W książce tej można odnaleźć wiele motywów jak walka dobra ze złem, polityka, miłość, przyjaźń, wędrówka etc. Z jednej strony jest to książka fantastyczna o magii, mitycznych stworach (centaur, smok), z drugiej zaś pełna szarości dnia codziennego.
Główny bohater traci matkę i ojca, zostaje adoptowany przez najbliższą rodzinę, która traktuje go jak drugą kategorię – wątek z życia z którym utożsami się nie jeden czytelnik, nawet ten, który nie stracił rodzicieli.
Harry w raz z kolejnymi tomami książki dojrzewa – poznaje przyjaźń, miłość, nienawiść. Z małego bezbronnego chłopca wyrasta dojrzały mężczyzna gotów stawić czoła wszelkim niebezpieczeństwom. Ponadto wokół niego krąży śmierć, która zabiera jego przyjaciół, rodzinę. Cierpienie tak jak w życiu jest wszędzie, podobnie jak historie, które nie do końca kończą się happy endem.
„Harry Potter” otwiera umysł czytelnika na realia świata codziennego mimo, że jest przepełniona fantastyką. Książka zebrała wokół siebie fanów, którzy jak główny bohater toczą każdego dnia wędrówkę po krętej i niebezpiecznej drodze, aby na jej końcu stoczyć bitwę z najgorszym wrogiem. Bo kim jest dla nas Valdemort? Może być kredytem, chorobą albo klasówką w szkole - wszystko zależy od nas.

Pierwsza książka, a dokładnie seria, która przychodzi mi do głowy to „Harry Potter” autorstwa J.K. Rowling. W książce tej można odnaleźć wiele motywów jak walka dobra ze złem, polityka, miłość, przyjaźń, wędrówka etc. Z jednej strony jest to książka fantastyczna o magii, mitycznych stworach (centaur, smok), z drugiej zaś pełna szarości dnia codziennego.
Główny bohater traci...