Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Im lepiej rozumiesz siebie i swoje emocje, tym bardziej zaczynasz kochać to, co jest.

Starałem się jedynie, aby ludzkich postępków nie wyśmiewać, nie opłakiwać i nie potępiać, lecz je zrozumieć.

Niemoc człowieka w miarkowaniu i powstrzymywaniu wzruszeń nazywam podległością jego. Człowiek bowiem, oddany wzruszeniom na pastwę, nie jest panem siebie, lecz włada nim los, a w jego władzy znajduje się człowiek do tego stopnia, że często, chociaż widzi to, co jest lepsze, zmuszony jest obrać gorsze.

Nie wiemy, do czego ciało jest zdolne.

Ludzka wolność ludzi polega zaledwie na tym, że człowiek zna swoje pragnienia, nie zna natomiast przyczyn, które je wywołują.

Kto bowiem uważa się za szczęśliwego dlatego, że jemu samemu dobrze się powodzi, innym zaś nie, albo dlatego, że jest szczęśliwszy od innych i ma los pomyślniejszy od innych, ten nie zna prawdziwej szczęśliwości i błogości, a radość, którą odczuwa, jeżeli nie jest dziecinna, to nie pochodzi z niczego innego, jak z zawiści i niedobrego serca. Tak np. prawdziwa szczęśliwość i błogość człowieka polega wyłącznie na mądrości i poznaniu prawdy, a nie na tym, że jest mądrzejszy od innych, lub na tym, że inni pozbawieni są poznania prawdziwego; albowiem ta okoliczność zgoła nie zwiększa jego mądrości, czyli jego szczęśliwości. Kto więc raduje się z tego właśnie powodu, ten raduje się z czyjegoś zła, a więc jest zawistny i zły i nie zna ani prawdziwej mądrości, ani spokoju życia prawdziwego.