Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najmocniej ranią nas ci, którzy najbardziej nas rozczarowują. A najbardziej rozczarowują nas ludzie, od których oczekujemy najwięcej.

Są ludzie, którzy smutkowi pożyczają swój głos, a w ich oczach można zobaczyć śmierć, zanim samemu potrafi się ją przyjąć do wiadomości. Ci ludzie okazują współczucie w taki sposób, że inni uświadamiają sobie własną stratę silniej niż wtedy, gdy pochylają się nad ciałem bliskiej osoby.

Wszystko zawsze jest z miłości. Tylko miłość nie jest z miłości".

Nigdy nie przyszło mi do głowy, że pełna smutku musi być chwila, gdy dociera do ciebie, że nie rozpoznaje cię ktoś, kto śpi pod tą samą kołdrą, gdy w jego oczach, w których odbijała się twoja nagość i podskórne dreszcze, przeobrażasz się w całkowicie obcego człowieka. Jak bardzo jesteś wtedy sam. I samotny, nieskończenie samotny.