Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po tajemniczym samobójstwie pracownicy, na firmę „Stoprojekt” spada fala nieszczęść. Zatruta kawa, anonimowe donosy, zgon na zebraniu, pobicia, kradzież i szantaże... Czy dzielni milicjanci z Trójmiasta rozwiążą zagadkę, zaplątaną niczym węzeł marynarski, nim będzie za późno? Kryminał Majewskiej to zdecydowanie średnia lub nawet niższa półka w gatunku milicyjniaków. Postacie są słabo zarysowane, ich dramaty (i życiowe komedie) mało przekonujące. Zarówno trzecioplanowi pracownicy przeklętej firmy jak i prowadzący śledztwo milicjanci są jednakowo płascy. Nawet ich imiona i nazwiska brzmią sztucznie! Emocje towarzyszą tu czytelnikowi (jeśli w ogóle) zaledwie w jednej scenie pościgu i w finale. Rozwiązanie zagadki jest mało intrygujące - Majewska dosypuje tu szczyptę psychologicznych rozterek i wewnętrznych monologów, ale to wciąż nihil novi. Na plus plenery Gdańska i Gdyni oraz rozmiary powieści - czyta się ją bardzo szybko. Zdumiewa też ilość wypalanych przez bohaterów papierosów - zliczyć je można dziesiątkami.