Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie dziękuj mi za mówienie ci prawdy, kiedy kłamstwo byłoby dla ciebie zbawieniem.

- No to jesteśmy martwi.
- Nie, teraz już wiem. To na pewno w tę stronę.
- Nie masz adresu?
- Kapitan zawsze zna położenie swojego statku. To coś jak psychiczna więź.
- Gdyby tylko był z nami jakiś kapitan...

Wiem, wiem, wydaje się trochę... - zrobił zeza i zakręcił palcem koło ucha - ale po jakimś czasie człowiek uznaje, że to nawet urocze.

Nie dlatego jestem głupkiem, że próbuję cię chronić[...]. Jestem głupkiem, bo prawie uwierzyłem w to, że może to cokolwiek zmienić.

Ilu ludzi pomagało ją ratować i chronić? Ilu ludz trzymało w tajemnicy jej sekret? Ilu ryzykowało własne życie w przekonaniu, że jej warte jest więcej?

Nie dziękuj mi za mówienie ci prawdy, kiedy kłamstwo byłoby dla ciebie zbawieniem.

Myślę, że zdałem sobie sprawę, że wolę zginąć z ich rąk za zdradę, niż żyć ze świadomością, że zdradziłem ciebie.

[...] jej brązowe oczy nadal były jasne i przytomne. Wypełniało je tyle miłości, że starczyłoby dla całego świata.

Była zmęczona tym, że wszyscy nieustannie próbowali organizować jej życie. Pragnęła odkryć, kim jest naprawdę, bez względu na to, czego oczekiwali od niej inni.

Doceniam wszystko, co od ciebie dostałem. (...) Chociaż na nic nie zasłużyłem.