Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam sentyment do tej historii. Czytałam ją jeszcze jak była na Watt i ponownie dobrze się bawiłam. Jest to książka idealna na luźny wieczór. Przeczytałam ją dosłownie w kilka godzin na raz. Jest napisana lekkim językiem i dosłownie się po niej sunie.

Historia o pierwszym razie, wchodzeniu w dorosłość i nieidealnych relacjach rodzinnych.

Charlie ma dużo dziecinnych zachowań i bardzo nieporadnie wychodzi jej ta próba zaliczenia pierwszy raz faceta. Z drugiej strony, jak ma się nauczyć żyć, skoro trójka starszych braci gapi się jej cały czas na ręce. Nie wyobrażam sobie dorastać w takim domu jaki miała Charlie i trochę jej współczuje. Gdyby nigdy nie poznała Ashtona, to nadal pewnie byłaby w tym kokonie stworzonym przez jej rodzinę. Mam wrażenie, że nikt jej tam nie traktuje poważnie.

Ashton nie jest idealnym facetem. Niestety ma dużo red flagów i nie umie dyskutować o swoich uczuciach i emocjach. Końcówka zawsze wkurzała mnie najbardziej, bo przecież najlepiej załatwić to w taki sposób, niż porozmawiać.

Książka do polecenia i myślę, że jest to fajna pozycja do odpoczęcia od długich i wymagających książek.

Reklama

Mam sentyment do tej historii. Czytałam ją jeszcze jak była na Watt i ponownie dobrze się bawiłam. Jest to książka idealna na luźny wieczór. Przeczytałam ją dosłownie w kilka godzin na raz. Jest napisana lekkim językiem i dosłownie się po niej sunie.

Historia o pierwszym razie, wchodzeni...

Rozwiń Zwiń

Reklama

I to się nazywa dobra fantastyka.

W końcu książka, w której mamy romans i fabułę, a nie tylko erotykę. Już mnie to zaczęło irytować, że jak bohaterowie mają pierwsze zbliżenie, to później tylko i wyłącznie ich historia skupia się na spaniu ze sobą i brakuje sensownych dialogów. Tutaj mamy właśnie ten brakujący element, czyli piękne dialogi. Historia Elma i Ione rozkwitała bardzo powoli i dała nam genialną i pełną historię dwójki ludzi, którzy nigdy nie czuli się wystarczający dla innych.

Za to wątek Elspeth był całkowitym przegięciem (pozytywnie). Było to mocne granie na emocjach w połączeniu z historią Koszmaru. Rozdziały z jej POV były bardzo emocjonalne. Nie spodziewałam się, że tylko dwie strony z jej perspektywy, będą umiały tak mocno mną wstrząsnąć. Perfekcyjnie zbudowanie napięcie - oklaski.

Dowiadujemy się wszystkiego na tematy magii kart. Jak powstały, dlaczego, jaka była cena i jak wpływały na ludzi. Historia Króla jest chyba najciekawszym wątkiem i jego postać sprawiła, że książka dostaje 10/10. Jego dialogi z Ravynem były momentami komiczne i żyłam dla nich. Nasz kawalerzysta również mocno się poprawił do 2 części i udźwignął swoją rolę perfekcyjnie

Reklama

I to się nazywa dobra fantastyka.

W końcu książka, w której mamy romans i fabułę, a nie tylko erotykę. Już mnie to zaczęło irytować, że jak bohaterowie mają pierwsze zbliżenie, to później tylko i wyłącznie ich historia skupia się na spaniu ze sobą i brakuje sensownych dialogów. ...

Rozwiń Zwiń

Kilka słów o Utraconym.

Głównie nagrywam o tej książce na 🎶, ale należy się jej również kilka zdań tutaj.

2 część jest dużo mocniejsza, jeżeli chodzi o sceny +18. Wliczam w to sceny łóżkowe oraz krwawe. Taaaak, ta książka was tak zaszokuje, że nie będziecie wiedzieli, co ze sobą zrobić.

Historia Tess i Micah’a można powiedzieć, że jest trochę szablonowa. ale też jednoczenie wychodzi poza szablon w każdym możliwym kierunku. Plot twisty, które serwuje nam autorka są szczęśliwe, bolesne, szokujące i niezapomniane.

Książka przestawia, że w życiu najważniejsze, to być zgodnym z własnym sumieniem i nie dawać się podporządkowywać innym osobom. T i M przekonali się o tym równie dobrze, ale na innych płaszczyznach, chociaż łączy ich jedno - beznadziejny rodzic. Ojciec Tess i matka Micah’a ,to idealny przykład osób, które nigdy nie powinny posiadać dzieci. Nie rozumieją w żaden sposób ich wrażliwości oraz nie stawiają na pierwszym miejscu.

