Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czas to taka dziwna substancja. Przypomina ciasto, które z początku jest płynne, potem nabiera gęstości, aż w końcu, pod wpływem temperatury, twardnieje, przybierając ostateczną konsystencję. Tyle że czas jest taką odwrotnością ciasta. Najpierw zdaje się stać w miejscu, potem nieco przyspiesza, aby na końcu płynąć jak szalony.

Wszyscy jesteśmy ukształtowani naszą przeszłością. nie możemy jej zmienić ani o niej zapomnieć. Możemy jedynie sprawiać, aby każdy kolejny dzień stał się pięknym wspomnieniem - naszą przyszłością i nową przeszłością...

Wyjątkowo brzydka dzielnica za każdym razem przyprawiała ją o dreszcze. Dobrze zrobiła, uciekając przed laty z domu, bo z pewnością by tu utknęła na dobre. Doskonale wiedziała, jak ciężko wyrwać się z utartych schematów i odważyć żyć inaczej. (...) Ze smutkiem spojrzała na bawiące się dzieci, modląc się w duchu, aby zdecydowały się z czasem na porządną edukację, a nie życie na krawędzi. Na rodziców pewnie nie będą mogły liczyć.

Widok grupki osób w szpitalnych kitlach, otoczonych chmurą papierosowego dymu, przypomniał jej, jak bardzo stresujący jest to zawód. Ona jest tutaj sporadycznie, a oni codziennie. Widzą tyle cierpienia, bólu i straconych nadziei.
Kiedyś żałowała, że nie skończyła studiów, ale teraz coraz częściej doceniała swoją pracę. Jej efekty zawsze sprawiały ludziom radość, a i ona czerpała z niej satysfakcję. Zero stresów, mnóstwo pozytywnych emocji.
Lekarz ma dużo trudniej.