Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomyślała, że świadomość przemijania to jedyny rodzaj wiedzy, który
nie czyni silniejszym. Czy to co odchodzi do przeszłości nie zabiera
cząstki nas samych? I czy ta strata, pomimo pracy, jaką wkładamy,
by pozbawić ją znamion porażki, nie oznacza, że dobiegliśmy już
do końca? Wierzymy w swojej naiwności, że ten koniec stanie się
zaczątkiem czegoś nowego, może jeszcze cenniejszego i bardziej
godnego naszych wspomnień. I jedynie oczekiwanie, które nierozłącznie
wiąże się z każdą zmianą, jest zawsze takie samo...

I naraz uderzyła w nią fala nadziei tak potężna, iż zdało się jej,
że ma nie ramiona a skrzydła... Mogła latać… Mogła unieść się, teraz,
natychmiast i poszybować. Wszędzie dokąd zechce.