Dodatkowo między naszymi bohaterami cały czas jest chemia i emocje. Nie zawsze pozytywne, ale książka aż nimi kipi. Za to ją kocham. Nie da się jej czytać z pokerową twarzą i akcja rozsadza nas od środka.

10/10 i bardzo polecam. Czy warto zacząć od Znienawidzonego? Tak, ale nie jest to konieczne.

Współpraca komercyjna, patronat

Kilka słów o Utraconym.

Głównie nagrywam o tej książce na 🎶, ale należy się jej również kilka zdań tutaj.

2 część jest dużo mocniejsza, jeżeli chodzi o sceny +18. Wliczam w to sceny łóżkowe oraz krwawe. Taaaak, ta książka was tak zaszokuje, że nie będziecie wiedzieli, co ze sobą zrobić...

Rozwiń Zwiń

Reklama

Nad tą książką już się rozpływałam na TikToku (vegas_books) i tutaj napiszę swoje przemyślenia po kilku dniach od skończenia tej książki.

Nadal siedzi w mojej głowie. Nie umiem o niej zapomnieć i najchętniej bym wykasowała ją ze swojej głowy, żeby przeczytać ponownie. Za tą niepozorną okładką i opisem kryje się tyle cierpienia, że dla niektórych książka może być za mocna. Manipulacja i wywieranie winy na drugiej osobie jest tutaj opanowane do mistrzostwa.

Perfekcyjnie pod względem red flagów jest opisany Danny. Uważam, że zabrał on wszystkie możliwe chorągiewki, jakie były do zdobycia i pomimo wielkiej niechęci, muszę przyznać, że był napisany dobrze. Teraz tak zauważyłam, że trochę brakowało mi scen z pastorem, ponieważ to on był największym prowokatorem zachowania swojej rodziny względem Juliet.

Juliet w późniejszym, dorosłym życiu bardzo pobłądziła i nie pochwalam jej zachowań. Jednak ją rozumiałam i ciężko było uznać ją za złego człowieka. Jako nastolatka jednak trzeba przyznać, że była cholernie silna i mało przeżyłby to, co ona.

Książka należy do tych wartościowych.

9/10

Reklama

Nad tą książką już się rozpływałam na TikToku (vegas_books) i tutaj napiszę swoje przemyślenia po kilku dniach od skończenia tej książki.

Nadal siedzi w mojej głowie. Nie umiem o niej zapomnieć i najchętniej bym wykasowała ją ze swojej głowy, żeby przeczytać ponownie. Za tą niep...

Rozwiń Zwiń

Reklama

Ta książka miała genialny początek.

Serio! Dawno tak się nie wciągnęłam w historię i przeczytałam na raz 2/3 książki. Podobało mi się wszystko. Zaczynając od wykreowania bohaterów, po klimat uczelni i sztuki. Nie nastawiałam się na cukierkowy romans i taki też nie był. Było zabawnie, tajemniczo, ale momentami zaczęło być nudno i przewidywalnie. Czekałam na jakiś konkretny plot twist, ale się nie doczekałam. Wiem, że nie każda historia potrzebuje dram i bólu, ale przez tak mocne budowanie napięcia miałam wrażenie, że nie ma dla nich ujścia. Zamiast wybuchnąć i nas sponiewierać emocjonalnie, to napięcie powoli uciekało i zostawiało nas trochę z niczym.

Książka zaczęła dużo pobocznych wątków, jak współlokatorka Charlaine i jej toxic były, przyjaciel z dzieciństwa i wątek rodziców Aryana. Myślałam, że będzie to jakoś bardzo ważne dla fabuły, ale finalnie to były zapchajdziury? Wątki niby się skończyły, ale dość otwarcie i brakowało mi ich faktycznego zakończenia.

Kurde noooo nie czułam tych emocji między bohaterami. Nie poszło to ani w gorący romans, ani w relacje tworzoną bólem. Książka była napisała pięknymi słowami, ale uważam, że czegoś w tej historii dla mnie zabrało. Nie było we mnie żadnych emocji pod koniec.

6/10

Reklama

Ta książka miała genialny początek.

Serio! Dawno tak się nie wciągnęłam w historię i przeczytałam na raz 2/3 książki. Podobało mi się wszystko. Zaczynając od wykreowania bohaterów, po klimat uczelni i sztuki. Nie nastawiałam się na cukierkowy romans i taki też nie był. Było zaba...

