Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem w Berlinie. Czy doczekam się kiedyś, że w tym mieście nie będzie padać? Podobno jest tu sto dziewięćdziesiąt słonecznych dni w roku. Szkoda tylko, że tak często przyjeżdżam akurat w przerwie pomiędzy tymi dniami.

Jestem przerażona i jednocześnie zdumiona. Akurat Niemcy, "Kraj paragrafów", który uregulował prawie wszystkie sprawy codziennego życia, przymyka oczy na FGM. Uważam, że jeśli chcemy odnieść sukces w naszej walce przeciw okaleczaniu dziewcząt w Europie, przede wszystkim musimy być obecni w Niemczech.

Julia znowu chce wyłączyć magnetofon, kiedy słyszę zdanie, które mną wstrząsa.
- Zaczekaj chwilę. Możesz cofnąć trochę i puścić mi jeszcze raz ten kawałek? - proszę.
Przy stole panuje cisza jak makiem zasiał, kiedy Asili mówi: "Nasze dzieci mają takie same prawa jak dzieci niemieckie. Takie samo prawo, żeby być chronione. Jak długo tu żyją. Dziecko nie potrafi samo się obronić".

WHO podzieliło FGM (okaleczanie kobiecych genitaliów) na cztery typy:
(...)
Typ III: wycięcie części lub całych zewnętrznych narządów płciowych z jednoczesnym zaszyciem pochwy i zostawieniem tylko małego otworu (infibulacja). (...) Ta najokrutniejsza forma dotyczy piętnastu procent obrzezanych kobiet.
(...)
2. Jakie są następstwa FGM?
(...) W przypadku infibulacji umiera do trzydziestu procent dziewcząt.