Rachel Yoder

Gdybym miała określić książkę jednym słowem, napisałabym, że była dziwna. Tak naprawdę, szczerze dziwna. Historia tytułowej Nocnej suki kręci się wokół macierzyństwa. Wcześniej spełniająca się zawodowo, robiąca karierę i zadowolona z życia kobieta, teraz - pełnoetatowa matka, która mierzy się z ciągłą opieką nad dzieckiem, wieczną nieobecnością męża u swego boku, chronicznym zmęczeniem, porzuceniem swojej pracy, marzeń, pragnień i dawnego życia, do tego zauważa, że pewnego dnia coś dzieje się z jej ciałem - dziwne owłosienie w róznych miejscach, ostre kły i coś na kształt ogona czyżby zmieniała się w psa? Nigdy nie trafiłam na książkę z którą mogłabym się w jakikolwiek sposób utożsamiać, a tutaj? W tym oto hicie literatury mogę się przeglądać jak w lustrze(oczywiście z pewnymi wyjątkami, nie zmieniam się w psa 🤣),bo bardzo bliskie jest mi to co odczuwa bohaterka książki w straciu z macierzyńską rzeczywistością, a ta do najłatwiejszych nie należy. Ta książka nie jest dla wszystkich, jest o tyle specyficzna, że ciężko ją zamknąc w określonych widełkach, jest ciekawa, ale też mocno rozczarowująca, bo historia z początku jest interesująca, później otwiera umysł na pewne rozważania, a kończy właściwie niczym konkretnym, gdy przemiana bohaterki staje się jakimś z czapy wziętym performancem. Jedno jest pewne. Gdyby ta książka istniała jakieś 1,5 roku temu i gdybym miała okazję ją przeczytać to moje życie teraz wyglądałoby inaczej.