Rozwiń Zwiń

Reklama

Times new romans jest już moją kolejną książką od Julii Biel i nie zawiodłam się. Historia opowiada o Elle, która zostaje zmuszona współpracować z człowiekiem, którego nienawidzi najbardziej na świecie - Theo. Zostają zamknięci razem w jednym domu i mają napisać romans. Dla Elle, autorki kryminałów, nie byłby to taki problem, gdyby nie jej nowy współlokator. Theo wieczne ją prowokuje, uprzykrza jej życie i cały czas zwraca na siebie uwagę. Najciekawsze w tym jest to, że oboje kiedyś byli dla siebie wszystkim. Jako dzieciaki rozumieli się najlepiej, ale coś im nie wyszło w komunikacji w okresie dorastania.

W książce mamy dużo humoru i przekomarzania się. Nie nazwałabym jej typowym romansidłem, bo duża część książki, to kłótnie i dramy spowodowanie brakiem umiejętności rozmowy pomiędzy tą dwójką. Elle jest bohaterką bardzo głośną, najpierw robi potem myśli, jest konfliktowa i nie umie często logicznie podejść do problemu. Wiele razy się śmiałam dzięki niej, ale w pewnym momencie zaczęła mnie męczyć. Pod koniec książki było wytłumaczenie jej zachowania i wtedy wszystko w głowie mi kliknęło. Theo wypada tutaj dużo lepiej, ale trzeba przyznać, że momentami również jego zachowania były trochę dziecinne.

Akcja dzieje się w USA i muszę przyznać, że super się o tym czyta. Pojawiają się faktyczne miejsca i widać, że zostało to przemyślane. Ahhhh przepiękne wspomnienia i można poczuć się jak w American Dream.

Mam trochę mocny niedosyt babci Elle. Jej postać jest bardzo ważna w książce i brakowało mi rozwinięcia ich relacji.

Jeżeli oczekujecie książki z mocnym amerykańskim klimatem, trochę romansu, trochę komedii i dużo, dużo dram i kłótni to książkę polecam. Czyta się ją szybko i nawet nie wiem kiedy minęło mi te około 600 stron.

Oceniam ją 8/10. Chciałam wyżej, ale jednak Elle momentami za bardzo leciała w tej fali furii i chosu.

Reklama

Times new romans jest już moją kolejną książką od Julii Biel i nie zawiodłam się. Historia opowiada o Elle, która zostaje zmuszona współpracować z człowiekiem, którego nienawidzi najbardziej na świecie - Theo. Zostają zamknięci razem w jednym domu i mają napisać romans. Dla Elle, ...

Rozwiń Zwiń

Jest to książka, która wypada dość dobrze jak na fantastykę, ale kompletnie nie podbiła mojego serca jako romantasy. Przez to, że akcja skacze ciągle między bohaterkami, czasem oraz akcją, często nie wiedziałam o co chodzi i jak już zaczynałam się wczuwać, to następował koniec rozdziału. Następny o innej osobie. I ponownie zmiana.

Nie rozumiem trochę zachwytu nad wątkiem romantycznym, bo jest on bardzo okrojony. Nie ma on zbytnio rozwinięcia i dostajemy tylko poszczególne sceny, często wyrwane z kontekstu.

Sam pomysł na fabułę jest interesujący i pod koniec akcja stawała się dynamiczna, ale nie umiałam się zbytnio do nikogo przywiązać. Nawet nie pamiętałam jak większość osób w książce wyglądała, ponieważ mieliśmy czasem tylko jedno zdanie opisujące daną osobę.

Życie Krwawej Królowej, władającej żywiołami było brutalne, ale Słoneczna również nie miała za kolorowo. Obie kobiety przeszły piekło i życie ich nie oszczędzało.

Cała książka jest pełna Easter Eggów i trzeba czytać ją bardzo uważnie, czasem dopowiadać sobie pomięcia w fabule i finalnie pod koniec wszystko nabiera trochę więcej sensu.

Jestem ciekawa co będzie dalej, ale nie jest to dla mnie 10/10. Myślę, że 7/10 jest adekwatną oceną do tego co jest w mojej głowie.

Nie rozumiem trochę zachwytu nad wątkiem romantycznym, bo jest on bardzo okrojony. Nie ma on zbytnio rozwinięcia i dostajemy tylko poszczególne sceny, często wyrwane z kontekstu.

Sam pomysł na fabułę jest interesujący i pod koniec akcja stawała się dynamiczna, ale nie umiałam się zbytnio do nikogo przywiązać. Nawet nie pamiętałam jak większość osób w książce wyglądała, ponieważ mieliśmy czasem tylko jedno zdanie opisujące daną osobę.

