Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dla fanów Nicholsona lektura obowiązkowa. Biografia pokazuje tą ikonę kina nie tylko jako charyzmatycznego aktora, babiarza i hedonistę (oj nic co ludzkie nie było Mu obce;)), ale i jako intelektualistę o wszechstronnych zainteresowaniach. Jednym słowem postać bardzo intensywnie żyjącego człowieka, który ma swoje własne demony, ale i wiele talentów.

Podobno kiedyś dziennikarz zapytał Nicholsona -"Czy jest pan z siebie zadowolony?", a on odparł - "Nie zamieniłbym się z nikim innym. Właściwie szkoda mi każdego kto nie jest Jackiem Nicholsonem". Niech to pozostanie puentą:)

Dla fanów Nicholsona lektura obowiązkowa. Biografia pokazuje tą ikonę kina nie tylko jako charyzmatycznego aktora, babiarza i hedonistę (oj nic co ludzkie nie było Mu obce;)), ale i jako intelektualistę o wszechstronnych zainteresowaniach. Jednym słowem postać bardzo intensywnie żyjącego człowieka, który ma swoje własne demony, ale i wiele talentów.

Podobno kiedyś...

Jest w tej książce coś co sprawia, że zapada w pamięć. Pewnie za sprawą chorego, chciałoby się powiedzieć wprost, uczucia do młodziutkiej dziewczyny. Dziewczynce tej daleko do niewinności na jaką wskazywałaby jej metryka, zaś Humbertowi daleko do wstydu i poczucia moralności, ale kto powiedział, że literatura ma być moralna i "grzeczna"? Przyciąga obsesyjność z jaką podana jest relacja tych dwojga, relacja dziwna ale i fascynująca zarazem.

Sama pierwsza strona zaczynająca powieść...jak główny bohater pięknie o niej pisze, jak czci, jak ubóstwia, adoruje...język niewątpliwie wznosi na piedestał motywy, które same w sobie są brudne, niemoralne, a to jest sztuką. Przestaje się patrzeć na nią wyłącznie jak na historię dojrzałego mężczyzny śliniącego się do nastolatki, a zaczyna dostrzegać inne walory, jej klimat, zadawać pytanie kto kogo bardziej wykorzystał, omamił. Humbert Humbert uwodzi czytelników słowem jak uwodzi samą Lolitę i my się temu uwiedzeniu poddajemy bez reszty.

Jest w tej książce coś co sprawia, że zapada w pamięć. Pewnie za sprawą chorego, chciałoby się powiedzieć wprost, uczucia do młodziutkiej dziewczyny. Dziewczynce tej daleko do niewinności na jaką wskazywałaby jej metryka, zaś Humbertowi daleko do wstydu i poczucia moralności, ale kto powiedział, że literatura ma być moralna i "grzeczna"? Przyciąga obsesyjność z jaką podana...

Tessa niczym biblijny Hiob znosi wszystkie razy od losu, ale znosi jak - z pokorą i dumą. To, co mnie urzekło w tej książce to jej fatalizm, rosnące napięcie, sygnały, że coś się wydarzy, że to nieuniknione, sama Tessa to przeczuwa, ale brnie jak ta ćma do ognia. To często przypadek decyduje o naszym życiu i naznacza je na zawsze. Powieść skłania też do przemyśleń jak bardzo zmieniła się rzeczywistość od czasów, w których żyła Tessa, szczególnie kwestie moralności. Kiedyś kobiety potraktowane tak jak Tessa, stawały się wyrzutkami, choć kwestia ich winy była mocno niejednoznaczna, teraz dużo bardziej wyzwolone kobiety robią karierę w MTV;) Szkoda Tessy, była za dobra, za czysta na tamte czasy, a tacy zawsze cierpią.

Szczerze polecam:)

Tessa niczym biblijny Hiob znosi wszystkie razy od losu, ale znosi jak - z pokorą i dumą. To, co mnie urzekło w tej książce to jej fatalizm, rosnące napięcie, sygnały, że coś się wydarzy, że to nieuniknione, sama Tessa to przeczuwa, ale brnie jak ta ćma do ognia. To często przypadek decyduje o naszym życiu i naznacza je na zawsze. Powieść skłania też do przemyśleń jak...