Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Im więcej strachu, tym mniej wolności.

Literatura czyni nas wolnymi.

Największym nieszczęściem jest brak nadziei.

Literatura uratowała mnie wiele razy, gdy zaczynałem sądzić, że szczęście nie istnieje.

Proszę nie robić takiej miny i zapamiętać jedno: niech rzeczywistość nigdy nie stanie pani na przeszkodzie do marzeń.

Synu, dusza żywi się dwoma rzeczami: literaturą i religią, bo obydwie uczą cię wierzyć w nieuchwytne. Żeby być szczęśliwym, musisz wybrać przynajmniej jedną z nich.

Wolność jest jak miłość. Nie da się jej zdobyć na zawsze. (s.296).

(...) mówiąc komuś, że nigdy go nie zapomnisz, mówisz, że go kochasz.

Oto prawdziwe błogosławieństwo szaleństwa […] Zdolność do odtworzenia dowolnego marzenia z materii rzeczywistości. Tam gdzie niemożliwe staje się możliwym. W otoczonym wodą więzieniu było coś, czego nie można pozbawić: umysły wolne od więzów konwencji, rozsądku i autocenzury […] Kim byłby on sam bez kontroli nad umysłem? Jak szalone sny udałoby mu się stworzyć? Może i on byłby rycerzem jeżdżącym na rumaku w blasku zachodzącego słońca?

Cóż to za okrutny człowiek! Co to mają być za sposoby! Na miłość boską! Jak ci nieszczęśnicy mogą żyć w takich warunkach. Brutale staną się jeszcze bardziej brutalni, cierpiący na depresję będą próbowali się zabić, a niezrównoważeni psychicznie zupełnie postradają zmysły.

Dobry pisarz to taki, który potrafi odnaleźć dobrą historię. Jednak przede wszystkim żaden pisarz nie będzie pisarzem, jeżeli nie potrafi słuchać swoich bohaterów.

Pisarz powinien mieć zdolność widzenia swojej postaci nie taką, jaką była w danej chwili, ale taką, jaką się stanie. s.150.

Jeżeli zawsze będziemy chodzić utartymi ścieżkami, to nigdy nie dojdziemy dalej, niż doszliśmy. s.241.

Człowiekowi o emocjonalnych brakach miłość przychodzi z trudem. s.207.

-Powiem, że to moja ojczyzna, gdy będzie sprawiedliwa. By poczuć się jak w domu, potrzebuję jedynie sprawiedliwości.
Właśnie wtedy Karol zrozumiał, że Anne nigdy nie opuści Wyspy Blackwella.

nie trzeba płynnie czytać, by trzeźwo myśleć
(s.224).

Wyobraźnia czyni nas wolnymi, Margaret. i jeżeli moje własne doświadczenia czegoś mnie nauczyły, to tego, że nawet jeżeli los wydaje się niemożliwy do zmienienia, to można odwrócić kierunek, w którym biegnie. Ponieważ każdy z nas jest panem własnego losu.
(s.359).

Jeżeli między tym, co widzę, a tym, w co wierzę, jest rozdźwięk (...) to albo zmieniam to, jak patrzę, albo to, w co wierzę. s.199.

Czas nie płynie, to my płyniemy. s.196.

Strasznie poważna choroba... Ty cierpisz, a leczyć się powinni inni.

Karol pomyślał, że fikcja jest potrzebna, by znaleźć prawdziwe rozwiązania. Bez zaakceptowania postulatu fikcji nie rozwija się myśl polityczna, to nie jego słowa, ale Benthama. (s.237).

Z pogardą spojrzała na znikających wewnątrz budynku polityków. powiedziała, że nawet jeżeli do władzy dojdzie opozycja, to ograniczy się do zawieszenia wszystkich reform rozpoczętych przez poprzedników, nie zważając na to, czy były dobre, czy złe. (...) Cóż za podłe i żałosne chorągiewki - pomyślał Karol o politykach. s.185.

(...) ćwicząc wyobraźnię, daje się ludziom wolność i miejsce, w którym mogą się schować przed strachem. To ich jedyna szansa na szczęście. (s.196).

Prawo zawsze ogranicza wolność, ale zapominasz, że bez prawa wolność nie istnieje. s.198.

Ciemność jest tania, dlatego tak bardzo podobała się Scrooge'owi. s.161.

Wystarczy, że dziecko powie: "A teraz jestem straszliwym piratem" i nagle chuchro staje się legendarnym korsarzem.
Marzenia nic nie kosztują.
Lepiej przeżyć coś w marzeniach niż wcale.
(s.262).

Bogate kraje mogą sobie pozwolić na liberalizm. Chociaż wy, liberałowie, wcale nie jesteście bardziej miłosierni w swoich karach. Jesteście tylko bardziej higieniczni. (s.298).