Życie Krwawej Królowej, władającej żywiołami było brutalne, ale Słoneczna również nie miała za kolorowo. Obie kobiety przeszły piekło i życie ich nie oszczędzało.

Cała książka jest pełna Easter Eggów i trzeba czytać ją bardzo uważnie, czasem dopowiadać sobie pomięcia w fabule i finalnie pod koniec wszystko nabiera trochę więcej sensu.

Jestem ciekawa co będzie dalej, ale nie jest to dla mnie 10/10. Myślę, że 7/10 jest adekwatną oceną do tego co jest w mojej głowie.

Reklama

Jest to książka, która wypada dość dobrze jak na fantastykę, ale kompletnie nie podbiła mojego serca jako romantasy. Przez to, że akcja skacze ciągle między bohaterkami, czasem oraz akcją, często nie wiedziałam o co chodzi i jak już zaczynałam się wczuwać, to następował koniec rozdziału. N...

Rozwiń Zwiń

Dużo ciekawych wątków i nawet dobrze wymyślony świat, ale wszystko działo się za szybko i niektóre wątki nie były rozwinięte. Gdyby dodać tu z 100-150 stron, albo przenieść część akcji na drugą część, byłoby dużo lepiej. Miałam wrażenie przez większość książki, że panuje tu trochę chaos. Noc Upadku to coś, co ma potencjał, ale myślę, że do miana „Bardzo dobrej fantastyki” dużo jeszcze brakuje. Nie ukrywam, że byłam bardzo wymagająca przy czytaniu.

Vela jest średnim charakterem. Niby taka silna, a ciągle trzeba było ją ratować z początku. Rozumiem, że nie miała kontroli nad przemianą, ale z początku jej postać wydawała się silniejsza, żeby później stać się uzależniona od dwójki mężczyzn i na koniec zmienić się o 180 stopni i być bad ass postacią. Tutaj coś nie zagrało.

Czy lubię trójkąty miłosne? Czasem tak, czasem nie. To bardzo indywidualne, ale tutaj troszkę nie za bardzo podszedł mi początek znajomości z Readem. Rozumiem, że Vela była młodziutka, ale biorąc pod uwagę kim Smok był dla niej, trochę mi to nie grało.

Read z początku był najlepiej napisaną postacią i taką też został do końca. Nie jest to typ agresywnego i krwiożerczego bohatera, tylko bardziej uczuciowego samotnika, który już nie chce być sam. Jest dużo łagodniejszy niż myślałam, ale to na duży plus.

Rosso był dobrze w miarę napisanym bohaterem, który nas niesamowicie irytuje i mamy ochotę wydrapać mu oczy. Było dużo momentów z potencjałem, które nie zostały rozwinięte. To największy minus, bo nie do końca rozumiem końcową przemianę. Dobrze wpisuje się w fabułę, ale ponownie- za mało informacji, za szybko.

Relacja Reada i Królowej Cieni była momentami genialna, później nudna, następnie znowu interesująca i finalnie ją polubiłam, chociaż znowu za szybko pierwsze uczucie.

Żałuję, że wątek z gryfami nie został bardziej rozwinięty. Kiedy nagle się pojawili i dostajemy informację o pewnym mężczyźnie liczyłam na rozwinięcie tego. Byłam bardzo ciekawa jak do tego doszło i niby coś dostaliśmy, ale nie zrozumiałam za bardzo.

Mamy również wilkołaki w książce, ale uważam, że ich wątek był całkowicie zbędny. Nie wnieśli nic do fabuły, zajęli w książce miejsce, które mogło zająć rozwinięcie ważniejszych wątków.

Podsumowując, pewnie znowu się powtórzę, ciekawy pomysł, ale za szybko książka się potoczyła. Czy do polecenia? Myślę, że tak, ale dla mało wymagających fanów fantastyki. Liczę, że druga część się trochę uspokoi i przestanie tak galopować. Czasem lepiej dać mniej wątków, ale lepiej je rozwinąć. W fantastyce to bardzo ważne.

Dużo ciekawych wątków i nawet dobrze wymyślony świat, ale wszystko działo się za szybko i niektóre wątki nie były rozwinięte. Gdyby dodać tu z 100-150 stron, albo przenieść część akcji na drugą część, byłoby dużo lepiej. Miałam wrażenie przez większość książki, że panuje tu trochę chaos. N...

Rozwiń Zwiń

Jest to najlepsze urban Fantasy w połączeniu z czarownicami i wampirami jakie kiedykolwiek czytałam.

