Jesteśmy społecznością, która kocha książki

[...] miłość to tak naprawdę dbanie o drugiego człowieka, bycie z nim na dobre i na złe, praca z nim, chęć starzenia się razem. To jest prawdziwa miłość, a nie serduszka, kwiaty i romantyczne marzenia. Miłość jest tym, co mamy, i taka wcale nie jest gorsza. To prawdziwa miłość.

Flavia pomyślała, że istotą rzeczy były zapachy z la cucina. To one ożywiały potrawy, to je usiłowała odtworzyć w angielskich kuchniach (...). Kardamon, goździki, janowiec i miód, aromatyczne i intensywne. Suszone na słońcu pomidory, warkocze główek czosnku, wstążki czerwonych, jakby nawoskowanych papryczek chilli, ostrych, suchych, pikantnych. Karmel, wanilia, morele i brzoskwinie: słodkie, aromatyczne i owocowe wspomnienie dolce.

Jedzenie to tożsamość... Jedzenie to miejsce, z którego pochodzisz. Które nazywasz domem...

Czasem powrót do domu oznacza przebaczenie, a czasem domu trzeba szukać.

Kiedy ma się siedemnaście lat, człowiek myśli, że miłość jest zarezerwowana dla młodych, ale kiedy się starzeje, przekonuje się, że ma takie samo znaczenie.

[...] pamięć to dziwny twór, jest wybiórcza i może płatać nieoczekiwane figle. Czasem nie sposób było oddzielić to, co naprawdę się zdarzyło, od tego, czego się pragnęło, o czym się marzyło i co podobno się stało. A jednak człowiek zawsze uważał, że wie najlepiej..

Tak to już bywa z zagadkami. Nie zawsze dostrzega się pełny obraz, nawet mając pod nosem wszystkie elementy układanki.

Bo to jest cześć ludzkiej natury: chęć pozbywania się tego, co jak myślałeś, będziesz kochać, ale stwierdziłeś, że nie potrafisz.