Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Głęboka wiwisekcja małżeństwa i zmian, jakie zachodzą w ludzkim życiu z racji wchodzenia w kolejne etapy egzystencji. Na przykładzie tytułowej pary autorka analizuje sens instytucji małżeństwa i robi to z dziennikarską wnikliwością. Zauważa, że wymaga ono ciągłego rezygnowania z siebie, kompromisów, działania na pół gwizdka z powodu konieczności dzielenia czasu na to, co zrobić chcemy i to, co zrobić musimy. Według pisarki większą cenę płaci zawsze kobieta, bo to od niej społeczeństwo wymaga gotowości do poświęceń, znoszenia wszelkich niedogodności w imię macierzyńskiej miłości i umiejętności łączenia pracy zawodowej z byciem matką i żoną. Opowiedziana historia jest argumentem potwierdzającym powyższe tezy. To niespieszna historia doktora Fleishmana, który po rozwodzie z żoną zaczyna korzystać z życia i przekonywać się, że jest łakomym kąskiem na rynku randkowym. Nagle jednak musi poradzić sobie z nietypową sytuacją- oto jego była żona podrzuca mu ukradkiem dzieci i znika. Toby musi zorganizować się na nowo i nauczyć dzielić czas miedzy pracę w szpitalu, zajmowanie się dwojgiem dzieci i nowe erotyczne znajomości. Próbuje też odnaleźć Rachel, ale okazuje się, że wcale nie znał swojej żony, z którą spędził kilkanaście lat swojego życia. Bohater zmuszony jest do konfrontacji swoich wyobrażeń o związku z Rachel z prawdą, której do tej pory nie przyjmował do wiadomości. Podobało mi się w tej powieści zagęszczenie emocjonalne. Autorka nie buduje jakiejś wartkiej akcji, skupia się raczej na portretach psychologicznych bohaterów i robi to z wielkim wyczuciem. Szczególnie wnikliwie analizuje psychikę żony Toby'ego, która stanowi tutaj przykład kobiety uwikłanej w macierzyństwo, które chyba ją przerasta, oczekiwania otoczenia, którym próbuje sprostać i własne ambicje i pragnienia, których realizacja wiąże się dla niej z wyrzutami sumienia i koniecznością wyboru między rodziną a karierą. Dobrze, że wreszcie pojawiają się książki pokazujące kobiety jako istoty bardziej skomplikowane niż tylko te, którym do szczęścia wystarcza dom, nakarmiony mężulek i dwójka dzieci uczęszczających do szkół, w których ich matka udziela się w komitecie rodzicielskim i piecze mufinki na aukcje charytatywne. Wielbiciele powieści psychologicznych powinni być ukontentowani tą powieścią i właśnie im ją polecam.