Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po lesie niosły się ryk, warkot i wycie. A było w tym wszystkim coś tak pierwotnego, jakby pamiętającego czasy, gdy ludzie kryli się w jaskiniach i szałasach, kiedy ich język był kaleki, ale wyobraźnia potrafiła stworzyć potwory z najgorszych koszmarów. Demony nigdy nie odeszły. Cierpliwie czekały,
aż własna buta doprowadzi ludzkość do upadku. Nie trwało to bardzo długo.

Artur wcisnął na głowę swój kapelusz wędkarza i choć wyglądał w nim jak niemiecki turysta na emeryturze.

Duchy patrzą na każdy nasz krok.

- Jak to jest wyczuwać demony? - zapytał w pewnym momencie Orłowski.
- Ten zmysł działa podobno jak słuch, czy węch - powiedział Hubert. - Kiedy siedzisz zamknięty w pokoju i słyszysz kroki, wiesz że ktoś się zbliża, a często nawet potrafisz odgadnąć, który to z domowników.

- Chyba planują ją zabić! A mój brat chce ją ratować! Nie mogłem go powstrzymać!

Sierpień spojrzał na kobietę, która powinna leżeć martwa na ziemi. Ta jednak zaskrzeczała z wściekłością i skoczyła na najbliższego żołnierza, wbijając jej pazur w obojczyki. A Hubert dałby przecież głowę, że widział dziurę w jej czole.