Według mnie, dostając drugą szansę wyboru i ponownie wybierając to samo człowiek pląta się po swym umyśle bardzo niezdecydowany. Bo jaki jest sens wybrać to samo, skoro wcześniej już wiedzieliśmy co takiego wybraliśmy. Byłoby to wręcz niepojęte i bezsensowne wchodząc na taką samą ścieżkę wyboru i już wcześniej wiedząc gdzie ona nas zaprowadzi. Super tak dostać drugą szansę i móc naprawić to co wyrządziło się wcześniej. Dzięki takiej możliowści z pewnością zrobiłbym wszystko by coś naprawić lub uleczyć rany. Skoro czas leczy rany, to druga szansa według mnie posiada taką moc sprawczą, że przy odpowiednim doborze dobrych środków ludzkiego zachowania możemy poprawić to, co złego wyrządziliśmy: specjalnie lub też przypadkowo.

Według mnie, dostając drugą szansę wyboru i ponownie wybierając to samo człowiek pląta się po swym umyśle bardzo niezdecydowany. Bo jaki jest sens wybrać to samo, skoro wcześniej już wiedzieliśmy co takiego wybraliśmy. Byłoby to wręcz niepojęte i bezsensowne wchodząc na taką samą ścieżkę wyboru i już wcześniej wiedząc gdzie ona nas zaprowadzi. Super tak dostać drugą szansę...

Gdybym mogła cofnąć się w czasie, to byłaby okropna zdolność. Przeżywać po raz drugi gorsze momenty swojego życia, popełniać znowu błędy, wiedząc jak to się skończy i mieć wybór, że można to zmienić. Jednak z drugiej strony podoba się mi moje życie takie jak teraz jest. Przez porażki jestem silniejsza, wiem że gdybym ich nie popełniła dzisiaj byłabym inną osobą. Za bardzo ufałabym innym, za bardzo wierzyłabym w swoje możliwości, za bardzo wierzyłabym w to że życie jest idealne.
Dlatego największym koszmarem byłoby dla mnie, popełniać znowu te same błędy z zaciśniętymi zębami, starając się przezwyciężyć odruch naprawiania przyszłości. Znowu wracać do chwil kiedy wydawało mi się, że w życiu nic złego spotkać mnie nie może, chociaż wiem że te podejmowane decyzję wcale do dobrego nie prowadziły. Człowiek uczy się na błędach, dlatego jeśli ktoś dałby mi szanse naprawić wszystkie swoje błędy, pomimo tego że to byłaby naprawdę kusząca propozycja, z ciężkim sercem musiałabym odmówić.

Gdybym mogła cofnąć się w czasie, to byłaby okropna zdolność. Przeżywać po raz drugi gorsze momenty swojego życia, popełniać znowu błędy, wiedząc jak to się skończy i mieć wybór, że można to zmienić. Jednak z drugiej strony podoba się mi moje życie takie jak teraz jest. Przez porażki jestem silniejsza, wiem że gdybym ich nie popełniła dzisiaj byłabym inną osobą. Za bardzo...

Historia sprzed 8 lat, aczkolwiek jako pierwsza przywiodła mi na myśl, co mogłabym zrobić inaczej, gdybym dostała taką szansę... otóż gdybym mogła podjąć decyzję po raz drugi, to na pewno po pierwszym uderzeniu Jego ręki w moją twarz, na pewno bym odeszła nie słuchając żałosnego skomlenia " przepraszam, to się więcej nie powtórzy", tylko po to, by wkrótce dostać nie tylko w twarz...

Historia sprzed 8 lat, aczkolwiek jako pierwsza przywiodła mi na myśl, co mogłabym zrobić inaczej, gdybym dostała taką szansę... otóż gdybym mogła podjąć decyzję po raz drugi, to na pewno po pierwszym uderzeniu Jego ręki w moją twarz, na pewno bym odeszła nie słuchając żałosnego skomlenia " przepraszam, to się więcej nie powtórzy", tylko po to, by wkrótce dostać nie tylko w...

Korek ciągnął się w nieskończoność, jak zwykle, kiedy się spieszę. Już raz dostałam reprymendę od szefa. Byłam pewna, że gdy znów się spóźnię- wylecę. Cisnęłam niedopałek przez okno. Do licha! Zatrzymam się na najbliższym parkingu i Bóg mi świadkiem, że potruchtam w swych niebotycznych szpilkach do celu! Skręciłam w drogę poprzeczną i niedbale zaparkowałam. Wyskoczyłam z auta i poczęłam przeciskać się między pojazdami. Jak trochę przyspieszę swój kaczy chód, istnieje prawdopodobieństwo, że zdążę! Zadowolona z siebie już mam skręcać, gdy przed sobą ujrzałam prawdopodobny powód zakorkowania. Ruch powoli wracał do normy, kiedy biedne, potrącone zwierzę leżało na poboczu, nie mając już sił na jakąkolwiek próbę skargi. Krew sączyła się na wszystkie strony z puchatego futra, zabarwiając beton.
Zdjęłam buty i czym prędzej podbiegłam do psa. Dranie! Widzieli konające zwierzę, a nikt nie zareagował! Sprawca (lub inny kierowca) tylko porzucił stworzenie na pewną śmierć. Nie byłam pewna, czy pies zarejestrował, iż kucnęłam obok niego. Niewiele myśląc dźwignęłam rannego (starałam się to robić jak najdelikatniej) i zaniosłam do auta. Z piskiem opon ruszyłam do najbliższego weterynarza.
-Wytrzymaj piesku...

