To, dodając swój głos do dyskusji (choć po fakcie zauważyłam, że w sumie się spóźniłam nieco), wspomniałabym jeszcze o ciekawej aranżacji audiobookowej - ta różnorodność perspektyw świetnie podkreślana jest przez to, że książkę czytają dwie lektorki, które niezwykle dobrze wczuwają się w swoje partie. 

Podobnie jak poprzednicy - czegoś zabrakło mi w tej książce. Choć tematyka poruszana we "Wronach" jest trudna, to raczej nie zostanie w mojej pamięci na długo. 

To, dodając swój głos do dyskusji (choć po fakcie zauważyłam, że w sumie się spóźniłam nieco), wspomniałabym jeszcze o ciekawej aranżacji audiobookowej - ta różnorodność perspektyw świetnie podkreślana jest przez to, że książkę czytają dwie lektorki, które niezwykle dobrze wczuwają się w swoje partie. 

Podobnie jak poprzednicy - czegoś zabrakło mi w tej książce. Choć...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

@Maromira - wkrótce (we wrześniu) czytać będziemy drugi tom Jestem głód[bookLink]5054727|Jestem głód[/bookLink], może on przyniesie wyjaśnienia albo dopowie niedopowiedziane ...

@Maromira - wkrótce (we wrześniu) czytać będziemy drugi tom Jestem głód[bookLink]5054727|Jestem głód[/bookLink], może on przyniesie wyjaśnienia albo dopowie niedopowiedziane ...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Ten fragment szczególnie mnie interesuje:
Pod wiązem stoją dwaj mężczyźni. Wokół rozlega się hałas. Między gałęziami na trawniku wala się gniazdo. Wrona siedzi w koronach sąsiednich drzew. Zbiera drobne gałązki. Musi zbudować nowe gniazdo. Wśród gałęzi utkwiła  różowa nitka. Dzieczyna z okna bardzo się zmieniła".

Ten fragment szczególnie mnie interesuje:
Pod wiązem stoją dwaj mężczyźni. Wokół rozlega się hałas. Między gałęziami na trawniku wala się gniazdo. Wrona siedzi w koronach sąsiednich drzew. Zbiera drobne gałązki. Musi zbudować nowe gniazdo. Wśród gałęzi utkwiła  różowa nitka. Dzieczyna z okna bardzo się zmieniła".

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Samo zakończenie? Moment, w którym ojciec wpada do pokoju z żądzą mordu, a Basia powoli zamienia się we wronę?
Ja to odczytałem jednoznacznie. Ucieczka do wewnątrz, ucieczka w imaginację, byle tylko nie istnieć. nie czuć, nie być... w tym realnym i bolesnym świecie. 

Samo zakończenie? Moment, w którym ojciec wpada do pokoju z żądzą mordu, a Basia powoli zamienia się we wronę?
Ja to odczytałem jednoznacznie. Ucieczka do wewnątrz, ucieczka w imaginację, byle tylko nie istnieć. nie czuć, nie być... w tym realnym i bolesnym świecie. 

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Cześć.
Miałam na myśli ten fragment, który przytoczyłam :).

Wydaje mi się, że on zapowiada przyszłe zdarzenia w domu, jakoś się do nich odnosi. Jak rozumiem drzewo zostało ścięte: "wokół rozlega się hałas", "Wrona siedzi w koronach SĄSIEDNICH drzew".

"Wśród gałęzi utknęła różowa nitka. Dziewczyna z okna bardzo się zmieniła".
Czy to już jest moment po "odlocie"? Dwojako można go rozumieć. W warstwie wyobrażeniowej dziewczynki, może być to przemiana w ptaka, w tej realnej skok z okna...
Chyba, że ta przemiana i odlot jako wrona, to kwestie czysto symboliczne i takie mamy też zakończenie.

Różowa nitka w kontekście kolejnej części też jest ciekawym elementem. Takie niteczki na rękach noszą osoby zmagające się z zaburzeniami odżywiania innymi niż anoreksja i bulimia.

Cześć.
Miałam na myśli ten fragment, który przytoczyłam :).

Wydaje mi się, że on zapowiada przyszłe zdarzenia w domu, jakoś się do nich odnosi. Jak rozumiem drzewo zostało ścięte: "wokół rozlega się hałas", "Wrona siedzi w koronach SĄSIEDNICH drzew".

"Wśród gałęzi utknęła różowa nitka. Dziewczyna z okna bardzo się zmieniła".
Czy to już jest moment po "odlocie"? Dwojako...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

@Szyja zapewne jest w tym jakaś racja. Zwłaszcza gdy się spojrzy na tytuł kontynuacji - Jestem głód.
I powiem, że mam coraz większą  ochotę na tę książkę.

@Szyja zapewne jest w tym jakaś racja. Zwłaszcza gdy się spojrzy na tytuł kontynuacji - Jestem głód.
I powiem, że mam coraz większą  ochotę na tę książkę.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

A no właśnie, właśnie, w kolejnej części mamy wątek zaburzeń odżywiania.
Ja też chętnie przeczytam. Widziałam, że już zaproponowałeś tą książkę w wątku. Czekam w takim razie na termin. :)

A no właśnie, właśnie, w kolejnej części mamy wątek zaburzeń odżywiania.
Ja też chętnie przeczytam. Widziałam, że już zaproponowałeś tą książkę w wątku. Czekam w takim razie na termin. :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Hej. Ja chętnie przeczytam. :)

Hej. Ja chętnie przeczytam. :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Tak, nie uczestniczyłam w synchronicznym bo czytałam w marcu, ale kontynuacji jeszcze nie ruszyłam.

Tak, nie uczestniczyłam w synchronicznym bo czytałam w marcu, ale kontynuacji jeszcze nie ruszyłam.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jeszcze to sobie we mnie pracuje.

To co już teraz mogę powiedzieć, to, że bardzo doceniam język "Wron". Uważam, że zarówno perspektywa dziecka jest świetnie oddana, a i reszta postaci wydaje się bardzo autentyczna, choć czasem zdawkowo naświetlona.  Ta zdawkowość świetnie ukazuje też sytuację w jakiej znajduje się dziecko doświadczające przemocy - otaczające Basię postacie ulegają polaryzacji, są w zasadzie tylko figurami życzliwości, czułości (dzięki kilku prostym, ciepłym gestom okazanym mimochodem), ale też przemocy, ignorancji. Rodzina tworzy wokół Basi silny mur, przez który nieudolnie próbują się przebić nauczyciele zauważywszy problem.
Niestety znikąd efektywnej pomocy.

Bardzo potrzebna książka. Temat według mnie powinien być jak najczęściej, jak najgłośniej dyskutowany, bo bo w moim odczuciu, proaktywna, uważna i przemyślana pomoc otoczenia, to iskierka nadziei dla izolowanych przez swoich katów ofiar przemocy domowej.

Jeszcze to sobie we mnie pracuje.

To co już teraz mogę powiedzieć, to, że bardzo doceniam język "Wron". Uważam, że zarówno perspektywa dziecka jest świetnie oddana, a i reszta postaci wydaje się bardzo autentyczna, choć czasem zdawkowo naświetlona.  Ta zdawkowość świetnie ukazuje też sytuację w jakiej znajduje się dziecko doświadczające przemocy - otaczające Basię postacie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej