Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bo nigdy, przenigdy nie można skreślić przyjaciela, który prawie skreślił sam siebie. Prawdziwi przyjaciele to ci ludzie, którzy nigdy się nie poddają. Ci, którzy widzą, że stoisz nad przepaścią, więc trzymają cię za kostki, chociaż wyrywasz się i błagasz, żeby cię puścili. Takich przyjaciół warto mieć.

Czasem życie serwuje nam ostry zakręt, na który nie jesteśmy przygotowani, ale to nie znaczy, że nie zaprowadzi on nas do celu.

Masz prawo czasem być smutna i płakać, bo na niebie nie zawsze widać słońce i tęczę, ale nawet w najbardziej ponure dni musisz pamiętać, że gdzieś nadal rozpościera się tęcza, a za chmurami wciąż świeci słońce".

Wydaje mi się, że kiedy starsi ludzie mówią nam komplementy albo komentują nasz charakter, wierzymy im trochę bardziej niż komuś w naszym wieku. Może dlatego, że mądrość przychodzi z wiekiem.

Tym właśnie jest miłość – końcem świata, który znasz, i początkiem czegoś cudowniejszego.

Celem życia nie jest przetrwanie, tylko właśnie życie. Jeśli ktoś długo boryka się z trudnościami, które go przerastają, świat może mu się wydawać jednym wielkim polem minowym - ale wcale nie musi tak być. Kiedy przytłaczają cię problemy, zaczynasz wierzyć, że na nie zasługujesz - że taki po prostu twój los. Ale wszystko potrafi się zmienić w mgnieniu oka. Zwykłe ugryzienie kleszcza może okazać się początkiem długiej, bolesnej drogi, ale z drugiej strony w pubie można przypadkiem trafić na miłość swojego życia. Cuda też się zdarzają. Trzeba żyć pełnią życia, iść naprzód i nie poddawać się. To, że spotkało cie coś złego, nie znaczy, że tak już będzie zawsze albo że na zasłużyłeś. Świat jest duży i możesz jeszcze wiele dokonać, nieważne, czy masz na karku trzydziestkę, pięćdziesiątkę, siedemdziesiątkę czy nawet setkę. Jutro będzie lepiej.

Nie musisz codziennie przenosić gór - zacznij od małego kamyczka".

Wyślij mi SMS-a. Jeśli nie odpiszę, zadzwoń. Jeśli nie odbiorę, wróć do domu i napisz do mnie przez internet. Jeśli i tak nie dostaniesz odpowiedzi, wróć następnego dnia i zacznij wszystko do nowa" .

Kiedy w twoim życiu następuje jakiś przełom, zaczynasz inaczej patrzeć na świat. Widzisz rzeczy, które wcześniej by Ci umknęły.

Każdy miał w życiu taki moment, kiedy stanął za blisko krawężnika przy ruchliwej ulicy albo podszedł za blisko torów, gdy nadjeżdżał pociąg. Każdy będzie miał w życiu taki moment, kiedy stanie tam i pomyśli: To byłoby takie proste". Tak łatwo byłoby zrobić jeden krok i zostawić wszystko za sobą. Koniec z problemami, koniec ze stresem i strachem.

Chyba wszyscy zazdrościmy kaktusom, które od czasu do czasu potrzebują odrobinę wody, ale ogólnie są całkowicie samowystarczalne i potrafią się obronić przed niebezpieczeństwem.

Obcy ludzi często mówią rzeczy w stylu: "Ale jesteś odważna!", "Ja nie dałbym rady" albo "Pokazałaś wielką siłę". To równocześnie prawda i nieprawda. Każdy zrobiłby to samo. Wy też byście sobie poradzili. Nie mielibyście innego wyjścia. Trzeba stawiać kolejne kroki naprzód, nawet jeśli opieracie się na balkoniku, a nie na własnych nogach. Próbujcie, dopóki wam się nie uda! Czasem można się nawet cofnąć - grunt, żeby nie stać w miejscu. Kiedy stoisz w miejscu, zaczynasz myśleć, że nic się już nie zmieni.

[...] życie jest na tyle nieprzewidywalne i cudowne, że toczy się własnym tempem. Nigdy nie zwalnia; wciąż stawia przed nami nowe wyzwania.

Ludzie podążają własnymi ścieżkami - musimy im na to pozwolić i uświadomić sobie, że ich problemy to nie nasza wina.

[...] gdy potrzebujesz ratunku, często szukasz go w zupełnie niewłaściwym miejscu".

Trzeba się śmiać z takich drobiazgów, bo wtedy prawdziwe problemy wydają się mniejsze".

Miłość jest warta takich beznadziejnych momentów - dzięki nim urocze chwile stają się jeszcze piękniejsze.

Nigdy nie zrozumiesz, ile masz w sobie magii-w każdym calu,w każdym piegu. Zostaw to tym, którzy cię kochają.

Kiedy czujesz się lepiej i zdarza ci się dzień bez nerwów albo choroby, zobacz w nim właśnie to: cudownym czas. Jeśli przeżywasz coś trudnego, łatwo zdewaluować taką chwilę jako jednorazowe zdarzenie. To chyba mechanizm obronny. Skoro nie spodziewasz się fajnych dni, nie będziesz zawiedziony, że jest beznadziejne. Ale nie jest to dobry sposób na życie, bo tylko cię unieszczęśliwia. Lekceważąc to, co dobre, równocześnie podkreślamy to, co złe i skupiamy się na czymś, co jeszcze nawet nie nastąpiło.

A tak naprawdę wszyscy potrzebujemy siebie nawzajem. Każdy człowiek się liczy.

Prawdziwi przyjaciele to ci ludzie, którzy nigdy się nie poddają.Ci, którzy widzą, że stoisz nad przepaścią, więc trzymają cię za kostki, chociaż wyrywasz się i błagasz, żeby cię puścili.Takich przyjaciół warto mieć.

Ludzie podążają własnymi ścieżkami - musimy im na to pozwolić i uświadomić sobie, że ich problemy to nie nasza wina. Przekonałam się na własnej skórze, że jeśli ktoś naprawdę nie chce się zmienić, nic nie można na to poradzić. Trzeba po prostu zadbać o siebie i starać się być przy drugiej osobie, gdy ona Cię potrzebuje.

Życie bywa naprawdę trudne. Śmierć, choroba, brak pieniędzy, głupie ukąszenie kleszcza i wielkie tego konsekwencje - naprawdę wie, jak ci dopiec. Ale nie ma nic bardziej przerażającego niż potęga własnego umysłu. Nikt nie zna twoich leków i wątpliwości tak dobrze jak ty, dlatego zadręczając się nimi, szkodzisz sobie najbardziej.

Poradzimy sobie z każdym wyzwaniem, jakie postawi przed nami życie, bo człowiek jest nastawiony na przetrwanie. Przegrywamy dopiero wtedy, gdy sami się zadręczamy. Jeśli przestaniemy się wszystkim tak martwić, zawsze spadniemy na cztery łapy.

Każdy ma w życiu moment, kiedy stoi na krawędzi przepaści z myślą: "To byłoby takie proste".

Ten, kto powiedział, że na dobro trzeba zasłużyć, popełnił błąd. Zasłużyć można na kopniaka w piszczel - dobroć powinna być czymś oczywistym.

Nawet tak błahy gest, jak ustąpienie miejsca staruszce w autobusie mógł zapoczątkować rozmowę.Nigdy nie wiadomo co przyniesie odrobina dobroci.

Kilka miesięcy później obudziłam mamę z płaczem, że chcę do babuni. Wtedy wszystko mi wyjaśniła. Powiedziała, że chociaż już nigdy nie spotkam się z babcią, to każde dziecko może napisać jeden list do Nieba. Listonosz wybiera się tam specjalnie, żeby go dostarczyć, ale robi to tylko raz.

Kiedy próbowałam od razu wspiąć się na szczyt, ponosiłam porażkę.Szybko się nauczyłam, że małe kroki przynoszą większe postępy i mniej rozczarowań.Że czasem sam fakt, że otworzyłam oczy i wstałam z łóżka, znaczył tyle samo, co wejście na Mount Everest.

Nie porównuj się do innych; skup się na tym, co możesz zrobić; bądź dla siebie dobry; pozwól sobie na odpoczynek i relaks; ciesz się drobiazgami.