Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytając tę książkę pomyślałam sobie, że Nicholas Sparks musi być wspaniałym facetem... Myślę, że to, w jaki piękny sposób pisze o miłości, płynie z jego wnętrza. Przywraca wiarę, że prawdziwa miłość jednak istnieje... Treść jest ciekawa, trzymająca w napięciu, jedynie początek jest trochę za bardzo rozwleczony, jakby Sparks przysypiał, ale jak przebrnęłam przez te parenaście stron, wrócił i nie zawiódł. Dlatego cieszę się, że nie zrezygnowałam z dalszej lektury.
Nie życzę nikomu, aby przeżywał taki horror, jakiego doświadczyła główna bohaterka. Podziwiam ją za odwagę i siłę walki. Pokazała, że nasz los jest w naszych rękach, że czasami trzeba zrobić decydujący krok i wytrwale dążyć do celu, by odnaleźć prawdziwe szczęście i swoje miejsce na ziemi.

Czytając tę książkę pomyślałam sobie, że Nicholas Sparks musi być wspaniałym facetem... Myślę, że to, w jaki piękny sposób pisze o miłości, płynie z jego wnętrza. Przywraca wiarę, że prawdziwa miłość jednak istnieje... Treść jest ciekawa, trzymająca w napięciu, jedynie początek jest trochę za bardzo rozwleczony, jakby Sparks przysypiał, ale jak przebrnęłam przez te...

Nie do końca rozumiem te achy i ochy nad tą książką. Pomysł na książkę bardzo dobry, ale nie do końca wykorzystany, czegoś mi tu zabrakło...autorka nie popisała się jeśli chodzi o treść, nie potrafiłam wciągnąć się w historię, ale dzięki takiemu, a nie innemu doborowi słów, nie była wyciskaczem łez. Moim zdaniem za dużo opisów na temat tego, co było w przeszłości. Książka niepotrzebnie rozbita jest na dwie części, bo początek drugiej jest za bardzo rozciągnięty. I co było zaskoczeniem, film okazał się dla mnie lepszy od książki.

Nie do końca rozumiem te achy i ochy nad tą książką. Pomysł na książkę bardzo dobry, ale nie do końca wykorzystany, czegoś mi tu zabrakło...autorka nie popisała się jeśli chodzi o treść, nie potrafiłam wciągnąć się w historię, ale dzięki takiemu, a nie innemu doborowi słów, nie była wyciskaczem łez. Moim zdaniem za dużo opisów na temat tego, co było w przeszłości. Książka...

Uwielbiam Greena za jego poczucie humoru, oryginalne pomysły oraz za specyficzne porównania. Ujęły mnie także metafory dotyczące trawy, struny i okrętu. Ponadto Green wyciągnął ciekawe wnioski, których ja sama nie wyciągnęłabym czytając tę książkę. Duży plus przyznaję za wykreowanie bohaterów, potrafiłam się wczuć i niejako uczestniczyć w ich historii.Niejednokrotnie musiałam powstrzymywać się , aby publicznie nie roześmiać się w czasie lektury w autobusie :).
Sięgając po tę pozycję, sądziłam, że nie przypadnie mi ona do gustu. Myliłam się. Kto wie, czy nie sięgnę po kolejną jego książkę.

Uwielbiam Greena za jego poczucie humoru, oryginalne pomysły oraz za specyficzne porównania. Ujęły mnie także metafory dotyczące trawy, struny i okrętu. Ponadto Green wyciągnął ciekawe wnioski, których ja sama nie wyciągnęłabym czytając tę książkę. Duży plus przyznaję za wykreowanie bohaterów, potrafiłam się wczuć i niejako uczestniczyć w ich historii.Niejednokrotnie...