Obudziło mnie lizanie po twarzy. Z wyczekiwaniem wpatrywał się we mnie, merdając ogonem. Co rano ta sama ekscytacja, wcale niesłabnąca z biegiem lat.
Nigdy nie żałowałam, że zatrzymałam się tamtego dnia. Czymże jest utrata pracy, gdy zyskuje się przyjaciela na całe życie?

Korek ciągnął się w nieskończoność, jak zwykle, kiedy się spieszę. Już raz dostałam reprymendę od szefa. Byłam pewna, że gdy znów się spóźnię- wylecę. Cisnęłam niedopałek przez okno. Do licha! Zatrzymam się na najbliższym parkingu i Bóg mi świadkiem, że potruchtam w swych niebotycznych szpilkach do celu! Skręciłam w drogę poprzeczną i niedbale zaparkowałam. Wyskoczyłam z...

W moim życiu było kilka momentów, w których powinnam była podjąć zupełnie inne decyzje. Chyba nawet całkiem sporo, choć niektórzy twierdzą, że przeszłość kształtuje nas na tych, którymi jesteśmy dzisiaj.
Jest jednak pewna osoba, która nie powinna była zagościć w moim życiu. Powinien (tak, facet!) pozostać tylko znajomym. Gdybym mogła jeszcze raz podjąć tamtą decyzję, nie pozwoliłabym mu się poderwać. Kobieta nie powinna w ten sposób szukać zapomnienia po nieudanym związku. Wtedy chciałam odzyskać stłamszone poczucie własnej wartości. Teraz wiem, że to było głupie i jest sporą zadrą w mojej psychice.

W moim życiu było kilka momentów, w których powinnam była podjąć zupełnie inne decyzje. Chyba nawet całkiem sporo, choć niektórzy twierdzą, że przeszłość kształtuje nas na tych, którymi jesteśmy dzisiaj.
Jest jednak pewna osoba, która nie powinna była zagościć w moim życiu. Powinien (tak, facet!) pozostać tylko znajomym. Gdybym mogła jeszcze raz podjąć tamtą decyzję, nie...

6 lat temu miałam 16 lat i po raz pierwszy w moim życiu złamano mi serce.

Wtedy też napisał do mnie chłopak z mojego liceum. Słyszałam o nim same złe rzeczy, a moi znajomi gorąco mnie odwodzili od spotkania z nim.
Posłuchałam ich. Odmówiłam.

Dwa dni później zmieniłam zdanie.
Spotkaliśmy się. Raz, drugi, trzeci. A potem złamał mi serce po raz drugi w moim życiu.

Od tamtej pory nikt poza nim nie doprowadzał mnie do łez i nikt inny mnie nie krzywdził. A ja, choć wstyd przyznać, nie pozostawałam mu dłużna. Aż pewnego dnia dorośliśmy do tego, że chcemy być ze sobą na poważnie, bez ciągłego szarpania i przykrości.

Dziś piszę ten tekst ręką, na której mam pierścionek zaręczynowy i uważam, że 6 lat temu podjęłam najlepszą decyzję w moim życiu.
I choć wiem, że droga to tego miejsca była długa i często bolesna, to gdybym mogła pojąć tę decyzję jeszcze raz, zrobiłabym dokładnie to samo.

6 lat temu miałam 16 lat i po raz pierwszy w moim życiu złamano mi serce.

Wtedy też napisał do mnie chłopak z mojego liceum. Słyszałam o nim same złe rzeczy, a moi znajomi gorąco mnie odwodzili od spotkania z nim.
Posłuchałam ich. Odmówiłam.

Dwa dni później zmieniłam zdanie.
Spotkaliśmy się. Raz, drugi, trzeci. A potem złamał mi serce po raz drugi w moim życiu.

Od...

Jestem częsciowo zwolenniczką kalwińskiej teorii predestynacji. Wiem z doświadczenia, że od przeznaczenia nie można uciec, choćbyśmy nie wiem jak się starali. To, co miało się wydarzyć stanie się wcześniej czy później, a jeśli później to moment może być jeszcze bardziej niewłaściwy. Gdybym dostała od Fortuny wolny ruch na szachownicy życia zrobiłabym jeszcze więcej głupst i ryzykownych rzeczy.Tak samo jak przed laty pojechałabym w dziką podróż przez Bałkany z moją niezawodną przyjaciółką, pływałabym łodzią z nieznajomym chłopakiem po rzecze gdzieś w Albanii i poszłabym niezaproszona na bośniackie wesele. Dlaczego? Bo lubię prawdziwy smak życia! Myślę także, że niezależnie od tego, jaką decyzje podjęłabym kiedyś, moja niespokojna natura i tak popchnęła by mnie do tych wszytkich szaleństw. Wtedy nie miały one jednak większego znaczenia, dziś obawiam się, że mogłby szybko doprowadzić moje uporządkowane życie do kompletnej ruiny.

