Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka, za której bohaterami będę szczerze tęsknić. Czekam na więcej :)

Książka, za której bohaterami będę szczerze tęsknić. Czekam na więcej :)

Książķa, którą każdy choć raz powinien przeczytać, szczególnie jeśli miał trudne doświadczenia w dzieciństwie i ma na koncie nie udane związki. Z zadziwiającą bezpretensjonalnością wyjaśnia wiele zagadek dotyczących relacji, które do tej pory wydawały się niezrozumiałe.

Książķa, którą każdy choć raz powinien przeczytać, szczególnie jeśli miał trudne doświadczenia w dzieciństwie i ma na koncie nie udane związki. Z zadziwiającą bezpretensjonalnością wyjaśnia wiele zagadek dotyczących relacji, które do tej pory wydawały się niezrozumiałe.

Uwielbiam!

Uwielbiam!

Przyjemna lektura, którą czyta się z uśmiechem 🙂

Przyjemna lektura, którą czyta się z uśmiechem 🙂

Od tej książki trudno się oderwać. Bez zbędnego patosu, z naturalną subtelnością, autorka porusza sprawy trudne (i jeszcze trudniejsze) wysnuwając dojrzałe wnioski, po przerobionych na własnej skórze (nie rzadko) ciężkich lekcjach. A przy tym z humorem i ogromną dozą dystansu, tak bardzo nam wszystkim potrzebnego do.. zdrowia psychicznego :)

Mimo świetnej rozrywki, książka dogłębnie mnie poruszyła, rozdrapała pare ran i nawet wywołała łzy związane z jeszcze nie przerobionymi doświadczeniami. Był więc i płacz ze śmiechu i z bólu, ale było go calkiem nie mało i czuje się nawet toche sterapeutyzowana :)

Pani Kasiu, dziękuję za ta książkę. Podziwiam Panią za szczerość, odwagę i prawdziwość, pomimo funkcji publicznej. I poproszę o co najmniej jeszcze jedną taką lekturę! :)

Od tej książki trudno się oderwać. Bez zbędnego patosu, z naturalną subtelnością, autorka porusza sprawy trudne (i jeszcze trudniejsze) wysnuwając dojrzałe wnioski, po przerobionych na własnej skórze (nie rzadko) ciężkich lekcjach. A przy tym z humorem i ogromną dozą dystansu, tak bardzo nam wszystkim potrzebnego do.. zdrowia psychicznego :)

Mimo świetnej rozrywki,...

Rewelacyjna książka na lato i długie jesienne wieczory. Jest bardzo prawdziwa, czuć, że postaci bohaterów nie są przerysowane w amerykańskim stylu - są niedoskonali i nie sposób ich nie polubić :)
Wciąga od pierwszej strony, wzrusza głęboko, poruszając ważne problemy, które u korzeni dotykają samoakceptacji, ale co najważniejsze - bawi przez cały czas :)

Rewelacyjna książka na lato i długie jesienne wieczory. Jest bardzo prawdziwa, czuć, że postaci bohaterów nie są przerysowane w amerykańskim stylu - są niedoskonali i nie sposób ich nie polubić :)
Wciąga od pierwszej strony, wzrusza głęboko, poruszając ważne problemy, które u korzeni dotykają samoakceptacji, ale co najważniejsze - bawi przez cały czas :)

Jak można ocenić tą książkę jako rewelacyjną?
To określenie wybitnie do niej nie pasuje.
Jest wstrząsająca. Naturalistyczna. Bolesna na wszystkie możliwe sposoby.
I powoduje potok łez jako uwieńczenie cierpień związanych z jej czytaniem.
W dodatku nie kończy się dobrze.

Refleksja jaka mnie nachodzi to to, że ogrom cierpienia jakiego musiała doznać bohaterka nie jest w stanie unieśc jeden człowiek. Nie jest go w stanie unieść nawet kilka osób rozdzielonego na części, a już napewno nie mała, niewinna dziewczynka.
Przypomina, że warto rozglądać się dookoła i nie można lekceważyć milczącego wołania o pomoc. Nie tylko przecież słowa, ale głównie gesty, zachowania i spojrzenia mówią o tym, co ma nam do przekazania o sobie drugi człowiek. Trzeba być czujnym i uważnym oraz umieć postawić się w słusznej sprawie nawet jeśli nam odbierze to kilka słonecznych dni. Wiele tragedii spotyka osoby hermetycznie zamknięte w chorych systemach rodzinnych lecz problem ten jest zwykle przemilczany. Dlatego czytelnicy i ludzie, bądźmy wrażliwi na świat i ludzi którzy nas wokół otaczają.

Jak można ocenić tą książkę jako rewelacyjną?
To określenie wybitnie do niej nie pasuje.
Jest wstrząsająca. Naturalistyczna. Bolesna na wszystkie możliwe sposoby.
I powoduje potok łez jako uwieńczenie cierpień związanych z jej czytaniem.
W dodatku nie kończy się dobrze.

Refleksja jaka mnie nachodzi to to, że ogrom cierpienia jakiego musiała doznać bohaterka nie jest w...