Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ale jestem skłonna ci to wszystko wybaczyć za jeden twój wiersz:

Moja wierna mowo,
służyłem tobie.

Co noc stawiałem przed tobą miseczki z kolorami,
żebyś miała i brzozę,i konika polnego,i gila
zachowanych w mojej pamięci.

Trwało to dużo lat.
Byłaś moją ojczyzną,bo zabrakło innej.

To ona stworzyła mit o narodzinach córeczki i jej utracie, inaczej nie potrafiłaby wybaczyć mężczyźnie, który był jej jedyną miłością.