Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo duży materiał fotograficzny poświęcony neoromanizmowi, neogotykowi, neorenesansowi, neobarokowi, stylowi neobizantyńskiemu. Tylko dlaczego przy tak dużym materiale fotograficznym autorka nie zechciała podjąć się minimalnej syntezy dotyczącej cech charakterystycznych omawianych neo-stylów? Treść książki ma taki charakter, że zamiast poczytać np. o charakterystycznych dachach i kominach kostiumu francuskiego, czytamy o rewolucji francuskiej, o potrzebie odcięcia się od jakiegoś nurtu politycznego, kojarzonego z danym stylem, itp. Ale nigdzie nie ma ani grama charakterystyki neorenesansu, neogotyku, neobaroku, określenia czym się one różnią odpowiednio od renesansu, gotyku, baroku -- choć jest zaznaczone, że "ktoś zainteresowany" zauważy różnice gołym okiem... Ale jakie różnice? Kto by to pisał... :( Ja nie wiem. Podobnie jak nie wiem czym różni się neorenesans od klasycyzmu, oprócz daty budowy. Chociaż nie, napisano, że np. architektura dworców kolejowych w takich stylach pojawiła się w historyzmie po raz pierwszy. Ogółem, w opisach jest za dużo historii, za mało architektury.