Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z przyjemnością myślałam o pękatym dzbanku z gorącą kawą, o niebieskiej porcelanowej filiżance i o wybrzuszonym, malutkim dzbanuszku do mleka, niebieskim, ale w białe stokrotki.

Z przyjemnością myślałam o pękatym dzbanku z gorącą kawą, o niebieskiej porcelanowej filiżance i o wybrzuszonym, malutkim dzbanuszku do mleka, niebieskim, ale w białe stokrotki.

- Siadaj, mój drogi - powiedziała babunia, wskazując Jankowi taboret. Usiadł i patrzył teraz na babunię z przerażeniem. - Co ja zrobiłem? - zapytał. - Czy ja coś zrobiłem, babuniu - bełkotał. - Nie. Po prostu... Jak ci to powiedzieć?... Po prostu... - jąkała się babunia. - Ach, jesteś dorosły, prawie! Mogę przecież mówić z tobą otwarcie. Więc... chodzi mi o to, że... no, widzisz... - zaczęła babunia i utknęła. Po chwili podjęła nową próbę i tym razem poszło gładko: - Nie podoba mi się sposób, w jaki ty patrzysz na Joasię. Ona jest jeszcze młodą dziewczynką i takie spojrzenia są nieodpowiednie, Janku. Filolog wpatrywał się w babunię z otwartymi ustami. - Ja...? - postukał się nagle w sam środek klatki piersiowej. - Ja...? Na Joasię...? - Tak, Janku. Witałeś się ze mną, a jednocześnie patrzyłeś na Joasię takim wzrokiem, jakbyś chciał ją połknąć żywcem. Rozumiem, że ona ci się może podobać, ale... - Babuniu! - zawołał filolog z ulgą. - Ja bym ją rzeczywiście chętnie połknął, ale tylko wtedy, kiedy trzymałaby w ręku kawał chleba ze smalcem!

- Siadaj, mój drogi - powiedziała babunia, wskazując Jankowi taboret. Usiadł i patrzył teraz na babunię z przerażeniem. - Co ja zrobiłem? - zapytał. - Czy ja coś zrobiłem, babuniu - bełkotał. - Nie. Po prostu... Jak ci to powiedzieć?... Po prostu... - jąkała się babunia. - Ach, jesteś dorosły, prawie! Mogę przecież mówić z tobą otwarcie. Więc... chodzi mi o to, że... no, widzis...

Z perspektywy współczesnych zmiany, które zaszły, były tak głębokie, że "nowe pokolenie" nie czuło żadnej więzi z przeszłością, ale też nie zamierzało zacząć budować przyszłości.

Z perspektywy współczesnych zmiany, które zaszły, były tak głębokie, że "nowe pokolenie" nie czuło żadnej więzi z przeszłością, ale też nie zamierzało zacząć budować przyszłości.

Współcześni postrzegali siebie jako ludzi żyjących w okresie przejściowym, w punkcie zwrotnym między przeszłością a przyszłością, na pograniczu epok.

Współcześni postrzegali siebie jako ludzi żyjących w okresie przejściowym, w punkcie zwrotnym między przeszłością a przyszłością, na pograniczu epok.

- Siadaj, mój drogi - powiedziała babunia, wskazując Jankowi taboret. Usiadł i patrzył teraz na babunię z przerażeniem. - Co ja zrobiłem? - zapytał. - Czy ja coś zrobiłem, babuniu? - bełkotał. - Nie. Po prostu... Jak ci to powiedzieć?... Po prostu... - jąkała się babunia. - Ach, jesteś dorosły, prawie! Mogę przecież mówić z tobą otwarcie. Więc... chodzi mi o to, że... no, widzisz... - zaczęła babunia i utknęła. Po chwili podjęła nową próbę i tym razem poszło gładko: - Nie podoba mi się sposób, w jaki ty patrzysz na Joasię. Ona jest jeszcze młodą dziewczynką i takie spojrzenia są nieodpowiednie, Janku. Filolog wpatrywał się w babunię z otwartymi ustami. - Ja...? - postukał się nagle w sam środek klatki piersiowej. - Ja...? Na Joasię...? - Tak, Janku. Witałeś się ze mną, a jednocześnie patrzyłeś na Joasię takim wzrokiem, jakbyś chciał ją połknąć żywcem. Rozumiem, że ona ci się może podobać, ale... - Babuniu! - zawołał filolog z ulgą. - Ja bym ją rzeczywiście chętnie połknął, ale tylko wtedy, kiedy trzymałaby w ręku kawał chleba ze smalcem!

- Siadaj, mój drogi - powiedziała babunia, wskazując Jankowi taboret. Usiadł i patrzył teraz na babunię z przerażeniem. - Co ja zrobiłem? - zapytał. - Czy ja coś zrobiłem, babuniu? - bełkotał. - Nie. Po prostu... Jak ci to powiedzieć?... Po prostu... - jąkała się babunia. - Ach, jesteś dorosły, prawie! Mogę przecież mówić z tobą otwarcie. Więc... chodzi mi o to, że... no, widzi...

W ogólnym ujęciu tak zwana rewolucja przemysłowa była serią wydarzeń mającą początek w Anglii w osiemnastym wieku i gwałtowanie rozwijającą się na kontynencie europejskim od początku dziewiętnastego wieku.

W ogólnym ujęciu tak zwana rewolucja przemysłowa była serią wydarzeń mającą początek w Anglii w osiemnastym wieku i gwałtowanie rozwijającą się na kontynencie europejskim od początku dziewiętnastego wieku.

Możemy się zastanowić, czy w ogóle istnieje potrzeba spisywania historii kultury dziewiętnastego wieku. Czy stulacie jest znaczącym przedziałem czasowym?[...] Dziewiętnastego wieku nie da się ująć w krótkim podsumowaniu, takim, jakie w szczegółach równie dobrze będzie się odnosiło do czasów wojen napoleońskich, jak i do dekadenckiej atmosfery "fin de siecle'u". Pisanie historii dziewiętnastego wieku ma sens tylko wtedy, kiedy patrzy się na ten okres raczej jak na otwarty proces zmian niż jak na zamkniętą całość; proces, którego korzenie sięgają głęboko w przeszłość i którego skutki odczuwamy do dzisiaj.

Możemy się zastanowić, czy w ogóle istnieje potrzeba spisywania historii kultury dziewiętnastego wieku. Czy stulacie jest znaczącym przedziałem czasowym?[...] Dziewiętnastego wieku nie da się ująć w krótkim podsumowaniu, takim, jakie w szczegółach równie dobrze będzie się odnosiło do czasów wojen napoleońskich, jak i do dekadenckiej atmosfery "fin de siecle'u". Pisanie historii...