Jestem częsciowo zwolenniczką kalwińskiej teorii predestynacji. Wiem z doświadczenia, że od przeznaczenia nie można uciec, choćbyśmy nie wiem jak się starali. To, co miało się wydarzyć stanie się wcześniej czy później, a jeśli później to moment może być jeszcze bardziej niewłaściwy. Gdybym dostała od Fortuny wolny ruch na szachownicy życia zrobiłabym jeszcze więcej głupst...

Na pewno zrobiłabym tak samo! To było prawie 3 lata temu na Internecie jednym z portali randkowych dowiedziałam się, że mam założone konto. Te konto założyła mi moja mama z przyjaciółką, bo pół roku przechodziłam depresje i w ogóle nie chciałam wychodzić z domu. Powodem było rozstanie z moim byłym chłopakiem, z którym byłam prawie 4 lata. Pewnego dnia powiedziały mi, że założyły mi konto i że pisały z innymi mężczyznami jako "ja". Wkurzyłam się oczywiście, ale po tylu latach jestem szczęśliwa, że to zrobiły. Moja uwagę zwróciła wiadomość od pewnego mężczyzny, na którą jeszcze one nie zdążyły odpisać. Oczywiście najpierw zobaczyłam Jego zdjęcia i strasznie spodobał mi się. Odpisała mu. Już 2 dni później spotkaliśmy się i 8 maja 2015 roku będą 3 lata razem. To była najlepsze, co one mogły zrobić i co ja postanowiłam.

Na pewno zrobiłabym tak samo! To było prawie 3 lata temu na Internecie jednym z portali randkowych dowiedziałam się, że mam założone konto. Te konto założyła mi moja mama z przyjaciółką, bo pół roku przechodziłam depresje i w ogóle nie chciałam wychodzić z domu. Powodem było rozstanie z moim byłym chłopakiem, z którym byłam prawie 4 lata. Pewnego dnia powiedziały mi, że...

Jeśli mogłabym cofnąć czas i zmienić w swoim życie jedną, jedyną rzecz.., to bez wahania bym to uczyniła. Ową rzeczą była by spędzona chwila, godzina, dzień dłużej z osobą, która odeszła na zawsze z tego świata. Nie umiałabym jej uratować, zmienić biegu wydarzeń, pokonać choroby i śmierci.., ale mogłabym przynajmniej spędzić z tym kimś tę odrobinę czasu dłużej..

Pamięta, że tamtego dnia spieszyłam się na pociąg i bardzo szybko pożegnałam się z moją ukochaną przyjaciółką, której obiecałam odwiedziny następnego dnia wraz z małą niespodzianką. Ową niespodzianką miał być śliczny, pluszowy pingwinek, który miał dodawać jej otuchy i przeganiać wszystkie strachy tego świata..

Pojechałam..

Nazajutrz wraz pingwinem pod pachą wkroczyłam do szpitalnej sali.., lecz zastałam jedynie puste, zasłane szpitalne łóżko..Płacz, żal, złość i pretensje do samej siebie.., że tak bardzo spieszyłam się na ten głupi pociąg..

Gdybym mogła zmienić tę jedną rzecz, tę decyzję, ten impuls..zostałam bym wtedy przy niej.., tak zwyczajnie, patrząc, trzymając ją za rękę, słuchając bicia jej serca..

Jeśli mogłabym cofnąć czas i zmienić w swoim życie jedną, jedyną rzecz.., to bez wahania bym to uczyniła. Ową rzeczą była by spędzona chwila, godzina, dzień dłużej z osobą, która odeszła na zawsze z tego świata. Nie umiałabym jej uratować, zmienić biegu wydarzeń, pokonać choroby i śmierci.., ale mogłabym przynajmniej spędzić z tym kimś tę odrobinę czasu dłużej..

Pamięta,...

10 lat wstecz i powiedziałabym TAK. Niby proste słowo, ale zmieniłoby wiele. Pewnie i tak byśmy razem nie byli do dziś, ale On by nie wyjechał, nie zdarzyłby się ten straszny wypadek, śpiączka i telefon od Jego Mamy, że Go już nie ma. Może dziś byłby inżynierem, tak jak miał to w planach, lecz uciekł by na mnie nie patrzeć każdego dnia rankiem kiedy szłam do sklepu.

10 lat wstecz i powiedziałabym TAK. Niby proste słowo, ale zmieniłoby wiele. Pewnie i tak byśmy razem nie byli do dziś, ale On by nie wyjechał, nie zdarzyłby się ten straszny wypadek, śpiączka i telefon od Jego Mamy, że Go już nie ma. Może dziś byłby inżynierem, tak jak miał to w planach, lecz uciekł by na mnie nie patrzeć każdego dnia rankiem kiedy szłam do sklepu.