Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiesz, serce może pękać, ale i tak bije dalej

Ci, którzy cierpią, mówią najmniej.

...przeszłam swoje, a za każdym razem bolało równie silnie jak poprzednio. Zdarzało się, że się zastanawiałam, dlaczego dobry Bóg dał mi tak ciężki krzyż do dźwigania - do tego stopnia, że myślałam, że nie wytrzymam już ani dnia dłużej. Ale Pan daje ci tylko tyle, ile możesz znieść - nie więcej... i mówi ci tak: Nie można zatrzymywać się nad smutkiem, to cię wpędzi w chorobę szybciej niż cokolwiek innego

Ona żyje na tym świecie, ale w nim nie przebywa.

To zabawne. Kiedy jesteś dzieckiem, myślisz, że nigdy nie umrzesz, ale kiedy tylko stuknie Ci dwudziestka, czas zaczyna pędzić jak ekspres do Memphis. Tak sobie myślę, że życie dopadnie każdego.

Jeżeli istnieje coś takiego jak szczęście całkowite, to jest nim świadomość, że jest się na właściwym miejscu.

Kiedyś mieli takiego szopa pracza, którego nazwali Herbatnik. Całymi godzinami mogli patrzeć, jak usiłuje wyprać krakersa. Stawiali na podwórku małą patelnie z wodą, potem dawali mu krakersa, a on prał krakersa za krakersem i za każdym razem się dziwił, że herbatnik znika.Patrzył wtedy na swoje maleńkie łapki i był taki zdziwiony. Nie mógł zrozumieć co się dzieje z krakersem. Większość życia spędził na praniu krakersów. Prał tez ciasteczka, ale to już nie było takie śmieszne... Kiedyś wyprał nawet wafelek od loda.

Jakie to dziwne, często się zdarza, że spędza się z kimś dużo czasu i stopniowo, nawet nie wiadomo kiedy, człowiek zaczyna kochać tę osobę.

Kiedyś była dziewicą, by jej nie wyzywano od puszczalskich i dziwek; wyszła za mąż, by jej nie wyzywano od starych panien; udawała orgazm, by jej nie wyzywano od oziębłych; urodziła dzieci, by jej nie wyzywano od bezpłodnych; nie została feministką, by jej nie wyzywano od dziwaczek nienawidzących mężczyzn; nigdy nie narzekała i nie podnosiła głosu, by jej nie wyzywano od zrzęd...

Słowo daję, nie mam pojęcia, do czego dzisiaj ludzie używają swoich mózgów. Wyobraź sobie tych chłopców: boją się jak cholera siedzieć koło czarnucha i jeść przy nim, a zjadają jajka, które wychodzą kurze prosto z tyłka.

...jestem za młoda, żeby być starą, i za stara, żeby być młodą.

Najsłodsza mama - jedyna osoba na świecie, która kocha tak, jak nikt nigdy nie pokocha.

Idgie uśmiechnęła się do niej i spojrzała na czyste, błękitne niebo, które odbijało się w jej oczach, i poczuła się tak szczęśliwa, jak każdy, kto się zakochał latem.

Wiesz, to dziwne, za czym się tęskni poza domem. Na przykład brakuje mi zapachu porannej kawy... i smażonego bekonu.

Z nienawiści nigdy nie było nic dobrego - mówię. - Od tego nic, tylko serce zamieni się w kamień. Ludzie są, jacy są, i nic tego nie zmieni. Nie uważasz, że gdyby mieli wybór, woleliby być inni? Pewnie, że tak. Ludzie są po prostu słabi.

Zastanawiam się, ilu osobom udaje się być z tymi, których pragną i kończą z innymi tylko z rozsądku.

Któregoś dnia Cleo, wychodząc z domu, pokazał mi stare dobre kosy, siedzące na drucie telefonicznym przed domem, i powiedział: „Uważaj, co dziś będziesz mówić przez telefon, Ninny. Wiesz, że one podsłuchują. Słyszą przez stopy”. - Spojrzała na Evelyn. - Myślisz, że to prawda? - Nie. Jestem pewna, że panią nabrał, pani Threadgoode. - No, może i tak, ale za każdym razem, kiedy chciałam komuś powiedzieć przez telefon jakąś tajemnicę, najpierw wyglądałam zza drzwi i sprawdzałam, czy tam nie siedzą. Nie powinien był mi tego mówić, wiedząc, jak bardzo lubię trajkotać przez telefon. Godzinami rozmawiałam z każdym w mieście.

