Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli ludzi coś do siebie ciągnie, to muszą się spotkać, choćby stawiali na swojej drodze najrozmaitsze przeszkody, bombardowali się ukrytymi znaczeniami, błędnie interpretowali swoje zachowania, mijali się tam, gdzie powinni się spotkać i tak dalej.

Najbanalniejsza prawda jest zawsze lepsza od najniezwyklejszej tajemnicy.

Rzadko mówił, że ją kocha. Nie musiał mówić, bo patrzył na nią tak, że słowo "kocham" to był przy tym banał.

Co to jest "Internet"? to na pewno coś przez co nie widać człowieka. Nie ma mowy, żeby podrywał mnie ktoś, kto nie wie, jak wyglądam.

Sądziła, że ludzie tego właśnie potrzebują: nie współczucia, ale kompetencji i zimnej krwi. W prywatnych sytuacjach brakowało jej procedury i często uciekała w żart albo rzucała jakiś banał, który miał ją ochronić przed bezradnością, gdy tymczasem jej matka była prawdziwym native speakerem języka śmierci, żałoby i pocieszenia.

E, szkoda gadać. Chłop to zawsze chłop. Nic z wiekiem nie mądrzeje.

Jeden wybór nie determinuje następnego, ale stwarza całą masę nowych możliwości.

Mam już całe szesnaście lat, gdy poznaję mężczyznę swojego życia. Otóż on uwielbia nieletnie. Stąd właśnie jego pseudonim Pogromca Dziewic. Kiedy przestaję być nieletnią dziewicą, rzuca mnie bez żalu...

Czy człowiek musi się wykrwawić, żeby uświadomić sobie, iż nie jest nieśmiertelny?

[...] szaleństwa osoby pozbawionej wyobraźni mają paskudną cechę dosłowności.

A więc to Wikta. Stworzenie domowe, a nie rodzaj machiny oblężniczej skrzyżowanej z węgierskim huzarem.

Nawet ruch skrzydeł motyla może spowodować w duszy huragan.

- Ludzie nie muszą popełniać wciąż tych samych błędów.
Wzruszył ramionami, trochę obojętnie, a trochę niecierpliwie.
- Muszą, nie muszą, ale jakoś tak się składa, że ciągle to robią. Ofiara przyciąga kata, kat ofiarę. To zwykła statystyka. Wiesz przecież, że tak jest.
To prawda. Wiedziała. W końcu tym się właśnie przez ostatnie lata zajmowała i od tego chciała uciec. Od beznadziei wciąż tych samych rozmów z tymi samymi ludźmi, którzy nigdy nie wydostaną się ze swoich studni. Alkoholicy, maltretowane żony, drobni przestępcy, przekazujący swój los z pokolenia na pokolenie. Światy równoległe. I żadnych mostów, żeby przeciągnąć kogoś na tę drugą stronę, co najwyżej prowizoryczne, dziurawe kładki.

I bardzo dobrze, bo Anita poniosła na tym polu życiowe porażki, które ją nauczyły, że nie można uzdrowić kogoś, kto czerpie przyjemność z jątrzenia swoich duchowych ran. Jeśli cierpienie to twoja miłość, to z nim żyj. Nic tu po mnie.

Mama poniewierał chudy facet z wąsem. Na szczęście nie udało mu się skraść jej cnoty. Zapowiadająca się tak dobrze mama zachowała się bardzo nie fair w stosunku do taty, zdradzając go z osobą duchowną, zdaje się arcybiskupem. Tymczasem tata udał się na wojnę, gdzie z rozpaczy rzucał się w ramiona różnych kobiet i cudem unikał pułapek zastawianych przez jakiegoś Bruneta, czy Brunera. Potem uciekł w góry i radykalnie zmienił image prowadząc partyzantkę przeciw niejakiemu Margrabiemu postradał życie w bardzo haniebnych okolicznościach.

Ona zauważyła go od razu. Pomyślała, że gdyby James Dean przekroczył trzydziestkę, mógłby wyglądać tak jak on. Piękny chłopiec, który chciał się pozbyć urody, a dorobił się charakteru. A do tego miał w sobie ten ukryty smutek, który przyciąga kobiety. Każda chciałaby ten smutek uleczyć.

Obudził ją i usiadł obok. Przesunęła się na drugi koniec kanapy i ciaśniej okryła kocem.
- Chcesz mi coś powiedzieć - odezwała się.
Była bardzo, bardzo spokojna.
- Nawet nie wiem, jak zacząć.
- Wszystko jedno - powiedziała. - Zacznij wreszcie. Dalej samo się ułoży.

Nie staraj się uczyć świń tańczyć, to strata czasu i złości świnie.🐖🙃...

Naj­prost­sze po­my­sły naj­póź­niej przy­cho­dzą do głowy.

Żaden kraj nie jest tak cy­wi­li­zo­wa­ny, żeby jeden czło­wiek nie mógł krzyw­dzić dru­gie­go (...).

(...) dobra psychoterapia jest niewiele lepsza od braku terapii. A nie każda jest dobra (...).

Test ciążowy (...). Na pudełku była buzia roześmianego dziecka. Coś dobijającego dla tych, które nie zaszły w ciążę, choć chciały, i dla tych, które nie chciały, a zaszły. Coza kretyn to wymyślił?

Było tam trzech typowych przedstawicieli gatunku "gangster" w wieku dojrzałym w towarzystwie kobiet z gatunku "kobieta gangstera" w wieku zakamuflowanym.

Nie było mi w smak kontynuowanie dyskusji o Kaszubach. Kto wie, może to jakaś sekta? Albo partia?

Co to jest amorfofalus? Czy ja na to cierpię? Może to jakiś podstępny rak, który trawi mój organizm? Może psychiczne schorzenie? Może dziwny wyrostek? Nie zauważyłam u siebie żadnych dziwnych wyrostków, wiec musi tkwić gdzieś w środku. -> Święci pańscy, tan amorfo to jakiś suchy badyl w naszym kaktusarium.

Była to potężna kobieta pod pięćdziesiątkę, nieco powolna jak wszystkie obiekty o dużej masie, ale raczej majestatyczna niż ociężała.

Tfu, tfu, tfu. Po takim kłamstwie będę musiała myć zęby przez trzy kwadranse.

Nigdy mnie tu nie było. I już mnie nie ma. Ale w razie czego wie pani, gdzie jestem.

Do domu! Do służącej - artylerzystki, do przyjaciółki - terrorystki, do lekarza - alkoholika, do męża - gangstera i do jego krwiożerczej kochanki. Moje miejsce jest w stadzie piranii.

Obszedł mnie i nagle, nim zdążyłam zaprotestować, schylił się, zadarł mi spódnicę i ją w niemym zdumieniu kontemplować moje pośladki.