Życie biegnie zygzakiem, by drożyna leśna, by strumień.(...) Złe i dobre płynęło z Bugajowej siły. Ze śmiałości. Z dzikości. Życie nie płynie jednym nurtem, by strumień; nie ciągnie się bez przerwy, by drożyna. Życie bucha jak płomień w czas pożogi; jak uderzenia burzy; jak szaleństwa samotnego bugaja. Życie jest porywem żądzy, porywem dziczy, odruchem i spazmem. Jest warem. Jest kipiącą, czarną smołą.

Życie biegnie zygzakiem, by drożyna leśna, by strumień.(...) Złe i dobre płynęło z Bugajowej siły. Ze śmiałości. Z dzikości. Życie nie płyni...

Czy to się tak samo układa, czy to życie bierze ludzi za rękę i wiedzie ich bezwolnych i nierozumnych, czy oni mają własną cząstkę w swojej biedzie i szczęściu? Czyli za drobny czyn, czy za brak męstwa jednej jedynej chwili – w tej chwili, gdy waga całego życia staje nieruchomo o równych szalach – czyli za ten brak męstwa płacić trzeba później długim znojem i męką?

Czy to się tak samo układa, czy to życie bierze ludzi za rękę i wiedzie ich bezwolnych i nierozumnych, czy oni mają własną cząstkę w swojej ...

- W tym kraju tylko twardzi się ostoją.

- W tym kraju tylko twardzi się ostoją.