Dość mocna komedia z początku książki idealnie przechodzi w mocny plot twist, który chce nam wyrwać serce, zdeptać je, by później nas zaskoczyć i rozpalić to czerwoności.

Złoczyńca wypadł idealnie. Zastanawiałam się kim on będzie i obawiałam, że dostajemy jakiś zagmatwany poboczny wątek, ale wszystko pasowało idealnie. Perfekcyjnie powplatany wątek walki o władzę i utrzymanie jej.

Lubię inne książki Agaty, ale ona jest stworzona do pisania fantastyki. Na chwilę obecną z wszystkich polskich autorek wychodzi jej to najlepiej. Dodatkowo jej pikantne sceny zawsze są smaczne i uwielbiam je czytać. Jest gorąco, ale nie żałośnie i nie zalatuje cringem.

Podczas czytania tej książki targały mną ogromne emocje i nie polecam jej czytać w miejscu publicznym. Nawet nie zliczę ile razy zaśmiałam się na głos.

Dialogi między głównymi bohaterami to mistrzostwo! Wątek kryminalny i rozwiązywanie zagadki również bez żadnego „ale” i z niecierpliwością czekałam na dalszy rozwój akcji.

Książka do polecenia każdemu! Myślę, że nawet bardzo wymagająca osoba lubiąca dobre fantasy nie będzie zawiedziona.

Jest to najlepsze urban Fantasy w połączeniu z czarownicami i wampirami jakie kiedykolwiek czytałam.

Dość mocna komedia z początku książki idealnie przechodzi w mocny plot twist, który chce nam wyrwać serce, zdeptać je, by później nas zaskoczyć i rozpalić to czerwoności.

Złoczyńca wypa...

Rozwiń Zwiń

Znienawidzony otwiera przed nami historię Wyrzutków z West Emerald. Historia Gage’a, Micah oraz Connera jest inna. Mogę wam obiecać, że dawno nie czytaliście książki, co was tak zaskoczy. Myślicie, że dostajecie tylko książkę z pobocznym wątkiem mafijny? O nie, nie. Otrzymacie coś dużo więcej. Nasi faceci pochodzą z bardzo wpływowej rodziny, która ma powiązania z mafijnym światem, ale nie jest to typowa książka z tego klimatu.

Czy Dani jest typową bohaterką z biednej rodziny, która spotyka na swojej drodze bogate dzieciaki i staje się sztucznie silną bohaterką, która zawsze sobie poradzi? Trochę tak, ale bez słowa sztucznie. Ona zawsze była silna, ale to świat rzucał kłody pod jej nogi. Na początku poznajemy ją jako nastolatkę i weźmy pod uwagę, że jest ona młoda i dopiero uczy się życia. To jak później w książce rozkwita, jest jedyną z najlepszych rzeczy, jakie przeczytałam!

Perspektywa Gage’a w tej książce jest niesamowicie potrzebna. Pozwala nam zrozumieć czasem dziwne i wyobcowane zachowania bohatera. Dzięki temu Gage nie jest zwykłym chamskim, gburowatym nastolatkiem tylko chłopakiem, który tak bardzo nie chce żeby inni uważali go za dziwaka, że woli postawić gruby mur i zabrać łatkę oschłego chłopaka bez serca.

Każdy z naszych bohaterów posiada traumę. Nie tylko Wyrzutki, ale ich rodziny. Wydawałoby się to zbędne w takiej ilości, ale to tak siedzi w fabule! Dzięki temu dostajemy takie niesamowite zwroty akcji na koniec, że będziecie w szoku. Nie ma opcji, że ktoś się będzie spodziewał zakończenia i końcówka tej książki jest perfekcyjna.

Czy nasi bohaterowie popełniają błędy? Tak
Czy mogłoby niektóre sprawy rozwiązać lepiej gdyby tylko porozmawiali? Tak
Czy dostajemy genialny motyw odnalezienia swojego miejsca i ludzi gotowych skoczyć w ogień? Tak

Rodzina pełni bardzo ważny element w tej książce i nigdy wcześniej nie zwracałam na to uwagi tak bardzo jak tu.

Objęcie Wyrzutków patronatem jest dla mnie czymś specjalnym.

Znienawidzony otwiera przed nami historię Wyrzutków z West Emerald. Historia Gage’a, Micah oraz Connera jest inna. Mogę wam obiecać, że dawno nie czytaliście książki, co was tak zaskoczy. Myślicie, że dostajecie tylko książkę z pobocznym wątkiem mafijny? O nie, nie. Otrzymacie coś dużo wię...

Rozwiń Zwiń