Jesteśmy społecznością, która kocha książki

A może przyszłości nie da się zmienić, bo ona już się wydarzyła, tylko my jeszcze do niej nie dotarliśmy? Kiedyś staniemy butami na jej linii startu i wciąż będziemy dążyć do alternatywnej mety, która tak naprawdę nie istnieje, i nigdy jej nie będzie, bo nie posiadamy żadnego prawa wyboru. Może rodzimy się z zapisanym scenariuszem życia, którego nie można już zmienić; został włożony do naszego osobistego, niewidzialnego nieśmiertelnika, który każdy z nas zawsze nosi przy sobie?

Życie nie polega na cofaniu się, tylko na zawracaniu i wybraniu odpowiedniej drogi, gdy ścieżki prowadzą donikąd.

Nie była to jednak miłość. Na pewno nie. Była to forma słumienia samotności - dwa bijące serca stojące obok siebie robiły więcej hałasu i zagłuszały te okropne dźwięki ciszy. Ta melodia brzmiała najżałośniej, choć czasami, przyznaję, działała jak lekarstwo...

Kiedy kobieta mówi swojemu partnerowi, że jej miłość jest taka sama do niego, jak do jej dziecka, zawsze kłamie. Uczucie do dziecka jest silniejsze, bo obdarza się je miłością bezwarunkową. Kocha się nawet wtedy, gdy się nie widzi rosnącego pod sercem maleństwa. A mężczyznę muszą najpierw pokochać kobiece oczy.

Mężczyźni nie lubią kobiecych łez. Spływające po twarzy kropelki powodują w nich wyrzuty sumienia. Myślą: skoro ona płacze, to muszę zrobić coś, by przestała, i bezradnie próbują przyjąć rolę pocieszyciela.

Patrzę na ciebie i chcę zrozumieć każdą twoją opowieść. Próbować stać się jej częścią, wyobrazić twoje emocje... Chcę widzieć twoją twarz, kiedy do mnie mówisz. Nauczyć się rozpoznawać twój smutek, złość, żal, radość.

...kiedy kochana osoba kłamie, to całe ciało boli, jakby chorowało. Cierpi dusza i serce, które pęka na tysiące kawałków...

Chciałam, by uczucie przyszło do mnie nagl i wywróciło mój świat do góry nogami, bym nie mogła spać i jeść, bym czuła jak latam, chociaż moje stopy stąpałyby twardo po ziemi.

O miłości łatwo jest mówić, jeszcze prościej na nią narzekać, ale najtrudniej jest ją okazać.

Szczęście nie znosi szybkości. Tak samo jak jedzenie. Powolne smakowanie jedzenia sprawia
przyjemność, szybkie najedzenie syci chwilowy głód i pozostawia niedosyt.

Bo jeśli dwoje ludzi bardzo czegoś pragnie, to razem mogą przemierzyć cały świat, a niemożliwe staje się tylko pierwszym szczeblem do pokonania w drabinie prowadzącej na szczyt celu możliwości.

Czasami lepiej nie wiedzieć, jak brzmi prawda.