Popatrzyła na mnie jak na wariatkę. - No, a jak inaczej? - A ty? - Co ja? Co znowu ja? Ja mogłam mieć to, o czym marzyłam! A nie: "Ja bym przyznała, że to był mój pomysł, że cię namówiłam". - Dobra. Zbieram się. Czas na mnie - powiedziałam. Wstałam sięgnęłam po plecak. Marlena nie spuszczała ze mnie wzroku. Wytrzymałam jej spojrzenie. Moja przyjaciółka. Moja była przyjaciółka. Wyrosłam z tej przyjaźni, w której więcej dawałam, niż dostawałam. A może to nie była przyjaźń?

Popatrzyła na mnie jak na wariatkę. - No, a jak inaczej? - A ty? - Co ja? Co znowu ja? Ja mogłam mieć to, o czym marzyłam! A nie: "Ja bym pr...

- Przykro mi, to fakt - powiedziałam spokojnie. _ A porozmawiać chciałam, żebyśmy mogły sobie wszystko wyjaśnić. - Kurde! Co tu jest do wyjaśniania?!- wściekła się i podniosła głos. - Wszystko jest jasne, nie?! Taka tępa chyba nie jesteś. Zrobiło mi się przykro. Ale tylko na chwilę. Gdzie ja miałam oczy przez te wszystkie lata? Jak mogłam się tak pomylić?

- Przykro mi, to fakt - powiedziałam spokojnie. _ A porozmawiać chciałam, żebyśmy mogły sobie wszystko wyjaśnić. - Kurde! Co tu jest do wyja...