Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pamiętam, że moja ekscytacja rosła z każdą przymiarką. Stawałam na krześle, matka mówiła, trzymając szpilki w ustach - jakimś cudem potrafiła to robić, nie upuszczając ich i nie połykając. Inny jej obraz: wieczorami siadała w bujanym fotelu, schylona nad swoim haftem scena jak sprzed stu lat. I to z pewnością ona bardzo szybko nauczyła mnie, jak wielka część życia kształtowana jest przez tęsknotę za tym, co przeminęło. U niej była to nieprzemijająca nostalgia imigrantki, która dojrzewała w czasie wojny i dla której opuszczenie domu było jak śmiertelna rana.

Pamiętam, że moja ekscytacja rosła z każdą przymiarką. Stawałam na krześle, matka mówiła, trzymając szpilki w ustach - jakimś cudem potrafiła to robić, nie upuszczając ich i nie połykając. Inny jej obraz: wieczorami siadała w bujanym fotelu, schylona nad swoim haftem scena jak sprzed stu lat. I to z pewnością ona bardzo szybko nauczyła mnie, jak wielka część życia kształtowana ...