Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Ktoś już pytał o tę dziewczynę. Powiedz mi, jak wyglądał.
Był skołowany, powiedział coś do drugiego.
- Jak wyglądał? - powtórzyłem.
- To byłeś ty, stary.

- Powiedz jej, Aid. - Poczułem, że ostrze wchodzi w skórę.
- Jestem z policji. - Na sekundę nasze oczy się spotkały, a potem znowu skierowała wzrok na ścianę. Jej twarz zrobiła się biała i pomyślałem, że zaraz zwymiotuje. Barman uważnie się jej przyglądał.

Człowiek, który zbyt długo trwał w tej samej pozie, może się rozsypać.

Ludzie mają wiele twarzy, ale nie tak łatwo je wszystkie dostrzec.

Człowiek uczy się grać. Udawać. Tak długo żyjesz w kłamstwach, że wkręcają ci się we wspomnienia. Zaczynasz w nie wierzyć.

Naśladownictwo to najwyższa forma pochlebstwa.

Patrzyłem, jak młoda para znika we mgle. Mimo istnienia mediów społecznościowych, monitoringu i struktur państwa nadal żyjemy w świecie, w którym można zniknąć, jeśli się tego chce. A czasem nawet jeśli się nie chce.

Zastanawiałem się, jak to o nas świadczy, że najgorsze, co kobieta może zrobić, to mieć wdzięk.

Mocno wystawały jej żebra, przypominały pręty klatki. Jej nagość, jej piękno, jej młodość - to wszystko połączyło się w jakieś przesłanie, które chyba mi umykało. W jakąś ostateczną, okrutną krytykę życia.

No future.

Zapominając pewne szczegóły, sprawiasz jednak zawód nie tylko innym ludziom, ale i sobie.