Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od zawsze wiedziałem, co do ciebie czuję – nawet, gdy byliśmy bardzo młodzi, byłem przekonany, że jesteśmy dla siebie stworzeni. Dwie połówki całości. Kochałem cię tak bardzo, że miałem wrażenie, iż słowo „miłość” nie oddaje w pełni mojego uczucia. Teraz rozumiem jednak, że o tym nie wiedziałaś.

Po prostu… nie lubię rozmawiać o tym, co sprawia, że budzę się w środku nocy. Nie chcę ujawniać, że zaczynam czasem wątpić w to, czy wspinanie się po szczeblach kariery naprawdę mnie uszczęśliwiło; nie mam ochoty mówić o tym, że czasem tęsknię za pisaniem… ale nie mogę znaleźć odwagi, by się na to zdobyć – ani o tym, jak samotna się czasem czuję.

Pragnę cię. Zawsze cię pragnąłem.

-Kochałem cię – szepcze.
-Wiem – odpowiadam cicho. Omiata wzrokiem moją twarz, a w jego spojrzeniu widzę ból.
-Złamałaś mi serce.
-Tak. O tym również wiem.

Niektórzy ludzie mają to szczęście. Spotykają swoich najlepszych przyjaciół, miłości ich życia i są dość mądrzy, by nie dać im nigdy odejść.

- Kochałem cię- szepcze.
- Wiem- odpowiadam cicho.
- Złamałaś mi serce.
- Tak. O tym również wiem.

Teraz jest on już tylko bolesnym wspomnieniem, które skrywam pod osłoną żeber.

Tym razem jednak coś naruszyło gładką powierzchnię pancerza jego stoickiego spokoju i miałam ochotę wsadzić w to pęknięcie łom, żeby rozewrzeć go na oścież i go z niego wyłuskać.

Gdy siedziałam dziś u June, która mi ją obcinała, dowiedziałam się, że decydowanie się na zmianę fryzury po rozstaniu to niemal zawsze zły wybór. Tyle tylko, że June nie wybierała się tego wieczoru na imprezę z okazji zaręczyn przyjaciółki jako świeżo upieczona singielka. Grzywka była w tej sytuacji obowiązkowa.

- Przejeżdżałam wczoraj z mamą obok. Co to właściwie za lokal?
- Z kuchnią polską... No wiesz: pierogi i takie tam Moja rodzina pochodzi z Polski.
Nie miałam pojęcia, czym są pierogi, ale nie zamierzałam się z tym zdradzać.