-
Artykuły
Czytamy w weekend. 17 maja 2024
110 -
Artykuły
„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzie
2 -
Artykuły
„Historia sztuki bez mężczyzn”, czyli mikrokosmos świata. Katy Hessel kwestionuje kanon
11 -
Artykuły
Mamy dla was książki. Wygraj egzemplarz „Zaginionego sztetla” Maxa Grossa
2
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
„Skrawki nadziei”. Spotkanie online z autorką – Marią Paszyńską
Zachęcamy do udziału w spotkaniu online z popularną autorką Marią Paszyńską, które odbędzie się w czwartek 24 marca o godzinie 19.00. Zapraszamy również do zadawania jej pytań w komentarzach. Autorzy pięciu najlepszych, otrzymają egzemplarze książki „Skrawki nadziei”. Poznajcie dalsze losy rodziny Ciszaków w kontynuacji „Cudów codzienności”. Obecnie wiodą spokojne życie w warszawskiej kamienicy na Smolnej. Wraz z odzyskaniem przez Polskę niepodległości we wszystkich wstępuje nadzieja na lepsze jutro. Wkrótce jednak nad krajem znów zbierają się ciemne chmury...
Do stolicy zbliża się ofensywa bolszewicka. Echo niesie odgłosy wystrzałów, powietrze pachnie krwią… Zawieruchy wojny nie omijają stróżówki, w której Maciej i Staszka na przekór wszystkiemu usiłują ocalić swój mały świat od zagłady. Czy można przywrócić do życia serce skute lodem? Czy każdy zasługuje na przebaczenie? Czy miłość zdoła uleczyć nawet najbardziej bolesne rany? W burzliwych czasach jedyną spokojną przystanią jest dom. To w ramionach najbliższych można skryć się nawet wtedy, gdy pozostają jedynie skrawki nadziei…
Maria Paszyńska – Dolnoślązaczka z urodzenia, warszawianka z wyboru. Absolwentka iranistyki Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego i prawa na Uczelni Łazarskiego. Jest przewodnikiem miejskim po Warszawie, przez wiele lat pracowała w kancelarii prawnej. Obecnie pisze powieści z historią w tle, a także felietony.
– Maćko…– szepnęła strwożona. – Dojdą tu do nas, do Warszawy?
Stary Ciszak wzruszył ramionami.
– Kto ich tam wie… Ruscy są jak zaraza. Zwykle nie trzeba wiele, żeby się rozprzestrzenili.
– Czyli wszystko na nic!– westchnęła smutno Staszka.
Przez jej głowę pędziły dziesiątki myśli. Wspomnienia chwil przepełnionych radością z odzyskanej niepodległości, pierwsze święta z przystrojoną na biało-czerwono choinką, tamten wigilijny wieczór, gdy siedzieli razem przy stole i marzyli o przyszłości w wolnej Polsce. I na co były im te wszystkie wspaniałe sny i plany? Na co wiara w lepsze jutro? Ruscy idą.
Maria Paszyńska, „Skrawki nadziei”
W domu Ciszaków, zamiast o ślubie Bogny, mówiono teraz tylko o wojnie. Czytano kolejne doniesienia z frontu, znoszono ulotki i jednodniówki, broszury propagandowe i almanachy drukowane w gazetach, wszystko przesączone emocjami, pisane na gorąco, niemal na żywo. Przy stole przekazywano sobie najnowsze informacje o położeniu wojsk i rozważano wszelkie możliwe scenariusze. Nawojka miała tego wszystkiego serdecznie dość. Przyłapywała się na pragnieniu, by Armia Czerwona stanęła wreszcie na przedpolach Warszawy, żeby rozpoczęła się walka, orzeł biały starł się z czerwoną gwiazdą i to całe szaleństwo wreszcie się zakończyło. Oczekiwanie bowiem wysysało z niej siły bardziej niż upał czy stołeczny zaduch.
Maria Paszyńska, „Skrawki nadziei”
Zadaj pytanie Marii Paszyńskiej!
Spotkanie na żywo z autorką książki odbędzie się w czwartek 24 marca o godzinie 19.00. Poprowadzi je Agnieszka Jankowiak-Maik, która przekaże pisarce kilka pytań od użytkowników naszego serwisu. Już teraz możecie je zadawać w komentarzach. Macie na to czas do środy, 23 marca.
Autorzy pięciu najlepszych pytań otrzymają nagrody – 5 książek „Skrawki nadziei”
Rozmowa z pisarką będzie transmitowana na fanpage'u lubimyczytac.pl oraz na naszym profilu na youtube.
Pamiętajcie, by koniecznie dołączyć do wydarzenia na portalu Facebook. Do zobaczenia!
Książka „Skrawki nadziei” jest już dostępna w sprzedaży.
Artykuł sponsorowany.
komentarze [10]
1. Skąd wzięło się u Pani to zafascynowanie historią?
2. Co jest najtrudniejsze w pisaniu powieści, których czasem akcji jest przeszłość?
3. Czy możemy się spodziewać kontynuacji serii o rodzinie Ciszaków?
4. Czy mając taką możliwość wolałaby Pani żyć w obecnych czasach czy w przeszłości?
Pisanie książek historycznych, opowieści mocno osadzonych w minionych wydarzeniach i bardzo szczegółowych wymaga z pewnością dobrego przygotowania merytorycznego. Moje pytanie dotyczyć będzie zatem researchu i determinacji. Jak daleko jest Pani w stanie się posunąć, aby zdobyć potrzebne materiały i wiedzę? Wchodzi pani oknem, kiedy wyrzucają drzwiami? Wydaje majątek na...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
1. Uprawia Pani różne gatunki literackie. Który z nich stanowi dla Pani największe wyzwanie?2. Którą z dotychczas napisanych przez siebie książek osobiście uważa Pani za najbardziej udaną i dlaczego?3. Co sprawia Pani największą satysfakcję w byciu pisarzem?4. „Nieustannie ciekawa przeszłości, wszędzie poszukuje jej śladów, brzmień, smaków i zapachów.”...
W mojej opinii do powieści „Warszawski niebotyk” nazwałam Panią pisarką, która potrafi malować słowami. Opisy miejsc, budynków i ich wnętrz, przedmiotów czy nawet ciast podawanych w kawiarni, stworzone przez Panią są po prostu genialne. Do takiego odbioru przeze mnie „Warszawskiego niebotyku” jak i „Gonitwy chmur” przyczynił się zapewne Pani doskonały warsztat pisarski,...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
Pani powieści zawsze mają mocną historyczną konstrukcję, czy nigdy nie zakiełkowała myśl o napisaniu totalnie współczesnej fabuły?
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
1. Czy sytuacja jaka ma miejsce teraz na Ukrainie może stać się kolejnym tematem Pani książki? 2. Czy myślała Pani o tym aby miejscem kolejnej Pani powieści był jakiś urokliwy zakątek na Dolnym Śląsku? Jest tutaj przecież tyle dworków, pałaców, a każdy z nich kryje z pewnością jakąś interesującą historię z przeszłości.
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
1. Czym jest dla Pani nadzieja?
2. Dlaczego Warszawa jest miejscem akcji?
3. Gdyby mogła Pani wsiąść do wehikułu czasu, do jakich lat chciałaby się Pani przenieść, jakich wydarzeń być świadkiem, kogo poznać?
Czy praca przewodnika pomaga przy pisaniu opisów przedwojennych realiów miasta? :) Może jest Pani bardziej uważna na krajobraz Warszawy i to pragnie Pani zawrzeć w książkach?
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post