Lekko. Jak pokochać depresję?

Jest to z pewnością książka bardzo nietuzinkowa, zaskakująca i prezentująca bardzo oryginalne podejście do tematu depresji, pomocy psychologicznej, czy rozwoju osobistego. Napisana lekko, niemal potocznym językiem i z dużą dozą dystansu do siebie, świata i psychologii.

Pod tym lekkim i przyjemnym w odbiorze płaszczykiem kryje się jednak duża doza wiedzy i zrozumienia nie tylko wobec osób cierpiących na zaburzenia psychiczne, ale również wobec większości z nas – ludzi żyjących w zachodniej cywilizacji i próbujących jakoś się w niej odnaleźć.

Jest to bardzo przyjemny oddech od coachingowej retoryki, pop-psychologicznej papki oraz wydumanych i przegadanych książek o zjawisku depresji. Bardzo łatwo się czyta, miejscami można się zdrowo pośmiać, zostawia człowieka w dobrym nastroju i bardziej pogodzonego ze sobą i światem.

Godna polecenia nie tylko dla chorych na depresję.

Jest to z pewnością książka bardzo nietuzinkowa, zaskakująca i prezentująca bardzo oryginalne podejście do tematu depresji, pomocy psychologicznej, czy rozwoju osobistego. Napisana lekko, niemal potocznym językiem i z dużą dozą dystansu do siebie, świata i psychologii.

Pod tym lekkim i przyjemnym w odbiorze płaszczykiem kryje się jednak duża doza wiedzy i zrozumienia nie...

Z książką „Lekko” jestem od tygodnia i pozostanie ze mną na zawsze. Dedykowana dla osób zmagających się z depresją, o czym głosi podtytuł „ Jak pokochać depresję?” jest to znacznie bogatsza i szersza lektura prawiąca o życiu samym w sobie, o jego odcieniach, pułapkach, iluzjach.
Na kartach tej książki odsłania się wybitny przekaz prawiący o istocie życia , popapranego, pogmatwanego i niezrozumiałego i dowiadujemy się że tak jest dobrze, tak jest ok, nie trzeba dalej zmagać się z poszukiwaniem jakiegoś głębszego sensu czy celu. Poznajemy siebie prze „niepoznanie” odnajdujemy siebie przez zagubienie. Jesteśmy, bo się wydarzamy i dlatego mamy miejsce i czas aby istnieć. Książka napisana świetnym, czasami ciętym odważnym językiem, pełnym metafor, symboli i gier słownych co układa się w logiczne odżywcze kęsy wiedzy. Ucina nadęte psychologiczne bajanie jakim ociekają półki księgarń i okazuje zupełnie nowe, uwalniające przesłanie, które nie dość że nas nieźle ubawi to jeszcze przemyci sporo nauki. Uwalniamy się od presji otoczenia i „rozwojników” zasadzających na nas sidła na każdym kroku prawiąc jacy to powinniśmy być albo jak to w ogóle możemy wszystko zmienić albo się jakoś wybitnie wykreować, w końcu w sposób przekomiczny czytamy jak daliśmy się wrobić w potrzebę nieustannego rozwoju, „osiędbania” i zdrowia. Książka burzy fasadę zbudowaną ze ściem wciskanych nam każdego dnia. Wciągnęła mnie na maxa, jest moim Graalem biblioteczki. Dziękuje Autorowi za przelanie tego przekazu i zamkniecie go w tym wspaniałym podręczniku życia. Polecam z całego serca, osobom w depresji, każdemu kto zastanawia się nad życiem, nad sobą a także w ogóle każdemu- każdemu, ot tak, bo warto. Na koniec cytat z książki, o miłości, a jakże 😊
„Miłość to siła natury i jest dla ludzi z plemienia Gaudiego: nieidealnych, brzydkich, zepsutych, dziwacznych, niesymetrycznych i na wszystkie możliwe sposoby, popieprzonych. Jedyne, czego od nich wymaga, to, żeby nosili swoje wady z dumą, jak biżuterię, zamiast im zaprzeczać, wstydzić się ich i starać się zmienić. No i oczywiście, żeby nie stawiali warunków ani sobie ani jej. Bo darowanemu koniowi w zęby się nie zagląda”
Z pozdrowieniami i podziękowaniami dla Autora, Pana Dominika, - Magda

Z książką „Lekko” jestem od tygodnia i pozostanie ze mną na zawsze. Dedykowana dla osób zmagających się z depresją, o czym głosi podtytuł „ Jak pokochać depresję?” jest to znacznie bogatsza i szersza lektura prawiąca o życiu samym w sobie, o jego odcieniach, pułapkach, iluzjach.
Na kartach tej książki odsłania się wybitny przekaz prawiący o istocie życia ,...