cytaty z książki "Wysokie Góry Portugalii"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Wszyscy żyjemy w zagadce kryminalnej z nami w roli ofiary...
Pod mikroskopem patologa życie i śmierć toczą na oświetlonej arenie swego rodzaju korridę komórek. Zadanie patologa polega na odszukaniu byka pośród komórkowych matadorów.
Sposoby gubienia drogi bywają rozmaite, ale człowiek, który zabłądził, zawsze czuje to samo: paraliż, gniew, letarg, rozpacz.
Prawa termodynamiki to dla szympansa zawracanie głowy.
Nie uchodzi kłócić się późną nocą, tym bardziej z wdową pogrążoną w żałobie.
Gdyby na czubku jego łysiny leżało rozbite jajko, żółtko zachybotałoby troszeczkę.
Miłość jest domem o wielu pokojach. W jednym się ją karmi, w innym bawi, w jeszcze innym myje, w tamtym ubiera, a w tym pozwala się jej odpocząć; każdy z tych pokojów może też służyć do śmiechu, słuchania, zwierzania się z sekretów, dąsania się, przeprosin, może służyć intymnej bIiskości, a są oczywiście pokoje dla nowych domowników. Miłość jest domem, gdzie rury każdego ranka bulgoczą nowymi emocjami, spuszczana woda przerywa nasze spory, jasne okna otwierają się by wpuścić świeże powietrze nowej dobrej woli. Miłość jest domem o niewzruszonych fundamentach i niezniszczalnym dachu.
Światło słoneczne w Portugalii jest często perłowe, połyskliwe, łaskoczące, swojskie. Ciemność jest na swój sposób podobna.
Biorąc pod uwagę, jak często naklejaliśmy znaczek na kopertę, aż dziw, że przyszło tak mało listów.