Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Grono moich przyjaciół zaczynało się powiększać, a ja stawałam się z dnia na dzień silniejsza i bardziej pewna siebie. Jest jakieś ziarno prawdy w tym, co mówią o ludziach, których spotykamy w swoim życiu. Im lepsze osoby nas otaczają, tym lepsi stajemy się my sami.

Byłam najlepszym przykładem tego że można znaleźć się na samym dnie, od którego nie chcesz się sam odbić. A jednak wystarczyło spotkać ludzi, którzy w nas uwierzą i wciągną do nas pomocną dłoń w chwili, kiedy sami przestaliśmy w siebie wierzyć.

Musisz chcieć przede wszystkim dla siebie coś zmienić, bo starając się dla innych, nie osiągniesz zbyt wiele.

Dobrze jest patrzeć na życie nie tylko przez pryzmat samego siebie, ale również przez ludzi, którzy nas otaczają. Żyć dla innych, dla przyjaźni... ona jest podobno wieczna.

Dla mnie miało to jed­nak więk­sze zna­cze­nie. Tym razem to ja dałem jej klucz. Za­pro­si­łem do swo­je­go życia. Teraz ruch po jej stro­nie.

Pora ru­szyć w drogę. Po ma­rze­nia.

Ludzie przychodzili i odchodzili, osądzali i oceniali, muzyka po prostu brzmiała w moich słuchawkach, w moich głośnikach, wydobywała się spod moich palców, gdy grałem. Choć bywała kapryśna, nie zawsze pozwalała na idealne odtworzenie dźwięku, umykała, gdy chciałem złapać tę jedną, odpowiednią nutę, to kochałem ją bez zastrzeżeń. Muzyka przemawiała w momentach, w których brakowało mi odwagi. W chwilach, w których nie potrafiłem słowami wyrazić swoich uczuć, z łatwością mogłem je przekazać poprzez utwory.

Jest jakieś ziarno prawdy w tym, co mówią o ludziach, których spotykamy w swoim życiu. Im lepsi ludzie nas otaczają, tym lepszymi ludźmi stajemy się my sami.

Ja od­da­łem jej całe swoje serce.