Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy czujesz, że nie masz czasu na odpoczynek, pamiętaj, że to ten moment, kiedy musisz znaleźć czas na odpoczynek.

Podobno człowiek czyta, żeby uciec albo siebie odnaleźć. Ja nie widzę różnicy. Odnajdujemy siebie poprzez ucieczkę. Nie chodzi o to, gdzie jesteśmy, ale gdzie chcemy być.

Pewnego dnia doświadczysz radości, tak silnej jak twój ból. Popłaczesz się z euforii, słuchając Beach Boysów, będziesz się gapił na twarzyczkę dziecka, które śpi na twoich kolanach, nawiążesz nowe przyjaźnie, skosztujesz nowej pysznej potrawy, będziesz podziwiał przepiękny widok z wysoka bez kalkulowania prawdopodobieństwa upadku i śmierci. Są książki, których jeszcze nie przeczytałeś, a które cię wzbogacą, filmy, które obejrzysz, jedząc megaduży popcorn, będziesz tańczył, śmiał się, uprawiał seks, biegał w rzece i gadał do nocy, i śmiał się do rozpuku. Życie na ciebie czeka. Może utknąłeś tu na chwilę, ale świat nigdzie się nie wybiera. Wytrzymaj, jeśli potrafisz. Życie jest tego warte.

Jeżeli, jak powiedział Shopenhauer, poświęcamy trzy czwarte swojej osobowości, żeby upodobnić się do innych, miłość może pomóc odzyskać tę utraconą część nas samych. (...) Może miłość polega na odnalezieniu osoby, która pozwala ci być prawdziwie dziwnym.

Każda napisana książka jest produktem ludzkiego umysłu znajdującego się w określonym stanie. Dodaj wszystkie książki do siebie i otrzymasz sumę końcową człowieczeństwa.

Nikt nie jest w stu procentach fizycznie zdrowy, ale i nikt nie jest w stu procentach zdrowy psychicznie. Wszyscy mamy swoje miejsce na skali normalności.

Wszyscy balansujemy na niewidzialnej cienkiej linie, możemy się pośliznąć w każdej sekundzie i stanąć oko w oko z egzystencjonalnym horrorem, który drzemie w naszym umyśle.

Kiedy przeżywasz kryzys, wydaje ci się - zresztą niesłusznie - że nikt na świecie nie czuje się tak źle jak ty.

Ponieważ nie ma uniwersalnych prawd, sami jesteśmy najlepszym laboratorium.