Z nienawiści nigdy nie wyjdzie nic dobrego - (...), tylko serce zamieni się w kamień.

Nieważne, jak się wygląda, zawsze znajdzie się ktoś, kto powie, że jesteś najprzystojniejszym człowiekiem na świecie.

Z drugiego końca sali przyglądał im się jakiś stary włóczęga, który zawędrował do baru z ulicy. Frank zrobił to, co robił ze wszystkimi obcymi; podszedł do owego mężczyzny, którego najwyraźniej okropnie suszyło, i poklepał go po plecach.
- Wiesz co stary? Jeżeli zgadniesz, które oko mam szklane, postawię Ci drinka.
Jego kumple się roześmiali, bo tego nie sposób było zgadnąć, ale stary spojrzał na niego i bez mrugnięcia powiedział:
- Lewe.
Kumple zaryczeli i chociaż Frank był niezadowolony, uznał to za łut szczęścia i rzucił pół dolara na ladę. Barman przez chwilę przyglądał się wychodzącym, po czym spytał starego:
- Co panu podać?
- Whisky.
Barman nalał porcję. Nieco później spytał:
- Hej, przyjacielu, skąd tak od razu wiedziałeś, że jego lewe oko jest szklane?
Stary wypił whisky i powiedział:
- To proste. Tylko w lewym była jakaś iskierka ludzkiego współczucia.

Myślę, że ludzie już nie są szczęśliwi, nie tak jak kiedyś. Nie widuje się już zadowolonych twarzy, przynajmniej ja ich nie widzę.

Ci, którzy cierpią, mówią najmniej.

Na tej ziemi są cudowne istoty, synu, które chodzą udają ludzi.

Można mnie spytać, w którym roku ktoś wziął ślub... za kogo wyszedł... albo jak była ubrana matka panny młodej — i w dziewięciu przypadkach na dziesięć potrafię powiedzieć, ale za Boga nie mogę sobie przypomnieć, kiedy się tak zestarzałam. Starość po prostu spadła na mnie jak grom z jasnego nieba. (.....)
To zabawne. Kiedy jesteś dzieckiem, myślisz, że nigdy nie umrzesz, ale kiedy tylko stuknie ci dwudziestka, czas zaczyna pędzić jak ekspres do Memphis. Tak sobie myślę, że życie dopadnie każdego. A już na pewno było tak u mnie. Jednego dnia byłam małą dziewczynką, a już następnego — dojrzałą kobietą z biustem i włosami na intymnych częściach ciała.

Gdybym mogła się cofnąć w czasie, to zmieniłabym w swoim życiu tylko tyle, że zrobiłabym prawo jazdy.

Doszły do wniosku, że uczciwie będzie postąpić uczciwie...

Co to za siła, podstępna groźba, niewidzialny pistolet przystawiony do jej głowy i kontrolujący jej życie... czym jest ten lęk przed byciem obrzuconą wyzwiskami?
Kiedyś była dziewicą, by jej nie wyzywano od puszczalskich i dziwek; wyszła za mąż, by jej nie wyzywano od starych panien; udawała orgazm, by jej nie wyzywano od oziębłych; urodziła dzieci, by jej nie wyzywano od bezpłodnych; nie została feministką, by jej nie wyzywano od dziwaczek nienawidzących mężczyzn; nigdy nie narzekała i nie podnosiła głosu, by jej nie wyzywano od zrzęd...
Robiła to wszystko, a jednak ten nieznajomy wepchnął ją do rynsztoka, obrzucając przekleństwami, którymi mężczyźni obrzucają kobiety, gdy są wściekli.
"Dlaczego to zawsze wyzwiska związane z seksem?" - zastanawiała się Evelyn. "I dlaczego kiedy mężczyzna chce obrazić drugiego mężczyznę, nazywa go << babą >>? Jakby to była najgorsza rzecz na świecie. Czym sobie zasłużyłyśmy, żeby nas nazywać << cipami >>?

Kółeczka dymu
Dokąd odchodzą?
Kółeczka dymu, które puszczam?
Te niebieskie kręgi, które
Wciąż mi o tobie przypominają...

Byłam już mężatką z dwojgiem dzieci, kiedy odkryłam, że w ogóle nie powinnam wychodzić za mąż. Kiedyś myślałam, że tak trzeba. Co ja wtedy mogłam wiedzieć?

Ciekawe, ilu ludzi nie trafia na tę osobę, którą sobie wymarzyli, i ląduje w małżeństwie z tą, z którą wypada być.