Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem co powiedzieć... Brandon Mull jest mistrzem jeśli chodzi o fantastykę młodzieżową. Książkę pochłonęłam w niespełna dwa dni, a emocje, które mi towarzyszyły są nie do opisania. Widziałam, czułam i słyszałam dokładnie to samo co główni bohaterowie przez co strasznie ciężko wracało mi się do rzeczywistości.

Nie wiem co mogę napisać, aby zachęcić do przeczytania tej serii. Proszę tylko, żeby spróbować po nią sięgnąć, a na pewno nie pożałujecie. Teraz pozostaje mi tylko czekać na ostatnią część i zabrać się za inne genialne
powieści pana Brandona.

Nie wiem co powiedzieć... Brandon Mull jest mistrzem jeśli chodzi o fantastykę młodzieżową. Książkę pochłonęłam w niespełna dwa dni, a emocje, które mi towarzyszyły są nie do opisania. Widziałam, czułam i słyszałam dokładnie to samo co główni bohaterowie przez co strasznie ciężko wracało mi się do rzeczywistości.

Nie wiem co mogę napisać, aby zachęcić do przeczytania tej...

Nie lubię recenzować książek, dlatego za wile o niej nie powiem. Druga część trylogii jest zdecydowanie to najsłabszą, ale czy przez to jest zła? Ależ skąd! Jeśli ktoś pokochał pierwszy tom, ten również mu się spodoba. W tej części Bree jak zwykle znajdzie się w niezłych opałach tym razem z Alix przy boku. Eryk pozna tajemniczą, piękną gołębice, która jest siostrzenicą jego największego wroga ( o zgrozo !); a reszta będzie bronić Nirgalii przed mnichami Hauruki. Co więcej mogę powiedzieć ? Czytajcie i w dalszym ciągu kochajcie !

Nie lubię recenzować książek, dlatego za wile o niej nie powiem. Druga część trylogii jest zdecydowanie to najsłabszą, ale czy przez to jest zła? Ależ skąd! Jeśli ktoś pokochał pierwszy tom, ten również mu się spodoba. W tej części Bree jak zwykle znajdzie się w niezłych opałach tym razem z Alix przy boku. Eryk pozna tajemniczą, piękną gołębice, która jest siostrzenicą jego...

Zakończenie książki nie powali nikogo bo jest on dość oczywiste, ale samo zakończenie trylogii to co innego. Bardzo podobała mi się rola małej, buntowniczej Alix, która wniosła trochę świeżości do historii. Oprócz tego pojawiło się kilka nowych postaci (np. Araton, którego pokochałam) będące zdecydowanie na plus.

Ogółem seria pani Agnieszki Wojdowicz nie jest niczym odkrywczym, ale bardzo chcę pochwalić bohaterów przez nią wykreowanych. Wszyscy są bardzo prawdziwi i naturalni. Każdy jest świadom swoich wad jak i zalet przez co łatwo się do nich przywiązujemy.Łączy się to z tym, że każda strata (nawet czarnego charakteru) bardzo bolała.

Nie są to książki dla wszystkich, ponieważ znajdziemy w niej kilka błędów czy niedociągnięć; aczkolwiek jeśli będziecie mieli kiedykolwiek okazję zapoznać się z tą serią to polecam choćby dlatego, że autorką jest Polka.

Pozdrawiam :)

Zakończenie książki nie powali nikogo bo jest on dość oczywiste, ale samo zakończenie trylogii to co innego. Bardzo podobała mi się rola małej, buntowniczej Alix, która wniosła trochę świeżości do historii. Oprócz tego pojawiło się kilka nowych postaci (np. Araton, którego pokochałam) będące zdecydowanie na plus.

Ogółem seria pani Agnieszki Wojdowicz nie jest niczym...