Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Co nam hańba, gdy talary
Mają lepszy kurs od wiary!
Wymienimy na walutę
Honor i pokutę!

Z tych, co jeszcze się chwieją na istnienia kładce,
Mało kto, zamiast gniewać się na to, co było,
Zęby ściśnie i powie - długi ojców spłacę,
A co ich ułomnością - naszą będzie siłą!

W baśniach śpią prawdziwe dzieje;
Woda Życia nie istnieje.
Ale zawsze warto po nią iść.

Ale rzeka to ledwie źródła płynne jest ciało,
A gdzie dusza? Gdzie źródło zostało?

W źródle siła i trwanie, ukojenie pragnienia,
Dźwięk daleki, a przecież jedyny!
Więc za dźwiękiem, pod prąd rzeki mętnej, zgubionej
trzeba czołgać się, pełznąć i płynąć,
Bo tylko się - ź r ó d ł o - nie zmienia.

Bije wodą przeczystą
Z głębin ziemi zrodzoną
I żyje
Wciąż wbrew
Rozlewiskom...

Lecz ujrzy przodek w grobie,
Na co nas jeszcze stać:
Bo się kochamy - w sobie!
Nie pragnąc - siebie - znać!

Polityk przecież w ogóle nie zna słowa "zdrada". A politycznych obyczajów trzeba strzec...

Nie mamy wiary, lecz złudy!
Za dzieje nasze - zbiór klechd!
Dlatego trwać będą trudy!
Nasz własny płacz i z nas śmiech!

Zło i dobro jest wieczne, lecz nie może być wieczny Babilon!

Ach, gdybyż narodów na świecie nie było, jak nam by się wtedy szczęśliwie tu żyło! Dla dobra człowieka, dla szczęścia ludzkości złączonej w potężnym uścisku miłości, aż z trzaskiem pękałyby kości..