W związku z zewnętrznym aspektem historycznym życia filozofów rzuci nam się w oczy, że również te okoliczności życia [w dobie nowożytnej] wyglądają odtąd całkiem inaczej niż w przypadku filozofów dawnych czasów. Widzieliśmy tam filozofów jako samoistne indywidualności. Wysuwa się żądanie, że filozof ma żyć zgodnie ze swoją nauką - gardzić światem, nie wchodzić z nim w żaden związek. W tej epoce filozofia oznaczała stan jednostki. MIało być i często tak było, że jednostka żyła również tak, jak na filozofa przystało, że wewnętrzne dążenie, życie duchowe jednostki określało również zewnętrzne stosunki; w tej sposób sa to posągowe indywidualności. Przedmiotem ich poznania było rozważanie myślowe wszechświata. Trzymali się więc możliwie z dala od zewnętrznego związku ze światem, nie uczestniczyli w związku [ze światem], w którym wielu rzeczy, ogólnie biorąc, nie aprobowali - choć zawsze jest to przecież pewien związek [konieczności], który toczy się swoim własnym torem, ma swoje włąsne prawa, formy, od których jednostka jest zależna, ale zarazem uczestniczy w tym związku po to, ażeby realizować swoje osobiste cele i osiągać dzięki temu zaszczyty, majątek, poważanie, wybitną pozycję. Nie interesowali się oni teraźniejszością, stosunkami zewnętrznego życia; pozostawali w sferze idei. Nie wdawali się w rzeczy, które nie interesowały ich myślenia. Mieli swój specyficzny styl życia jako ludzie prywatni; można porównać ich z mnichami - wyrzekali się dóbr doczesnych. Zachowali samoistność, niezależność od [zewnętrznych] stosunków. [...] W czasach nowożytnych wygląda to inczej; nie widzimy już jednostek [w każdym calu] filozoficznych, filozofowie nie tworzą [odrębnego] stanu. Widzimy tu filozofów całkowicie związanych ze światem, oddających się takiej czy innej działalności na tej samej zasadzie jak wszyscy inni członkowie społeczeństwa w państwie; są oni zależni [od społeczeństwa] i odnoszą się [do niego]. " (194-196).
Popularne tagi cytatów
Inne cytaty z tagiem miłość
Z każdą nową próbą traci oczy, zrozumienie, serce. Tylko jego ręce, wspaniale zręczne, słuchają go... Picasso rozumie rzeczy nie kochając ich, interpretuje je bezlitośnie. Jego miłość to dominowanie. - Josep Junoy
Wiecie, zakochałam się. On ma poobcierane kolana i żebrze od drzwi do drzwi. Nie ma jednego sou i szuka pracy konduktora w podmiejskim autobusie. To smutne, ale ruszcie się, żeby mu pomóc... napadnie na was i użądli. ... Zapalcie wszystkie latarnie. Wyrzućcie z całą siłą stada gołębi przeciwko pociskom i zamknijcie bezpiecznie domy zburzone przez bomby. - ,,Pożądanie złapane za...
RozwińMiłość jest jedyną rzeczą, która się liczy.
Inne cytaty z tagiem ludzie
O człowieku należy mówić tak, jakby się go malowało. Im bardziej się w to zaangażujesz, tym bardziej pozostaniesz sobą, tym bliżej będziesz prawdy. Starając się pozostać anonimem, z powodu niechęci czy też szacunku, uczynisz najgorsze, możesz zniknąć. Musisz w tym tkwić, mieć odwagę. Tylko wtedy dzieło stanie się interesujące i coś wniesie.
Niezwykły jest ten jałowy smutek, przygniatający całe dzieło tak młodego człowieka. Jego prace są bardzo liczne. Wydaje się, że misją Picassa, który już malował, zanim nauczył się czytać, jest wyrażenie pędzlem wszystkiego, co istnieje. Jest on jednak młodzieńczy bóg chcący przerobić świat. Ale to bóg ciemności. Na większości twarzy, które maluje, widać grymas, nie uśmiech. Jeg...
RozwińMalowanie jest wolnością. Jeśli skaczesz, możesz nieszczęśliwie upaść. Ale jeśli nie chcesz podjąć ryzyka, że skręcisz kark, co w tym dobrego? W ogóle nie będziesz skakał. Musisz budzić ludzi, rewolucjonizować ich sposób identyfikowania rzeczy. Musisz tworzyć wyobrażenia, których nie będą akceptować. Żeby im piana występowała na usta. Trzeba ich zmusić, by rozumieli, że żyją w ...
RozwińInne cytaty z tagiem pieniądze
Bez wątpienia jednak na świecie żyje znacznie mniej mężczyzn posiadających fortunę niż pięknych kobiet, które na nich zasługują.
Jeśli sądzicie, że trudno rozmawiać o pieniądzach, kiedy jesteście w sobie zakochani, spróbujcie porozmawiać o nich później, kiedy będziecie niepocieszeni i rozgniewani, a wasza miłość zdąży wygasnąć.
Ja nie będę robił, robił, robił! bo ja chcę żyć, żyć, żyć! Nie jestem bydlęciem pociągowym ani maszyną, jestem człowiekiem. Tylko głupiec chce pieniędzy i dla zrobienia milionów poświęca wszystko, życie i miłość, i prawdę, i filozofię, i wszystkie skarby człowieczeństwa, a gdy się już tak nasyci, że może pluć milionami, cóż wtedy?