„Wiedział, że gdzieś tu z pewnością ukrywa się człowiek, który przyczynił się do śmierci jego żony. Wierzył też, że kiedyś uda mu się odnaleźć mordercę, choćby miał poświęcić na to całe życie. Tak naprawdę pragnął tego prawie tak samo mocno jak zdrowia dla swojej jedynej córki”.

Czym jest dla mnie dobra powieść? Dobra powieść to historia, która pochłania nas od pierwszej strony i sprawia, że nie chcemy przestać czytać, dopóki nie poznamy zakończenia. Całkowicie zatapiamy się w świecie bohaterów i ich życiu, a ich wybory i rozterki stają się naszymi.

Tak właśnie jest w przypadku książek Barbary Wysoczańskiej. Autorka zdobyła już uznanie i rzeszę oddanych czytelników. Ktoś może powiedzieć, że jej powieści są adresowane głównie do kobiet, jednak mężczyźni również mogą po nie sięgnąć. Kiedy zobaczyłem więc zapowiedź „Aktoreczki”, chciałem po prostu ją przeczytać. Przyznam szczerze, że nie podoba mi się jej tytuł – wydaje się taki pretensjonalny i małostkowy. Jednak opowiadana historia przypadła mi do gustu, choć niektóre jej elementy mogą irytować czytelnika. Wydaje mi się także, że tym razem autorka większy nacisk położyła na romans niż na powieść obyczajową czy wojenną. Niesie to za sobą oczywiście określone skutki.

Akcja książki rozpoczyna się w 1950 roku w Nowym Jorku. Pięć lat po wojnie Ameryka kwitnie. Jako niekwestionowany zwycięzca kraj się rozwija, na czym korzystają jego mieszkańcy. Stany stają się także ziemią obiecaną dla wielu emigrantów, którzy chcą tutaj zacząć wszystko od nowa.

Jednym z nich jest Konrad Rogowski, polski fotograf. Jednak mężczyzna nie potrafi zapomnieć o wojnie. Wojnie, która odebrała mu żonę i sprowadziła chorobę na jego córeczkę. Chociaż żyje i pracuje, aby zdobyć pieniądze na leczenie dziecka, tak naprawdę ciągle towarzyszą mu demony przeszłości. Konrad bowiem nie był mężczyzną bez skazy. Był bawidamkiem, lekkoduchem, który dość nieoczekiwanie się ożenił. Było to jednak małżeństwo bez miłości. Dziś Konrad żyje tylko z dwóch powodów. Pierwszym z nich jest córka. Drugim chęć zemsty. Mężczyzna chce zrobić wszystko, aby odnaleźć nazistowskiego zbrodniarza, który jest odpowiedzialny za śmierć jego żony.

Nie przypuszcza nawet, że aby osiągnąć swój cel, będzie musiał zbliżyć się do Lauren Evans. Niezwykle piękna i sławna aktorka jest prawdziwą gwiazdą. Jej świat z całą pewnością nie jest światem Konrada i odwrotnie. Mimo wszystko los styka ich ze sobą i odtąd nic już nie może pozostać takie samo.

Czy Konradowi uda się odnaleźć mordercę żony? Jaką tajemnicę skrywa Lauren? Czy naprawdę znamy innych, widząc jedynie ich pozę, którą pokazują publicznie? Okazuje się, że każdy z bohaterów książki skrywa sekrety, których zazdrośnie strzeże przed innymi.

„Aktoreczka” to powieść, którą naprawdę szybko się czyta. Jej fabuła oraz język i styl są proste i nieskomplikowane. Tym razem autorka wykreowała bohaterów, których trudno od razu polubić. Każdy z nich ma swoją ciemną stronę. Każdy z nich podejmuje wybory i decyzje, które mogą wydać się niezrozumiałe, a co najmniej naiwne. Po raz kolejny okazuje się, że sława i pieniądze mają swoją gorzką cenę. Po raz kolejny okazuje się, że tam, gdzie w grę wchodzą wielkie interesy i polityka, prawda jest niewygodna i bywa po prostu przemilczana. Lepiej bowiem milczeć niż zajmować się rzeczami, które mogą wywołać lawinę zdarzeń. Konrad będzie musiał się z tym pogodzić, choć będzie to dla niego trudna lekcja.

Najnowszą powieść Barbary Wysoczańskiej polecam wszystkim fanom autorki oraz tym, którzy szukają dobrej książki, aby na chwilę oderwać się od codziennego życia. Ten romans z elementami wojny i powieści obyczajowej jest ku temu idealną okazją.

Wojciech Sobański