Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawe, czy gdybym teraz wbił ją sobie w ciało, to i moje HP w jednej chwili spadłoby do zera? Zawładnęła mną przemożna chęć przeprowadzenia eksperymentu, ale zacisnąłem zęby i pokręciłem głową. Nie mogłem aż tak ryzykować.

- Będziemy kontynuować twoją misję. Pewnego dnia ukończymy tę grę i wszystkich uwolnimy, zobaczysz.

- Braciszku, spójrz na to.
[...]
Gdy usiłowałem sobie przypomnieć, co takiego ostatnio przeskrobałem, Suguha uśmiechnęła się krzywo i powiedziała:
- Spokojnie, tym razem nie zamierzam cię o nic oskarżać. No dalej, zobacz!

Spuściłem głowę i zacisnąłem zęby, przez jedną krótką chwilę tocząc z samym sobą zażartą walkę. Miałem dwa wyjścia – zginąć z Excaliburem w ramionach albo wyrzucić go i przeżyć. Czy ta odległość ostatnich pięciu metrów, która aż zbyt jawnie poddawała próbie żądze gracza, powstała przez przypadek? Czy może była to pułapka celowo stworzona przez system Cardinal?

W grze śmierci można było wybrać tylko jedną z dwóch rzeczy: bezpieczeństwo albo wolność. Jeśli rozpoczynała się w bezpiecznej strefie, to wystarczyło w niej pozostać, by uniknąć wszelkiego zagrożenia życia. Lecz szansę na wyzwolenie mieli tylko ci, którzy podjęli ryzyko i szli naprzód.