-
ArtykułyZawodne pamięci. „Księga luster” E.O. ChiroviciegoBartek Czartoryski1
-
Artykuły„Cud w dolinie Poskoków”, czyli zabawna opowieść o tym, jak kobiety zmieniają światRemigiusz Koziński3
-
ArtykułyUwaga, konkurs! Do wygrania książki „Times New Romans“ Julii Biel!LubimyCzytać8
-
ArtykułyWygraj egzemplarz „Róż i fiołków” Gry Kappel Jensen. Akcja recenzenckaLubimyCzytać2
Cytaty z tagiem "przyjaciółka" [29]
[ + Dodaj cytat]Moja dawna przyjaciółka przysyła mi puste kartki pocztowe. Ja też nie mam jej nic konkretnego do powiedzenia. Posyłam jej cenę pomarańczy. W zeszłym roku były dużo tańsze a my o wiele bliżej siebie. Teraz wszystko staje się dalsze i droższe. Wszyscy, których spotykam, są starsi i bardziej zazdrośni. Biedniejsi zazdroszczą bogatszym, brzydsi ładniejszym urody, starsi młodszym młodości. A młodym, urodziwszym i bogatym brakuje po prostu wszystkiego.
To szczególny dar od życia - myślała Anita - jeśli twoja matka jest twoją najlepszą przyjaciółką. Ale to zupełnie coś innego niż bycie najlepszą przyjaciółką twojej matki. Wtedy trzeba ją poznać jako osobę, a to jest bardzo trudne.
Poszukiwanie żony, kochanki, prostytutki wymaga odmiennych działań - wiedział to już Owidiusz. Czy mógłby przewidzieć, że pewnego dnia kobieta będzie musiała być zarazem idealną żoną, dostojną matką, serdeczną przyjaciółką i doświadczoną kurtyzaną?
Nasi bliscy nie chcą dla nas źle. Nie są w naszej sytuacji i nie zawsze muszą wszystko rozumieć. Lecz jeśli chcą wysłuchać, może warto dać im szansę?
Żadna kobieta nie jest powołana do przejścia przez życie solo. Potrzebujemy pomocy innych kobiet. Jednak przyjaźnie z kobietami bywają burzliwe - to nie jest przygoda dla osób o słabych nerwach.
Jeżeli się jest brzydką (…), przyjemnie jest mieć choć ładną przyjaciółkę.
Ania stłumiła lekkie westchnienie. Kochała gorąco Dianę. Diana była jej najbliższą przyjaciółką, ale Ania od dawna już wiedziała, że ilekroć udaje się w świat marzeń, musi wędrować samotnie. Do krainy wyobraźni wiodła zaczarowana ścieżka, niedostępna dla jej najbliższych.
Często pytają mnie, jak to jest mieć tak sławną matkę. Zawsze odpowiadam, że naprawdę nie wiem. Znałem ją najpierw jako matkę, a potem jako najlepsza przyjaciółkę. (…) Ale dopiero po jej śmierci zobaczyłem, jak głęboko przeniknęła do naszego świata.
- Wszystko przemija, Adasiu - powiedział Słoń. - Jest deszcz, a potem słońce.
- A czy jest coś, co nie przemija? - Spytał Adaś.
- Jest coś, co nie przemija, Adasiu, pod warunkiem, że jest prawdziwe.
Adaś popatrzył na Słonia uważnie i czekał, aż ten dokończy.
- Przyjaźń! - powiedział Słoń.
Dwoje ludzi, nigdy nie będzie myślało tak samo, nawet jeśli bardzo im na sobie zależy.