Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zrozumiałem, że choćby nie wiem jak się kogoś kochało, długo nie widziana twarz w końcu zaciera się w pamięci.

...kiedy nie marzysz czas stoi w miejscu.

Spróbujcie z koloru moich słów odgadnąć, kim jestem".

Miłość to zdolność czynienia widzialnym niewidzialnego, to pragnienie wyczuwania niewidzialnego.

Wielkiemu artyście nie wystarczy, by jego dzieła wzruszały, on chce zmieniać nasze umysły.

Wiedzieć" znaczy "pamiętać, że się widziało". "Widzieć" znaczy "wiedzieć bez odwoływania się do pamięci".

Nieprawdą jest, że ludzie mogą się w kimś zakochać, patrząc jedynie na jego portret.

Painting is the silence of thought and the music of sight.

(...) does love make one a fool or do only fools fall in love?

(...) suddenly, it seemed to me that the entire world was like a palace with countless rooms whose doors opened into one another. We were able to pass from one room to the next only by exercising our memories and imaginations, but most of us, in our laziness, rarely exercised these capacities, and forever remained in the same room.

Haste delays the fruits of love.

However, blissful it is being a soul without a body in the realm of the dead, so too is being a body without a soul among the living; what a pity nobody realizes this before dying.

It is indeed important that a painting, through its beauty, summon us toward life's abundance, toward compassion, toward respect for the colours of the realm which God created, and toward reflection and faith. The identity of the miniaturist is not important.

Like a solemn ship that gains speed as its sails swell with wind, our gradually quickening lovemaking took us boldly into unfamiliar seas.

The truth is contentment. Love and marriage are but a means to obtaining it: a husband, a house, children, a book.

Love comes after marriage (...). Marriage douses love's flame, leaving nothing but a barren and melancholy blackness. Of course after marriage, love itself will vanish anyway, but happiness fills the void. Still, there are those hasty fools who fall in love before marrying and, burning with emotion, exhaust all their feelings, believing love to be the highest goal in life.

...świat wydał mi się wielkim pałacem z nieskończona ilością pokoi z otwartymi drzwiami. Czasem, kiedy sobie coś przypomnimy, przechodzimy z jednego pokoju do drugiego, ale większość ludzi z lenistwa pozostaje w jednym pomieszczeniu.

For if a lover's face survives emblazoned on your heart, the world is still your home.

(...) despite love, a face long not seen finally fades.

A letter doesn't communicate by words alone. A letter, just like a book, can be read by smelling it, touching it and fondling it. Thereby, intelligent folk will say, "Go on then, read what the letter tells you!" whereas the dullwitted will say, "Go on then, read what he's written!".

All sensible women know how it's much nicer to sleep curled up with one's children than with a melancholy husband who's been beaten down by life.

Traktujemy większość ludzi jak kretynów, ponieważ zazwyczaj są kretynami, a nie dlatego, że zatruwają nas gniew, nieszczęście lub jakaś inna wada charakteru.

Every picture serves to tell a story (...). The miniaturist, in order to beautify the manuscript we read, depicts the most vital scenes.

miłość to zdolność czynienia widzialnym niewidzialnego, to pragnienie wyczuwania niewidzialnego

Zaniechał nawet picia kawy i oczywiście jego mózg przestał pracować.

Nawet gdybyśmy się ośmielili malować jak oni, to i tak wyjdzie na jedno. Nasze metody metody nie przetrwają, a kolory zblakną. Nikt nie spojrzy na nasze miniatury, a ci, którzy okażą zainteresowanie, spytają drwiąco, dlaczego nie ma na nich perspektywy.

A potem usłyszałam coś, co mówił każdy mężczyzna mający odwagę przyznać, że uważa mnie za bardzo inteligentną:
- Jesteś bardzo piękna.

Dziękuję Allahowi, że mnie, biednego drzewa, które tu widzicie, nie narysowano z taką precyzją. I nie dlatego, że boję się, iż gdybym powstało w stylu europejskim, to wszystkie psy Stambułu, uważając mnie za prawdziwe, siusiałyby na mnie, ale dlatego, że ja nie chcę być drzewem samym w sobie, chcę być jego znaczeniem.

Tak trudno jest być człowiekiem, jeszcze trudniej jest żyć po ludzku.

Wszyscy głupcy uważają, że miłość wymaga
specjalnego pośpiechu. Ujawniając moc swego uczucia,
wkładają broń w ręce ukochanych — a one, jeśli są mądre,
odpowiedź odkładają na później. Podsumowując: pośpiech
odsuwa w czasie zaznanie owoców miłości.