Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie kocha się ludzi za to, że są bez skazy, lecz za to, jakimi są.

Życie jest krótkie (...) dlatego kochaj całym sercem, śmiej się pełną piersią i nigdy nie żałuj podjętych decyzji. Żałować możesz tylko niewykorzystanych szans.

Jeśli potrafisz o czymś marzyć, to potrafisz także tego dokonać.

Nigdy nie można w siebie wątpić, szczypiorku. Takie zachowanie zabija w nas wszystko to, co mamy najlepsze.

(...) najgorsze, co można zrobić, to poddać się, zanim człowiek podejmie walkę.

Bo prawdziwa miłość zawsze zwycięża, czasami tylko potrzebuje odrobiny cierpliwości, by móc urosnąć w siłę. Siłę, które nic nie jest w stanie pokonać.

Nie potrzebujesz nowej namiętności, ani nawet wyobrażenia
wspólnej przyszłości z nową namiętnością. Potrzebujesz miłości
od człowieka z idealnymi dla ciebie wadami.

A gdy będziesz już blisko, gdy dobiegniesz do celu... przytul tak, jak jeszcze nigdy tego nie robiłaś.

Dni naszego życia dzielą się na wygrane oraz na te, w których nie mieliśmy siły walczyć. Zwycięzcami są ci, którzy walczą do końca, przegranymi zaś stają się ludzie bojący się zmian w swoim życiu. I nawet jeśli boisz się porażki, to musisz wiedzieć, że przybliży się do zwycięstwa, bo prawdziwą klęską jest poddanie się bez walki.

(...) w życiu nic nie dzieje się bez powodu i że czasami najlepsze, co możemy zrobić, to powierzyć swoją przyszłość losowi z nadzieją, że łagodnie się z nią obejdzie.

Życie składa się z różnych etapów. Niektóre z nich wypełnia szczęście, inne żal, tęsknota i ból. I chociaż bywają chwile, w których człowiek ma ochotę upaść na kolana i krzyczeć z bezradności, to każde cierpienie czyni nas mocniejszym. Sprawia, że odnajdujemy w sobie siłę. Siłę do tego, by żyć dla ludzi, dla których jesteśmy całym światem.

Bo w miłości nie chodzi o to, żeby być idealnym, lecz by kochać drugą osobę mimo jej wad.

Wszystko można naprawić. Wiem, brzmi to banalnie, ale tak właśnie jest. Od nas samych zależy to, jak wygląda nasze życie.

Każdy człowiek potrzebuje kogoś, kto sprawi, że jego życie nabierze sensu.

Jeżeli potrafisz o czymś marzyć, to potrafisz także tego dokonać. Wyciągnij dłoń po swoje przeznaczenie.

Bo ludzi kocha się za to, kim są, a nie za to, jak bardzo uda nam się ich zmienić.

Związek składa się z trzech filarów. Z miłości, zaufania i uczciwości.

(...) dzieci są jak echo. To, co puszczamy w świat, wraca do nas.

Życie weryfikuje nasze wyobrażenia o idealnym mężczyźnie. Najpierw chcesz, by był przystojny, dobry w łóżku, wysportowany, z pasją, a później marzysz już tylko o tym, by czuć się przy nim bezpiecznie.

Ciężko jest żyć ze świadomością, że społeczeństwo bezustannie nas ocenia, że patrzy na nas przez pryzmat niedoskonałości. Zajebiście trudno jest być innym w czasach, w których w media społecznościowych gloryfikuje się ideał i perfekcję.

Rzeczą niemożliwą jest życie bez lęku o osobę, którą się kocha, wiedząc, w jak niebezpiecznym miejscu się znajduje.

Ludzie z taką łatwością potrafią ranić drugiego człowieka, ani przez chwilę nie zastanawiając się nad tym, z czym mierzy się atakowana przez nich osoba.

Skóra to tylko powłoka. Liczy się to, co masz wewnątrz.

(...)nie ma nic piękniejszego, niż starzeć się u boku jednej i tej samej kobiety. Obserwować, jak na jej twarzy z każdym rokiem przybywa zmarszczek, znać ją niemal tak dobrze jak siebie samego.

- A ty? Dlaczego nie chcesz, by nasza randka była randką? - Pochyliłem się do przodu i ułożyłem ramiona na kolanach.
Uniosłem daszek czapki i cierpliwie wyczekiwałem odpowiedzi.
- Bo boję się, że rozbudzisz we mnie miłość, mimo iż tak naprawdę nie będziesz w stanie mnie pokochać. - Odwróciła głowę i zatopiła wzrok w oceanie zmąconym barwami zachodzącego słońca.

Bo kochać, to znaczy nie ograniczać.

Każdy z nas popełnia błędy. Wypowiada słowa, których z upływem czasu żałuje, robi rzeczy, za które później cholernie się wstydzi, mówi „nie” gdy serce błaga go o „tak”.

Nigdy nie sądziłam, że tęsknota potrafi być tak wyniszczająca. Była niczym choroba. Przychodziła znienacka, przybierała na sile i zbierała żniwo. I tylko ci, którzy wierzyli w to, że mogą przetrwać, wychodzili z pojedynku zwycięsko.

Czasami ludzie ranią się tak mocno, że nie sposób jest dać miłości drugą szansę.Trzeba odpuścić. Opłakać to, co się przeżyło, spakować wszystko do pudła ze wspomnieniami i wrzucić gdzieś na strych, by leżało z dala od bolesnej codzienności, pokrywając się kurzem zobojętnienia.

W życiu czasami trafiamy na ludzi, którzy nie bez powodu pojawiają się na naszej drodze.