Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To sprawa miedzy dwoma bezwzględnymi, bestialskimi najeźdźcami, tym u nas i tym na północy. Walczą o to, który z nich ma nas połknąć w całości. (…) Miałbyś przystać do armii najemników, która słynie z brutalności i okrucieństwa?

Nawet tam u nich, w Niemczech, żołnierzom wolno ze sobą sypiać. Jednemu z gubernatorów tej całej Deutsch-Ostafrika urządzili przed kilkoma laty proces i go pozwali o to, ze ma kamerdynera tylko od tego.

Tak to wówczas w tej części świata wyglądało, że każdy kawalątek należał do Europejczyków, przynajmniej wedle mapy: British East Africa, Deutsch-Ostafrika, Africa Oriental Portuguesa, Congo Belge.

Po co dziewczynie znać pismo? Do alfonsa będzie pisać?

Wychodzili z siebie, by też moc używać języka pogardy.

Na tym etapie wojny większość żołnierzy zaangażowanych w walkę stanowili Afrykanie i Hindusi; oddziały z Niasalandu i Ugandy, z Nigerii i ze Złotego Wybrzeża, z Kongo i z Indii, a po drugiej stronie afrykańska schutztruppe.

W dziejach ludzkich osiągnięć i dążeń to miejsce nic nie znaczy. Można by wydrzeć tę stronę z dziejów ludzkości i nie miałoby to wpływu na nic. Zrozumiałe, że w takim miejscu ludzie są w stanie żyć szczęśliwie, nawet jeśli dręczy ich tak wiele chorób. (…) A przynajmniej tak było, póki się tu nie zjawiliśmy, przynosząc im gorzkie słowa, takie jak postęp, grzech, zbawienie.

Wielu Afrykanów ginie, żeby można było zażegnać tę europejską awanturę.

Tak to wówczas w tej części świata wyglądało, że każdy kawalątek należał do Europejczyków, przynajmniej wedle mapy: British East Africa, Deutsch-Ostafrika, Africa Oriental Portuguesa, Congo Belge.

Wychodzili z siebie, by też móc używać języka pogardy.

To sprawa między dwoma bezwzględnymi, bestialskimi najeźdźcami, tym u nas i tym na północy. Walczą o to, który z nich ma nas połknąć w całości. (…) Miałbyś przystać do armii najemników, która słynie z brutalności i okrucieństwa?

W dziejach ludzkich osiągnięć i dążeń to miejsce nic nie znaczy. Można by wydrzeć tę stronę z dziejów ludzkości i nie miałoby to wpływu na nic. Zrozumiałe, że w takim miejscu ludzie są w stanie żyć szczęśliwie, nawet jeśli dręczy ich tak wiele chorób. (…) A przynajmniej tak było, póki się tu nie zjawiliśmy, przynosząc im gorzkie słowa, takie jak postęp, grzech, zbawienie.

Chcesz, żebym opowiedział ci o sobie, jak gdybym miał jakąś kompletną historię, ale ja mam tylko parę ostrych kawałków potłuczonego lustra i wiele luk, z którymi nie wiem, co zrobić.

Niemcom również udzieliła się wściekłość na niezdyscyplinowanych tragarzy, jak gdyby oficerowie naprawdę wierzyli, ze oddział obdartusów, bitych, pogardzanych i wykorzystywanych ponad siły winien im lojalność.

... czuł, jak przez dłonie prześlizguje mu się nić własnego życia, i pozwalał jej swobodnie odwijać się ze szpulki. ( str. 215).