Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Japończycy opracowali specjalne przyrządy pozwalające badać wnętrze Ziemi i w ten sposób natrafili na nieznane pomieszczenie w podziemiach Sfinksa. Dzięki swojej technologii przeniknęli 20-metrową warstwę skały i spenetrowali wnętrze komnaty z taką dokładnością, że zarejestrowali nawet leżący tam zwój liny oraz gliniane naczynie w rogu. Uczeni wykryli też podziemny tunel łączący Sfinksa z Wielką Piramidą.

Okazało się, że proste zasady świętej geometrii wyznaczają orbitalne relacje między planetami, i że wszystko ma swoje uzasadnienie. Kapler miał zatem rację, choć w istocie chodziło o coś więcej niż o same tylko bryły platońskie.

Dla nas ważne jest przede wszystkim to, że wszystkie relacje w świętej geometrii występują zarazem w ludzkim polu energetycznym, Mer-Ka-Ba. Oznacza to, że w naszym polu energetycznym obecne są nie tylko Ziemia i jej księżyc, ale cały układ słoneczny. Coraz wyraźniej widoczny jest fakt, że człowiek jest miarą wszechświata.

...
Pokazaliśmy te informacje egipskiemu rządowi. Odpowiedzią było usunięcie tego budynku i zniszczenie wszelkich znaków wskazujących jego położenie! Tak jakby go tam nigdy nie było. Oryginalna egipska budowla będąca kluczem do całego Egiptu została zniszczona. Bóg jedynie wie z jakiego powodu.

Otóż w listopadzie 1996 roku skontaktował się ze mną pewien człowiek z Egiptu, który oświadczył, że dokonano tam niezwykłego odkrycia. Podobno na powierzchni ziemi między łapami Sfinksa pojawiła się kamienna tablica. Był na niej napis informujący o Archiwum i pomieszczeniu znajdującym się pod Sfinksem. Egipski rząd natychmiast usunął znalezisko, aby nikt nie mógł odczytać napisu. Następnie zaczęto kopać między łapami Sfinksa i odkryto w ten sposób pomieszczenie, które znaleźli Japończycy w roku 1989. Leżał tam zwój lin oraz gliniane naczynie. Mój rozmówca stwierdził, że przedstawiciele rządu odnaleźli również tunel prowadzący z tego pokoju do innego okrągłego pomieszczenia, z którego wychodziły trzy kolejne tunele. W jednym z nich, biegnącym w kierunku Wielkiej Piramidy, odnaleziono przedmioty, jakich nigdy dotąd nie widziano. Na początku badacze natrafili na pole światła, które blokowało przejście. stosowano różne sposoby, ale nic nie zdołało przez nie przeniknąć, nawet kula z pistoletu. Kiedy jeden z członków ekipy próbował zbliżyć się do światła, natychmiast źle się poczuł i zaczął wymiotować. Mimo to próbował dalej, ale wkrótce zaniechał, bowiem miał wrażenie, że to go zabije. O ile wiem, nikt dotąd nie dotknął świetlistej tarczy.

Podziemne miasto, które jak twierdził Tot mogło pomieścić 10 000 mieszkańców, zostało oznaczone zdaniem Huntera szeregiem świątyń wykonanych z unikatowego budulca, które stanowią ziemską mapę konstelacji gwiazd Oriona.

Mogę zatem stwierdzić teraz z całą pewnością, że Leonardo da Vinci podążał tą samą drogą co Tot w swoich naukach, które wam tu przekazuję. Sądzę, że nauki Tota i studia Leonarda opierały się na takim samym sposobie rozumienia symboliki Kwiatu Życia.